195 Musis
toegekend te trotseren door over te
stappen op de moderne kunst, en ze viel
voor dit naakt omdat het zo onbevangen
is en volstrekt 'non-stereotiep voor die
tijd.'
Ook de burgemeester, een wethouder en
een raadslid hebben hun keuze gemaakt.
De enige met een historische keuze is
burgemeester Reinier Scheeres. Hij heeft
een wat iel portretje ten voeten uit
gekozen van een voorganger die alleen
nog in een straatnaam voortleeft: M.L.
Honnerlage Grete. En weer is het de
tekst die het voorwerp een bijzondere
betekenis geeft. Na te hebben verteld dat
Honnerlage Grete distillateur was en
mede-oprichter van het mannenkoor
Orpheus, vervolgt gastconservator
Scheeres: 'Op vierenzestig]arige leeftijd
werd hij burgemeester van Schiedam, en
bleef dat nog negen jaar, naar volle
tevredenheid van zijn stadgenoten.
Gelukkig kon hij daarna nog
ruimschoots van zijn oude dag genieten,
want hij is honderdendrie jaar oud 3
geworden, en was nog enige tijd de
oudste man van Nederland. Bij zijn 3
dood was hij drieëntachtig jaar lid van
Orpheus geweest, een record dat g
voorlopig vast niet zal sneuvelen.' Dan
kijkje toch anders en wat langer naar jqH
zo'n portretje van een heer in 5
ambtskostuum. CDA-fractievoorzitter
Paul van Mansum heeft geen Schiedams
voorwerp gekozen, maar een mooi
Haags doek van Willem Tholen. Met de
toelichting op zijn keus geeft hij de
vijfentwintigjarige Historische
Vereniging en deszelfs voorzitter en
partijgenoot een intrigerend
veijaardagscadeau als hij vertelt over zijn
bezoek aan de museumdepots: 'Het was
zowel schokkend als roerend: door de
jaren heen hebben veel mensen heel veel
aan het museum geschonken. Iets wat
geresulteerd heeft in een buitengewoon
bonte verzameling spullen, waarvan een
groot deel in mijn ogen zonder enige
museale waarde. Het goed conserveren
en opslaan daarvan lijkt mij bijna
ondoenlijk en eigenlijk ook geen 'core
business' voor een museum van moderne
kunst, wat 'ons Stedelijk' wil zijn!
Daarom: saneren houd uitverkoop en
koop van de baten kunst die de
basiscollectie versterkt.'
1 Kees Verweij, Lodewijk van
Deyssel 1940, keuze van
Ronald Jaggie en
Jan Sluyters, liggend naakt,
1911, keuze van Joke van der
Meer-van Dorp
2 Gevelsteen Land van
belofte,.
keuze van Vincent Broeke.
3 Vaandel van de Ned. R. K.
Bouwvakarb. Bond St.
Joseph, circa 1893, keuze van
Piet van Beurden.
4 Herman C. C. Borgman jr.
Zijlstraat, 1925, keuze van
Piet Sonnemans.
tekeningen, pastels en doeken
imponeren vooral het portret dat de
Amsterdamse joffer Thérèse van Duyl-
Schwarze in 1911 heeft gemaakt van
mevrouw Siegmund zur Miihlen, en het
liggende naakt van Jan Sluijters uit
hetzelfde jaar. Sytze Kamstra koos het
portret, omdat hij er kennis mee maakte
in de tijd dat het Stedelijk Museum een
museum van moderne kunst werd en hij
blij verrast was 'dat ook dit bestond in
ons museum: een toevoeging aan de
waarde ervan.'Joke van der Meer is een
bewonderaarster van Sluijters, omdat die
de dappere brutaliteit had de commissie
die hem in 1904 de Prix de Rome had
Laat ik in deze intieme en soms
ontroerende tentoonstelling nou juist
een ijzersterk argument zien voor een
eigen fijn en actief Schiedams
cultuurhistorisch museum met maar
liefst negenennegentig schatten van
conservatoren.
