Eén les heeft hij inmiddels i
Musis 314
In Schiedam is de stadhuiscultuur misschien ook minder
introvert, toegankelijker dan in het Vlaardingse?
"Ja, het moet voor een jong, beginnend kunstenaar heel
moeilijk zijn om hier de weg te vinden. Welke wethouder,
welke ambtenaar, welk loket? En dan is er nog de
papierwinkel, heel ontmoedigend.
Wat dat betreft zou een Vlaardingse Kunststichting nog steeds
geen overbodige luxe zijn. Er gebeuren nu heel veel dingen
los van elkaar. Er is geen overzicht, geen communicatie, geen
persoon die direct aanspreekbaar is. Een kunststichting zou
daarvoor kunnen zorgen. Maar niet zo'n kunststichting die zelf
weer een instituut wordt en voeling verliest met de realiteit."
"Ik vind het goed als een stad een paar plekken heeft met een
moerasfunctie. Plekken waar dingen kunnen borrelen en
gisten, waar een en ander mis kan gaan, maar ook af en toe
zo'n wonderschoon moerasplantje opbloeit.Villa Musica kan
zo'n plek zijn. In Groningen is ooit in korte tijd een nieuwe
popcultuur ontstaan toen de gemeente de horecaondernemers
om langer open te mogen blijven verplichtte live muziek te
brengen. Er ontstonden plotseling talloze bandjes. Soms
waardeloos, maar soms ook heel goed."
Zo'n moeras en kweekbak is zeker ook Theatergroep Roth,
waaraan Rikken zelf verbonden is als acteur en regisseur, met
sinds kort een eigen schuilkerkachtig onderkomen aan het
Kuipershof. De groep werd in 1994 opgericht door twee
jonge amateur-toneelspelers, Mare Eikelenboom en Maurice
de Jong, die iets anders wilden dan het gewone amateurtoneel
en zo ook hoopten de sprong naar het professionalisme te
maken. Roth bestaat nu uit een kern van tien acteurs die in de
schaduw van het commerciële theatergeweld, het een na het
andere stuk lanceren en daarbij het experiment niet schuwen.
Een groeiend publiek vindt de weg naar het Roth, hoewel de
sprong naar het professionalisme voorlopig nog een sprong te
ver is gebleken.
