191 Musis
Historische invulling van het
skelet schept perspectieven van
bebouwingsgeschiedenis.
Hoek Vlaardingerstraat/Vellevest
anno 1598.
nalaten, is de box van Zuid-
Holland die over ons gebied
gaat aan de te late kant. Dan
is korte metten gemaakt met
een stukje Schiedamseweg,
waaraan je nog kunt zien
waar vroeger de spoorweg
overgang tussen Schiedam en
Kethel was: dan staat er een
ziekenhuis met een naam die
natuurschoon suggereert
(Vlietland) en ondertussen
een aanslag betekent op de
ecologische zone die de
Poldervaart als cultuurhisto
rische hoofdstructuur vormt.
Op een plek waar je het niet
verwacht, in Nieuwland, zie
je in de Van der Duyn van
Maasdamstraat nog iets terug
van een oude landweg.
De naam Van der Duyn van
Maasdam werd er pas in
1962 aan gegeven, nadat de
spoorwegovergang verplaatst
was naar de Nieuwe
Damlaan.Tot 1962 heette het
Schiedamseweg - net als aan
de Bij dorpse kant, waar de
structuur weggevaagd dreigt
te worden.
Kortom, er is nog veel
pionierswerk te doen om
Schiedam en Vlaardingen
tijdig gevoelig te maken voor
de cultuurhistorische
patronen. De provincie heeft
het voortouw genomen,
maar de steden kunnen niet
achterblijven.
Het vaststellen van de
Cultuurhistorische Hoofd
structuur Zuid-Holland staat
overigens niet op zichzelf.
Het initiatief hangt samen
met de Nota Belvedere,
uitgebracht in de zomer van
1999 en door maar hefst vier
ministeries ondertekend: de
ministeries Van Onderwijs,
Cultuur en Wetenschap
(OC&W), van Volkshuis
vesting, Ruimtelijke
Ordening en Milieu
(VROM), van Landbouw,
Natuurbeheer en Visserij
(LNV) en van Verkeer en
Waterstaat (V&W). Dit
voorjaar begint de uitvoering
van het Belvederebeleid. Een
goed moment om de ver
schillende visies op de
toekomst van het cultuur
historisch erfgoed, en de
wijze waarop de nota
Belvedere die wil bevorderen
op een rij te zetten en met
elkaar te confronteren.
De Nota Belvedere gaat uit
van een paradoxale strategie:
Abehoud door ontwikkeling.
Het idee is dat cultuur
historische structuren,
landschappen en objecten
een duidelijke rol moeten
gaan spelen bij ruimtelijke
ingrepen op elke schaal. Daar
is zowel de cultuurhistorie als
de kwaliteit van de ruimte bij
gebaat, is de gedachte. Maar
wat betekent Abehoud door
ontwikkeling@ concreet, in
de alledaagse ontwerp- en
beleidspraktijk? Het NAi dat
in het najaar van 1999 een
discussieronde wijdde aan de
Vijfde Nota over de
Ruimtelijke Ordening,
organiseert nu opnieuw een
serie discussieavonden over
de culturele opgave van de
Nederlandse ruimtelijke
ordening. De toekomst van
het cultuurhistorisch erfgoed
in omstandigheden van
drastische ruimtelijke veran
deringen is hoofdonderwerp.
In drie bijeenkomsten wordt
de problematiek die door de
Nota Belvedere aan de orde
wordt gesteld voor aan
beleidsmakers, ontwerpers,
wetenschappers en verschil
lende partijen die betrokken
zullen zijn bij de implemen
tatie van de nota.Voor
Schiedammers enVlaardin-
gers die het cultuurhistorisch
erfgoed ter harte gaat is dit
een prima voorbereiding
voor latere discussies op
plaatselijke schaal.
Het mooist is natuurlijk als
het respect voor de cultuur
historische hoofdstructuur
leidt tot herstel van wat ooit
bijdroeg aan de stedelijke
glorie. Hulde aan het plan
van distillateur Carel Nolet
om aan de Hoofdstraat in de
Gorzen de hoogste molen ter
wereld te bouwen, nabij de
plek waar in de vorige eeuw
molen De Ploeg stond.
Hulde aan het plan van
stichting De Schiedamse
Molens om op het Doele-
plein molen De Kameel te
herbouwen. Dat getuigt van
élan. Zulke particuliere
plannen dragen bij tot liefde
voor de stad.
