13. HET
s
=3
C3
5
Cl
Uj
Cl.
Q
Het Hoogheemraadschap van Delfland is
een waterschap. Een overheidsinstelling
die in haar gebied, dat zich uitstrekt van
Hoek van Holland tot Wassenaar en van
Zoetermeer tot Schiedam, zorgt voor de
uitvoering van de volgende taken:
bescherming tegen buitenwater
(waterkeringstaak van zeewering en
rivierwaterkering), handhaving van het juiste
waterpeil (waterbeheersingstaak in
boezemwateren en polders), zorg voor
schoon oppervlaktewater
(waterkwaliteitstaak) en voor het beheer en
onderhoud van een aantal kleinere wegen.
Het gebied van het Hoogheemraadschap
van Delfland beslaat een oppervlakte van
41.000 hectare waar 1,25 miljoen mensen
wonen en werken.Verder zijn er 40.000
bedrijven gevestigd. Delfland is één van de
meest dichtbevolkte en geïndustrialiseerde
gebieden van Nederland met intensieve
tuinbouw en veeteelt. Bij Delfland werken
ruim 345 medewerkers, waarvan tweederde
bij de technische dienst en eenderde bij de
administratieve dienst. Het hoofdkantoor is
Rioolzuiveringsinstallatie 'De Groote Lucht' te Vlaardingen, 1994.
IFotoHoogheemraadschap van Delfland)
gevestigd in Delft.
In het kader van de waterkwaliteitstaak heeft
Delfland de zorg voor de waterkwaliteit van
het oppervlaktewater (sloten, vaarten,
boezemwater). De Wet Verontreiniging
Oppervlaktewater (WVO) vormt de basis
van deze beheerstaak. Delfland zorgt ervoor
dat het industrieel- en huishoudelijk
afvalwater in daarvoor ingerichte
rioolwaterzuiveringsinstallaties wordt
gezuiverd. De rioolzuiveringsinstallatie De
Groote Lucht in Vlaardingen zuivert het
water in het zuidelijke deel van Delfland.
Door de verstedelijking en industrialisatie
werd de natuur danig verstoord en het
milieu aangetast door vervuiling van lucht,
bodem en water. Aanvankelijk werd het
afvalwater geloosd op sloten, vaarten,
boezemwater, rivieren en de zee. Onze
wateren raakten steeds meer vervuild.
Diverse gemeenten binnen het gebied van
Delfland hadden reeds maatregelen getroffen
door het bouwen van
rioolzuiveringsinstallaties voor het afvalwater
van hun dorpskernen. De gemeenten
gelegen aan rivier of zee pompten hun
rioolwater direct in het buitenwater. Dit was
een kwalijke zaak waar een einde aan moest
komen. Eind 1974 droeg het provinciaal
bestuur van Zuid-Holland de water
kwaliteitstaak over aan de waterschappen
met het doel de kwaliteit van het
oppervlaktewater en het afvalwater te
handhaven of te verbeteren. Het afvalwater
moet hiervoor in een rioolzuiverings
installatie verwerkt worden voor een
verantwoorde lozing op het oppervlakte
water. De bestaande rioolzuiverings
installaties met de bijbehorende persgemalen
en leidingsystemen werden geleidelijk aan
Delfland overgedragen. Op voorstel van het
College van Gedeputeerde Staten van Zuid-
Hofland besloten de waterschappen dat het
afvalwater in de regio Rotterdam gesaneerd
moest worden en wel vóór 1 januari 1985.
De waterschappen in die regio hebben
daarom drie installaties gebouwd: (1)
Kralingse Veer (ten oosten van Rotterdam),
(2) een ondergrondse installatie in de
Dokhaven en (3) De Groote Lucht in
Vlaardingen.
Een andere bijdrage tot verbetering van de
waterkwaliteit levert het vergunningenbeleid
en de kosten die de vervuiler moet betalen
voor zijn vervuiling. Een lozingsvergunning
is verplicht en hierin kunnen dan ook
voorwaarden gesteld worden aan de hoeveel
heid en samenstelling. Kwik- en cadmium-
verbindingen zijn verboden en ander
milieugevaarlijke stoffen mogen slechts in
geringe mate geloosd worden. Het vergun
ningenbeleid en de verontreinigingsheffing
maken het mogelijk de waterverontreiniging
aan de bron te bestrijden door onder andere
procesaanpassingen van bedrijven.
Afvalwaterzuivering is niet meer of minder
dan helpen van de natuur. De natuur
beschikt over allerlei organismen die water
schoon en gezond maken, maar door de
hoge vuilbelasting is het zelfreinigend
vermogen van het oppervlaktewater
onvoldoende. We moeten de natuur een
handje helpen met rioolzuiveringsinstallaties,
waar het vuile water eerst gezuiverd wordt
voordat het aan de natuur wordt
brengen. De bestaande rioolzuiverings
installaties in de gemeenten De Lier en
Maasland zijn hierdoor opgeheven. Het
wordt opgenomen in het uitgebreide
reinigingsproces. De installatie De Groote
Lucht is in 1982 in bedrijf genomen en is
van 1995 tot 2000 aangepast om aan de
huidige verscherpte lozingseisen te kunnen
voldoen. De aangescherpte lozingseisen zijn
gesteld, door de Minister van Verkeer en
Waterstaat, voor een vermindering van het
lozen van eutrofiërende stoffen. Dit zijn
bemestende stoffen zoals stikstof en nitraat,
die bijdragen tot een sterke groei van algen
en planten in het oppervlaktewater. Delfland
voert het afvalwater via een net van 28
kilometer rioolpersleiding en zes
rioolpersgemalen naar het ontvangstation
van de zuiveringsinstallatie. Binnen acht uur
nadat een inwoner van de gemeente de stop
uit het bad heeft getrokken, is het vuile
water bij De Groote Lucht aangekomen.
Hoogheemraadschap van Delfland
Musis 268
teruggegeven.
In veel gemeenten, vooral in de centra met
hun dichte bebouwing, is naast de
huisriolering ook het zogenaamde verhard
oppervlak, dat wil zeggen wegen, straten,
pleinen en daken, aangesloten via
straatkolken en regenpijpen op het
rioolstelsel. Daarom vindt ook een deel van
het regenwater zijn weg naar de
rioolzuiveringsinstallaties. Bij een forse bui
wordt de stroom rioolwater dan ook wel
drie keer zo groot als op een droge dag.
Met de bouw van de
rioolwaterzuiverings
installatie De Groote
Lucht zijn de
gemeenten, De Lier,
Maasland, Maassluis,
Schiedam en
Vlaardingen hierop
aangewezen voor de
zuivering van hun
afvalwater. De
gemeenten hebben de
taak om al hun
afvalwater via een
rioolstelsel te
verzamelen en naar een
centraal punt te Rioleringswerkzaamheden in de Kuiperstraat, 1995.1FotoJ. van der Heul)
