Podium Café 'de Graauwe Hengst' Lange Haven 28 3111 CG Schiedam Telefoon 010 4260566 63 Musis gaf om Erskine's plan er toch doorheen te kunnen drukken. De toenmalige directeur Fenny de Graaf wees op deze risico's. Ook gaf zij als haar mening dat Breur organisatorisch en financieel waarschijnlijk niet in staat mocht worden geacht om z'n beloften waar te maken. Zij baseerde zich op eerdere bouwconflicten waarin Breur betrokken was geweest. Ook in Vlaardingen en Rotterdam waren daarvoor enkele bouwwerken stilgelegd om Breur te dwingen zich aan de afspra ken te houden. Overigens ook in de restauratie van de HAV-bank had Breur zich niets aangetrokken van de voorschriften van de Ook van andere zijde werd bezwaar gemaakt tegen de Branderspoort. In Schiedam geldt namelijk nog altijd de - landelijk gehanteerde - regel dat bebouwing in de directe nabijheid van molens een bepaalde hoogte niet te boven mag gaan. Dit 'wind- recht' garandeerde in vroeger tijden een onbelemmerde windvang. In de tegenwoor dige tijd wordt aan dit recht geen groot belang gehecht. Het punt is echter dat de verhoudingen tussen molen en omgeving hierdoor historisch zijn bepaald en dat iedere Nederlander het als storend en 'lelijk' ervaart als de verhoudingen zoek zijn gemaakt. Daarom houdt bijna elk stedenbouwkundig plan BERICHT Schiedamse afdeling Bouw en Woningtoezicht en de opdracht om andere materialen te gebruiken eenvoudigweg genegeerd. Reijnhout kan zich er niet achter verschuilen hiervan niet op de hoogte te zijn geweest. De gevallen waarin Breur had gefaald waren hem in persoonlijke gesprekken meegedeeld. Tapasbar/restaurant Voor Juan en alleman Proef in warme zuidelijke sfeer van Spaanse hapjes en drankjes, geniet in de zon op het drijvend terras van een koele cerveza of zoek Spaanse specialiteiten in het winkeltje Extraordinario. Lange Haven 26 3111CG Schiedam tel/fax 010 4263898 zich aan de oude regels waar een molen in het geding is, met uitzondering alweer van de Branderspoort, waarvan de schaal en met name de hoogte van de kappen daardoor in wanverhouding staan tot de molens in de omgeving. De wethouder legde alle argumenten echter hooghartig naast zich neer. Hij ging zelfs nog een stap verder en eiste met succes via de rechter dat de woningbouwvereniging zich uit het project zou terugtrekken. Hierdoor werd het project in één klap ontdaan van z'n directie en een stille kapitaalreserve. Iedereen die enige ervaring heeft in de volkshuisvestelijke bouw realiseerde zich op dat moment dat Reijnhout de gevaren bagatelliseerde om zijn Zweedse ontwerper overeind te kunnen houden. De woningbouwvereniging zou in het project opgetreden zijn als bewaakster van kwaliteit en voortgang. Zij zou er tevens voor hebben gezorgd dat het evenwicht bewaard werd tussen de uitgangspunten van de projectontwikkelaar (snel bouwen tegen zo laag mogelijke kosten en een kortlopende exploitatie) en de bouwopgave voor de woningcorporaties (realiseren van een zekere kwaliteit als basis voor een langlopende exploitatie). Bovendien beschikt elke corporatie over de juiste instrumenten om onderaannemers eventueel in het gareel te houden. De wethouder gaf deze moge lijkheid om alsnog pressie op de bouwer te kunnen uitoefenen vrijwillig uit handen. Met het buitenspel zetten van deWBS liet de wethouder de aannemer los op een project waarvoor de laatste noch de mankracht, noch de middelen had. Elke misser kon fataal worden en geld verdienen zou alleen mogelijk zijn als bezuini gingen in het proces tot in het kleinste detail werden doorgevoerd. Kiezen voor een andere projectontwikke laar met meer ervaring en armslag was niet mogelijk. Aan Breur waren immers reeds toezeggingen gedaan. En Breur had zowel op de ideeën van Van Tilborg als van Reijnhout 'ja' gezegd. Al enige maanden na het starten van de bouw werd duidelijk dat Breur organisatorisch, financieel en technisch inderdaad niet in staat was om het project uit te voeren. Men hoefde maar over de bouwplaats te wandelen om waar te nemen dat met te weinig mensen op teveel plaatsen tegelijk aan teveel verschillende zaken werd gewerkt. Maar, om alle fouten die hebben geleid tot het stilleggen van de bouw en het via rechterlijke uitspraak eisen van afbraak en herstel, geheel op rekening te schrijven van bouwer Breur gaat - zoals gezegd - te ver. Het moeten besluiten tot stilleggen, is ook illustratief voor een gebrekkige controle op de uitvoering. De feilen waren voor iedereen met een LTS-diploma al bijna van meet af aan zichtbaar. Drie verwijten mogen de Zweedse laureaat daarom worden gemaakt; het handhaven van een eerder gedane toezegging aan Breur om op de locatie Spinhuispad te mogen bouwen, terwijl Erskine voor dit gebied een heel ander, veel gecompliceerder plan had getekend dan oorspronkelijk in de bedoeling had gelegen, het buiten spel zetten van de corporatie, omdat deze het waagde om twijfels uit te spreken ten aanzien van plan en uitvoering en een falende directie over de bouw. In bestuurlijk en ambtelijk Schiedam durft niemand het heikele punt van een zekere medeverantwo ordelij kheid aan te roeren; de gemeenteraad nog allerminst, druk als zij is met het elders in deze Musis door Kegel beschreven kwartetspel. Alleen de hoofdverantwoor delijke aannemer vertrekt met pek en veren besmeurd, terwijl de bewoners de dupe zijn. Maar goed.in het ex- wethouderlijk dankwoord voor de uit Zweden ontvangen onderscheiding behoeft over zoiets onbenulligs als de financiële ondergang van de gewone man ook niet gesproken te worden.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Musis | 2001 | | pagina 63