PÖKK6 J* 5UKKE 77 Musis BETERSCHAP/ STEKEN DE FECJT ÊEn l-l^RT ONDER DE R.IEAA „,H£US„, JE ZULT ZIEN,,, noemenswaardige uiterlijke dwang) matig bleef gebruiken. Kenmerkend voor het beschavingsproces is dat de mensen meer en meer hun gedrag en gevoelens (moeten) gaan beheersen. Zelfbeheersing is de voorwaarde om te kunnen voldoen aan maatschappelijke vereisten, zoals het zich houden aan regels over alcoholgebruik. Het beschavingsproces brengt met zich mee dat de balans tussen de interne en de externe controle van het gedrag ten gunste van de eerste zal doorslaan. De mensen zijn steeds meer op zichzelf aangewezen om hun drankgebruik in de hand te houden. De keerzijde van gelukte zelfbeheersing is de angst voor het verlies daarvan: het geen weerstand kunnen bieden aan innerlijke verlangens; in extreme vorm is dat de angst voor verslaving. Dat sterke drank door veel mensen als bedreigend werd gezien en daarom bestreden moest worden, bij voorkeur door de drinkgewoonten af te schaffen of minstens te veranderen (matigen)past in dat kader. Het past ook in het denken van Elias: de combinatie van zelfdwang en externe dwang. Het (tijdelijk) resultaat van de drankbestrijding was een sterke daling van de consumptie van alcohol. Pas toen de innerlijke dwang tot beheersing redelijk sterk was, ontstond de mogelijkheid de externe regels minder strak te laten zijn, ook bij stijgend drankgebruik, zónder de verwoestende gevolgen die het vroeger zou hebben gehad. Dit verschijnsel doet zich nu voor op het niveau van de samenleving en ook van het individu. Het beschavingsproces duidt op een globale toename van de zelfbeheersing. Het gaat ten lange leste gepaard met nieuwe vormen van sociaal, geïntegreerd drinken waar, waarbinnen sprake is van voldoende zelfbeheersing. Lang niet iedereen lukt dat al. Toch wordt na de Tweede Wereldoorlog - in de Westerse landen - het beheerst alcohol drinken als mogelijkheid al gerealiseerd door de overgrote meerderheid van de bevolking. Dat gebeurt zelfs wanneer de beschikbaarheid toeneemt, de relatieve prijs daalt en de morele beperkingen hun tijd hebben gehad. Het is OVER EEN PAAR /WAAN DJE5 WORDEN WE WÉÉR NET 7JD STOAA- DRONKEN ALS TUI5ENS WET ON&ÊLCJK. R6vT 'Fokke Sukke steken de feut een hart onder de riemReid, Geleinse Van Tol, nrc Handelsblad, 2000 aannemelijk dat de veranderde, minder afwijzende opvattingen over alcoholgebruik een gunstige en misschien doorslaggevende bijdrage hebben geleverd aan dit gedrag. De hoofdtendens van het beschavingsproces, in ieder geval wat betreft drankgebruik, is de formalisering van de wijze waarop gedronken kan en mag worden. Formalisering heeft betrekking op de externe controle die ondersteuning en richting geeft aan de zelfbeheersing. We spreken hier over een proces dat evenwel niet geheel onafhankelijk van het beleid van de overheid en de opvattingen van de bevolking verloopt. Integendeel, vanaf de achttiende eeuw verspreidt zich de gedachte van een maakbare samenleving en ontstaan de eerste initiatieven om, in georganiseerd verband, invloed uit te oefenen op de drinkgewoonten. Er ontwikkelen zich vormen van collectieve actie, gericht tegen het gebruik of misbruik van alcohol. Formalisering gaat over het algemeen gepaard met ideeën (morele opvattingen) over 'hoe het hoort'. Het is moeilijk om formele regels geaccepteerd te krijgen zónder zulke begeleidende, ondersteunende opvattingen en ideologieën. Wat het gebruik van alcohol betreft verwacht ik dat in de komende periode de overgrote meerderheid van de bevolking steeds 'beschaafder' met drank zal omgaan. En ik verwacht ook dat het aantal mensen dat daarbij hulp nodig heeft zal afnemen. Deze ontwikkeling zal maar voor een deel op het conto van de verslavingszorg of de alcoholvoorlichting geschreven kunnen worden. Autonome maatschappelijke ontwikkelingen die aan de burgers steeds hogere eisen stellen zijn daarbij van meer doorslaggevend belang. 'Het is', zoals Gerard Reve jaren geleden in een interview stelde, 'nu minder deftig om alcoholist te zijn'. Literatuur: JC van der Stel (1995) Drinken, drank en dronkenschap;Vijf eeuwen drankbestrijding en alcoholhulpverlening in Nederland. Hilversum: Verloren.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Musis | 2001 | | pagina 77