Musis 22
Blauwe Brug
dagenlang dezelfde gehaktbal werd
warmgehouden, het bier vijftien cent
goedkoper was dan elders in Schiedam
en het biljart met de koude, gescheurde
leiplaat zelfs door de minst kritische
journalist onbespeelbaar werd geacht en
slagerij Van der Geer die vanuit de
diepte de mooie traditie van de
onvervalste Schiedamse beuling hoog
hield. In elke echte beuling treft men
tenminste één haar, placht Aad Wagenaar
zelf een groot liefhebber van zure zult
steeds op te merken.
Met de Nieuwe Buurt was iets
raadselachtigs. De huizen aan deze straat
hadden een tuintje aan de voorzijde.
Daarin bevond zich ook de voordeur.
Niemand echter die daar gebruik van
maakte, want de woningen betreden
deed men aan de achterzijde in de
smalle Grofbaan. Hier werd ook de post
bezorgd, tenzij een nieuwe bode zijn
rondgang maakte en de post, bestemd
voor de bewoners van de Nieuwe
Buurt, ook ter plekke wilde bezorgen.
Met als gevolg dat er nogal eens wat
kwijtraakte achter het voor de voordeur
geschoven bankstel. Elke postbode was
er overigens snel van overtuigd dat de
post voor de Nieuwe Buurt beter op
Grofbaan kon worden gesorteerd want
in de tuintjes werd geen koffie
Poldervaart
