Podium Café
'de Graauwe Hengst'
Lange Haven 28
3111 CG Schiedam
Telefoon 010 4260566
27 Musis
GESTEIGER ROND
HET LIESVELD
Betrokken en gedetailleerd beschrijft
Frans W. Assenberg in "Het Liesveld in
de steigers" de ontwikkeling van het
gebied tussen de Westhavenkade en
Markgraaflaan. Hij doet dit over de
periode van grofweg de laatste twin-tig
jaar. De geschiedenis van dit "kloppend
hart" van Vlaardingen is er een van
dotteren en bypasses. Het is ook de
geschiedenis van wisselende ge
neesheren en wisselende
patiëntenbelangenorganisaties.
Het wekt bewondering dat de schrijver
bij de vroegere hóge en de huidige lage
bloeddruk steeds zo nauwgezet de
vinger aan de actuele pols heeft
gehouden. Het boek bevat vele fraaie
foto's zoals van het lieftallige figuur-tje
van de bloementrappen en de rijzige
gestalte van de Hoogwitte. Die foto's
zouden er bijna toe verleiden geen
kennis te nemen van de tekst die een
kronkelweg beschrijft. Die weg loopt
van het "oude Liesveld" via de negende
van OMA tot de huidige nering en
leegstand aan Hoogstraat én Liesveld.
Wethouder Kees van der Windt wijst er
in zijn "Woord vooraf" op dat het
eindresultaat moet worden beoordeeld
en dat de uitkomst van die beoor-deling
sterk persoonlijk kan zijn. Dat is bijna
een uitnodiging om na ken-nisname van
Assenbergs boek eens om wat oordelen
over het eindresul
taat te vragen. De gemeente Vlaardingen
zou dit kunnen doen; Musis ook.
Al lezende over politieke wisselingen,
wordt de overheersende continuïteit van
het proces van stadsontwikkeling
duidelijk. Nog duidelijker wordt dat het
in tegenstelling tot de periode
Heusdens/De Bruijn, nauwelijks lukte -
ook voor wat betreft het stadshart - een
draagvlak te krijgen voor een over de
Vijfsluizen en Vergulde Hand
heenreikende visie.
Gesproken wordt over inwoners van
Vlaardingen die ontsnapten aan een
collectieve aanval van depressiviteit.
Weliswaar wordt ook gesproken over
politici die weer zoiets als lef hadden,
maar opgewektheid veroorzaakten zij
zeker niet.
Het weeshuis "ja-nee-ja-nee" toch niet
slopen. Een flat van allure, res-taurant op
het dak en lift met uitzicht, liever niet.
Later toch een hoogwitte flat aan de
andere kant van het plein met de
vertrouwde Chinees en een winkel met
twee costuums voor de prijs van één aan
de overzijde.
Een architect uit de stal van Koolhaas,
de Esthetische Dienst van de PTT en
een reeds bekroond en later nogmaals
bekroond kunstenaar worden
aangezocht.Vervolgens neemt de
gemeenteraad, het hoofd van de ge
meente, een motie aan die de stad in
vele publikaties over kunst en politiek
doet belanden. Niets geen visuele
verbinding: de flat blijft flat, het
postkantoor blijft postkantoor en de
bibliotheek grotendeels bibliotheek. War
doen we met een stukje Vlaardingse
cultuurgeschiedenis? Wel, daar maken
we Volkskredietbank van.
Veel gemeentelijk gesteiger was er ook
rond de totstandkoming van de
bloementrappen van Wilma Kuil. Over
de belangrijke rol van de daarvoor
speciaal opgerichte stichting zou meer te
zeggen zijn. De gevolgde
metho-de was meer
Schiedams danVlaardings.
Het resultaat was er naar.
Het Liesveldboek eindigt
met een twee bladzijden
tellende conclusie.
Uit de door de schrijver
verzamelde stof zijn ook
andere conclusies te trekken.
Bij de eerstvolgende
gemeenteraadsverkiezingen moet zeker
aan de ver-schillende partijen gevraagd
worden wat gelet op "Het Liesveld in de
stei-gers" hun visie is op "Het Liesveld
uit de steigers".
Arij Maarleveld
Frans W. Assenberg, Het Liesveld in de
steigers. Een nieuw hart voor Vlaardingen.
Europese Bibliotheek, Zaltbommel,
november 2000.
Gebonden f 44,95
NL ISBN 90 288 1545 7
:ms