-k' i- 335 Musis Wiegman, wethouder voor het markt wezen, bekende zich op 1 september bij de opening van een tentoonstelling in de Grote Kerk publiekelijk tot fervent lezer van de sappige en toch gedegen bijdragen van Henk Slechte. Dat was wel anders geweest. Musis stond van meet af aan kritisch tegenover het Schiedamse museumbeleid. Het was meer dan eens een teken aan de wand, dat de scherpte van de artikelen in Musis omgekeerd evenredig was aan het aantal reacties op intellectueel niveau. De museumvrienden zwegen, sommigen wilden het gewoon niet gelezen hebben. Binnen de redactie werd spottend opge merkt: „Hoe onschuldiger een nummer van Musis, hoe groter de waardering die je van je kennissen krijgt." Wilhetminahaven, Vlaardingen We hebben dus iets gedaan aan onze kennissenkring. Desalniettemin werd één van de redactieleden van Musis, na een reeks kritiek op het museumbeleid, uitgenodigd voor de klankbordgroep die door cultuurwethouder Luub Hafkamp is ingesteld om te toetsen of een toekomst als Centrum van Moderne Kunst in een nieuwe huisvesting wel draagvlak heeft en op realistische verwachtingen is gebaseerd. De kritiek is uiteindelijk toch serieus genomen. Musis mag niet klagen. De artikelen over de herstructurering van de rivieroever in Schiedam en Vlaardingen hebben het besef losgemaakt, dat de pakhuizen aan de Koningin Wilhelminahaven het behouden waard zijn, omdat ze fantastische woonruimte bieden in een historische context - kijk naar de Entrepothaven op de Kop van Zuid wat er mogelijk is! - en inderdaad voelt PvdA-wethouder Kees van der Windt zich moreel gesterkt om twijfels bij het bedrijfsleven over een woonfunctie aan de haven te doorbreken. Van der Windt is Musis- lezer.Wij groeten hem. Musis schreef over het belang van sport in de wijk. De vraag werd opgeworpen of een verplaatsing van de sportvelden bij de Westwijk naar de verre Broekpolder wel een wenselijke ontwikkeling was. Dat kwam aan. Na vijftien jaar vijven en zessen over de verplaatsing was de Broekpolder ineens van de baan. Musis toonde computeranimaties, die Everard ter Haar had gemaakt van de Poldervaart na de ziekenhuisbouw. Het maakte zichtbaar hoezeer de ecologische zone tussen de Maas en de Schie ter hoogte van Bijdorp aangetast zou worden. De weerzin in de Schiedamse gemeenteraad tegen de ziekenhuisplannen nam aanmerkelijk toe en het had bijna geresulteerd in afwijzing van het bestemmingsplan. De bezwaren tegen de ziekenhuislocatie en de gevoerde procedures zijn van dien aard, dat ook de voorstanders van het ziekenhuis in Bijdorp een knieval maakten voor de protesterende omwonenden, die - Musis tipt het maar even aan - daarmee extra argumenten in handen kregen om het bestemmingsplan bij de provincie Zuid-Holland aan te vechten. Musis hamerde op nieuwe investeringen in samenlevingsopbouw, op wijk- en buurtbeheer (opzoomeren), op het belang van samenwerking tussen verenigingen en instellingen, op het belang van goedkope winkels voor een bevolking die veel minima telt. Musis beschreef hoe dom het is om trots op je stad te zijn als je niks voor die stad doet. We schreven hoe die rijksweg tussen Vlaardingen en Schiedam in de weg ligt voor een aaneengroeien van de tweelingsteden. Als we terugkijken, was dat niet aan dovemansoren gericht. Het grotesteden- beleid en de stedelijke vernieuwing noodzaken Schiedam en Vlaardingen tot nieuwe investeringen in de sociale samenhang. Onlangs zei de Schiedamse burgemeester Reinier Scheeres in het opzoomeren een ontwikkeling te zien, waar alle wijken hun voordeel mee kunnen doen, reden om eens goed naar de Gorzen te kijken. Schoorvoetend kwam samenwerking tussen natuur vrienden en wijkactivisten tot stand, tussen de milieubeweging en bewoners verenigingen, tussen bewoners verenigingen en ondernemers, tussen middenstanders en straatteams. Aan de noodzaak van goedkope winkels op de Hoogstraat werd dit vooijaar in Schiedam de Kunstestafette gewijd. Bij de Stadsregio Rotterdam leeft de wens om de A4 nog eens in een tunnel te krijgen, niet alleen het nieuwe stuk door Midden-Delfland, maar ook het bestaande deel tussen het Kethelplein en de Beneluxtunnel. Musis bekritiseerde de stadsgesprekken, die nog veel te weinig weg hadden van interactieve beleidsvorming. Musis pleitte voor kunst in de wijken. Er werd gepleit voor meer kwaliteit in de buitenruimte (Schiedam 2x zo mooi), er werd aandacht gevraagd voor sentimenten in het monumentenbeleid. Musis raadde Schiedam en Vlaardingen aan om eens bij buurstad Rotterdam te spieken, omdat daar veel maatschappelijk interessante projecten bestaan (Thuis Op Straat, buurtbemiddeling, Pion: het wegwijs maken van nieuwkomers in een buurt)Musis pleitte voor wandel- De Dijk, Vlaardingen tochten en rondvaarten. Er werd gewezen op het belang van integratiebeleid voor 'alle chtonen'. Vijfjaar Musis. Inderdaad zoeken politici en ambtenaren nieuwe wegen om beleid te maken in samenwerking met bewoners en ondernemers. Er is nog nooit zo veel gesproken over kunst in de openbare ruimte als het laatste half jaar. Er wordt door toeristen en bewoners geklaagd over de verwildering van de Schiedamse straten, kennelijk vindt iedereen dat de stad tweemaal zo mooi moet kunnen zijn. In het monumentenbeleid krijgt de belevingswaarde van panden in het straatbeeld meer betekenis. De Schiedamse corporatie Woonplus haalt Rotterdamse projecten naar Schiedam om van te leren voor de leefbaarheid. Thuis Op Straat krijgt navolging in Nieuwland. Het aantal voettochten en rondvaarten neemt toe. De werkgroep Hemelewij, genoemd naar de beginletters van de achternamen van vijf raadsleden, heeft het gemeentebestuur aanbevelingen gedaan voor een multi cultureel beleid. Vijf jaar Musis was de moeite waard. En nog zijn er mensen niet wakker.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Musis | 2000 | | pagina 335