De Hoogstraat in Schiedam - waarom hier niet de formule van outlet-stores op losgelatenVan Veiling- en venduhuizen, ambulante handel en een dagelijkse rommelmarkt Musis 226 tweedehands spulletjes, achenebbisj handel, te vergelijken met de Marolles, een eerst arme, maar nu bloeiende wijk van Brussel. De Marolles in Brussel was voor Werkvorm de inspiratiebron. Een voor heen verpauperende stadsvernieuwings- wijk, weggedrukt door een arrogant paleis van justitie, maar nu met een dynamiek waar mensen van heinde en ver op afkomen. De Hallen in Parijs, de tweedehandsmarkt van Luik, de Hoogstraat in Schiedam - waarom hier niet de formule van outlet-stores op losgelaten? Van Veiling- en venduhuizen, ambulante handel en een dagelijkse rommelmarkt? Het was de gedachte van Blindzicht: dat het project de Hoogstraat voor de Turken uit Nieuwland aantrekkelijk zou maken. Een schaduweconomie als scherp contrast met de plannen van Jan des Bouvries voor een woonwarenhuis bij de Dam en de Lange Haven. De toeristen komen naar Schiedam, kopen souvenirs, zelfs Japanners willen zich er vestigen. Het Japan Center, waar zich Japanse en op Japan georiënteerde bedrijven zullen vestigen, zoals het Nederlandse hoofdkantoor van het fotopersbureau Loodwick's Press Images, completeerde het Schiedamse drieluik tijdens de Kunstestafette. Armoede als kracht, waardoor de stad tot grote hoogte stijgt en internationaal intere ssant wordt. Het bord bij het Gat van Bolmers verbaasde vele voorbijgangers. Waar nu kon je Blindzicht bekijken? Vooral in de Hoogstraat zelf, die erbij lag als altijd. De straat was door een zienswijze tot kunstvorm verklaart. Het winkelende pubhek hep ineens door een kunstwerk, was deel van het kunstwerk, een werk dat zich van zichzelf niet bewust is. De Hoogstraat, zoals ze is met al haar leegstand en eenvoud, was de boodschap. Dit alles verklaart de titel. Blindzicht is een term uit de neuropsychologie. Het duidt op een onvolledige analyse van beelden, die van het netvlies via de oogzenuw in de visuele cortex aankomen. Als de cortex niet goed functioneert, hapert de verwerking van de waargenomen beelden. Echter, het ongeziene kan begrepen worden, want het brein komt langs andere weg met interpretaties. Inzicht langs een omweg. Dit vermogen tot niet-zintuiglijke waarneming duidt op een onstoffelijke natuur, op het bestaan van een astraal lichaam dat op een ander bewustzijnsgebied gegevens verwerkt. Wat hadden over Blindzicht geweldige theorieën kunnen worden ontvouwd! Zowel over de Hoogstraat, levensbron van een alledaags Schiedam, als over de mensehjke evolutie. Over de onbe grensde mogelijkheden in de mens en in de stad. Maar nu het project voorbij is, kunnen we een teleurstellende conclusie trekken. Er is nauwehjks debat op niveau geweest. Blindzicht lijkt te zijn terechtgekomen op een blinde vlek. Er ontbreekt een gedeelte van het beeld, er is niets gebeurd, het pubhek bekeek het allemaal nieuwsgierig maar van een afstand. Wat heeft de Kunstestafette Schiedam nu wijzer gemaakt? Zijn er pohtieke consequenties? Speelt het gemeentelijke beleid nu in op het initiatief? Heeft de bewonersvereniging Schiedam-Centrum er een oordeel over? Kan het Centrummanagement Schiedam ermee uit de voeten? Waar is het debat geweest? Waar zijn de voors en tegens uitgewisseld? Het is opmerkehjk, dat pas in Vlaardingen - na Schiedam en Leiden de derde stad waar de Kunstestafette doorheen trekt - aandacht wordt besteed aan 'het debat' en wel op donderdag 6 juli in het Hollandiagebouw aan de Oosthavenkade 42. Daar wordt aan de hand van de bijdragen van vijf kunste naars gesproken over beeldende kunst in de openbare ruimte. Nu zitten er gekke dingen bij, zoals een muziekstuk, waar van het schrift in reliëf op het wegdek wordt aangebracht bij alle entrees tot Vlaardingen, waarbij het verhaal is dat als je er snel overheen rijdt, het muziek stuk sneller weerklinkt - de entree tot de stad als intro - maar er is ook veel om na te denken. Bijzonder is de bijdrage van Beaty Czetö, die als Hongaarse naar Vlaardingen kwam. Door een proces van vervreemding, inleving en integratie heeft ze waar schijnlijk meer dan andere Vlaardingers oog voor de positie van allochtone vrouwen, die vaak het meest aan huis gebonden zijn, meer dan mannen en kinderen, en in hun sociale isolement hun herinneringen en ervaringen niet kunnen delen. Met het debat is Vlaardingen in het voordeel. Bij de opzet van de Kunst estafette 2000 is gekozen voor het thema 'directe communicatie' en er werd vooral van verwacht dat kunste naars zich van andere communicatie middelen bedienen dan de traditionele. Dat heeft in Schiedam wel tot resultaat maar nauwehjks tot verwezenlijking van de doelstelling geleid. In Vlaardingen wordt de directe communicatie onder steund en aangevuld met de traditionele vorm van een debat over voor- en nadelen van kunst in het publieke domein. Terwijl Blindzicht, als Schiedamse bijdrage, de intentie had om debat uit te lokken tussen politici, wijkbewoners en ondernemers, is het in de kunstvorm blijken steken. Kunste naars onder elkaar hebben het erover gehad, maar het is niet opgetekend. Voorbijgangers hebben erover gespro ken, maar het is niet vastgelegd. Er is niets, waaruit af te leiden is dat de bevolking aangeraakt is door een visioen van een ander Schiedam, waar alle potenties reeds aanwezig zijn. De poli tiek speelde stommetje, de centrum bewoners en de middenstand negeerden het project, en het krantje dat door Kunstgebouw werd uitgebracht, was het toonbeeld van een ondoeltreffende presentatie van iets dat over communi catie gaat! The medium is the message, maar aan zo'n vod kun je geen boodschap ontlenen. Het zal zeker van negatieve invloed zijn geweest. Kunstgebouw zelf vergat een goede communicatie - het thema van de hele estafette! Waar de kunstenaars zelf een poging onder namen om het publiek integraal onderdeel te doen zijn van hun werk, daar zorgde de organisatie er wel voor dat het pubhek de eigen rol niet uitgelegd kreeg. Nu maar hopen dat wat ongezien en onbesproken bleef, toch begrepen zal worden. Dat weetje met blindzicht pas later. Maar vanzelf gebeurt dat in Schiedam niet. En zonder debat zeker niet. Alleen al daarom zal Vlaardingen er meer aan hebben.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Musis | 2000 | | pagina 226