wwwmi&m
Ik misgun die man z'n borreltje natuurlijk niet, ma.
vraag me soms toch wel af waar dat
Die hebben dus weinig voeling bij de
stad en al helemaal geen inzicht in de
bestaande structuren. Want wat zij
verzinnen is weinig realistisch. Neem nu
het bestempelen van het Broersveld als
belangrijkste winkelstraat van Schiedam.
De bedrijven die hier zitten gaan heus
niet weg. En om zich te profileren als
speciaalzaken zien ze - vanwege
achterstand en geldgebrek - al helemaal
niet zitten. Daarbij kent het Broersveld
aardig wat horecagelegenheden en nog
bestaande horecavergunningen. Die
verdwijnen al evenmin zomaar. Ze
kijken wel uit. Als dit echt een drukke
straat zou worden kunnen ze eindelijk
een keer goed geld verdienen. Hetzij
doordat ze klanten trekken, hetzij
doordat ze hun pand voor goed geld
kunnen verkopen. Oké.zegt de
gemeente daarop. Dan maken we een
pandenbank. Daar kan iedereen z'n
onroerend goed in kwijt en kunnen we
een betere brancheverdeling maken.
Maar met welke bedragen moeten we
dan rekenen? En welke perspectieven
worden aan de vertrekkende winkeliers
geboden? Zaken die hier al een
generatie gevestigd zijn, zetten echt de
stap niet om zich elders met alle risico's
vandien te vestigen. Op papier hjkt het
allemaal zo geweldig, maar het leidt
steeds tot niets.
Dan komt Schiedam met zo'n
belachehjk bord op de Broersvest. Dat
belooft op die plaats een Japan Centre
en dagenlang staan de kranten vol met
knippende en buigende Japanners en
een burgemeester die het ene glas na het
andere heft. Ik misgun die man z'n
borreltje natuurhjk niet, maar vraag me
soms toch wel af waar dat allemaal voor
nodig heeft. Schiedam moet zich een
grote stad voelen, zoveel heb ik er wel
van begrepen. Ons werd zogenaamd
duidelijk gemaakt dat we onze ambities
moeten oppoetsen. Dat we even goed
en even voortvarend zijn als een
wereldstad. Datzelfde heb ik ooit mogen
aanhoren toen de Hof van Spaland
enkele jaren geleden feestehjk werd
heropend. Ook toen sprak de
burgervader over ambities en grote
idealen. De enige die hij daarbij in het
zonnetje zette, waren Albert Heijn en de
overige grootwinkelbedrijven. De
zelfstandige ondernemers moesten met
het laatste haastige woord genoegen
nemen. Nu ja.we kregen een kop
koffie na afloop, terwijl van ons als
zelfstandigen toch ook een enorme
investering aan het geheel werd
gevraagd. Kijk..., en dat bedoel ik nou.
Er wordt maar geroepen dat wij onszelf
op een hoger plan moeten zetten, maar
ondertussen wordt alleen maar gekeken
naar de belangen van de ketens. Die
worden op alle manieren in de watten
gelegd. Wij moeten het maar doen met
eindeloze toespraken over hoe we
onszelf moeten specialiseren en hoe we
op die manier van Schiedam een aan
trekkelijke stad moeten maken. Terwijl
de echte investeringen in de richting
van bedrijven gaan die de laagste of
helemaal geen drempel hebben.
Je hoort mij niet zeggen dat een betere
brancheverdeling geen zin heeft of tot
de onmogelijkheden behoort. Maar
voordatje daarmee begint, zul je eerst
een echt plan moeten hebben. En zo'n
plan moet dan gebaseerd zijn op
realistische uitgangspunten. Niet op
allerlei veronderstellingen over hoe
mooi het allemaal zou worden als hier 's
zomers drommen toeristen door de stad
trekken. Kijk eerst 'ns naar wat er
leegstaat op de Hoogstraat, de Dam, het
Broersveld en het Stadserf. In de
Nieuwe Passage worden
winkelbedrijven aangetrokken door
huurverlaging en huurvrij stelling en
straks komen er opnieuw winkels bij
aan de Parkweg. Die leegstand los je niet
op met hoogdravende plannen en
vergelijkingen met het Rotterdam van
vele jaren terug. Er zal diep nagedacht
moeten worden over structurele
oplossingen. Het is nogal makkelijk om
te beweren dat het Broersveld een
hoofdwinkelstraat moet worden, als je
jezelf geen rekenschap behoeft te geven,
hoe je zoiets voor elkaar wilt brengen.
Buiten al die plannen en meegarenvisies
en pogingen om Schiedam op de kaart
te zetten zal eerst 'ns gezorgd moeten
worden voor de toegevoegde waarden
aan dit centrum. Pas dan wek je
interesse voor verbeterplannen. Alles wat
nu van bovenaf wordt bedacht, ontmoet
wantrouwen. Niet omdat de winkeliers
er geen geloof in zouden hebben, maar
simpel en alleen omdat er al zoveel
projecten en visies zijn ontwikkeld
