KUNT U MIJ DE WEG NAAR
SVEAPARKEN WIJZEN, MENEER?
Henk Slechte
243 Musis
van dat gehobby ook nog van uitheemse
namen gaat voorzien. Hoe gaat de
kersverse Sveaparker straks de gasten op
zijn housewarming party, die zo graag
laten merken dat ze cultuurvreters zijn
en hem terloops een compliment maken
voor zijn straatnaam, uideggen dat
Hjalmar Frerik Elgérus Bergman (1883-
1931) geen filmer was, maar een in
Zweden veel gelezen schrijver? Ernstiger
is wat ongetwijfeld zal gebeuren als een
bewoner van de Landskronaborg via zijn
mobieltje en in zijn beste Zweeds de
politie probeert door te geven dat er een
tegenover de straatnaamcommissie die er
nota bene helemaal voor naar de
bibhotheek was geweest.
Dat was een beetje schijnheilig van de
burgemeester, want de straatnaam
commissie had zelf het gebruik van
Zweedse namen afgeraden en gepleit
voor namen die het landelijke karakter
van Kethel zouden benadrukken. Dat
mocht niet van de Zweedse wethouder
en omdat het college nu eenmaal de
dienst uitmaakt, was de commissie met
loyale maar frisse tegenzin op zoek
gegaan naar welluidende Zweedse
Schiedam heeft de landelijke pers
weer eens gehaald. Zoals
gewoonlijk belooft dat weinig
goeds. Ditmaal heeft het
Algemeen Dagblad Nederland op
25 mei 2000 giechelend laten weten dat
het college van burgemeester en
wethouders de gemeenteraad heeft
verrast met een lijst straatnamen voor de
nieuwe wijk Sveaparken, die de raads
leden niet kunnen herkennen, schrijven
of uitspreken. Dat krijg je ervan als je
wethouders de ruimte geeft hun buiten
landse liefhebberijen bot te vieren in de
stadsontwikkeling en dan het resultaat
inbreker in zijn huis zit.Voordat de agent
die straatnaam fonetisch heeft
opgeschreven, is de inbreker er al met de
Ikea-meubelen vandoor. Nog erger
wordt het, als op zaterdagavond de bbq
het Zweedse hout doet vlamvatten.
Tegen de tijd dat de centralist van de
brandweer begrijpt dat er naar de
Fjelddal moet worden uitgerukt, is het
huis al tot de grond toe afgebrand.
De burgemeester rook kennelijk onraad,
want hij vroeg de volksvertegenwoor
digers vooral geen andere namen voor
te stellen. Dat zou niet elegant zijn
namen die de raad vervolgens niet
wilde. Zo heeft de straatnaamcommissie,
zij het met het politieke pistool op de
borst, gezondigd tegen de heilige
principes van de straatnaamgeving. Een
straatnaam moet immers voor hulp
verleners herkenbaar, schrijfbaar en
uitspreekbaar zijn, teneinde de bereik
baarheid van de straat zo groot mogelijk
en de kans op ongelukken zo klein
mogelijk te maken. De Zweedse namen
op de groslijst zijn van alles maar nu
juist niet herkenbaar -of het moest zijn
dat iedereen kan aanvoelen dat het
Zweedse namen zijn- schrijfbaar en
