Terug naar de stad
Hans van der Sloot
De burger moet de stad weer in.
Herontwikkeling van de binnenstad en met name
initiatieven die particulieren daarin kunnen hebben, mogen
rekenen op ondersteuning door het rijk en in een
toenemend aantal ook door de gemeenten.
Schiedam loopt daarin niet voorop.
De winkelier kan
daar niet mee uit
de voeten.
Hij sukkelt voort
met een slecht
bezette winkel.
345 Musis
Terwijl andere steden zich voor hun toekomstige ontwikke
ling richten op schaalverkleining, saneren van het winkel
bestand en het terugdringen van de goedkoopte-eilanden en
grootwinkelbedrijven, meent Schiedam nog steeds dat outlets,
discounters, knakenwinkels en verkopers van goedkope
kleding en huisraad als pubhekstrekkers mogen worden
aangemerkt. Schiedam, dat zichzelve zo graag ziet als
glanzende historische parel in het grootstedelijk gebied, is
mede door zijn binnenstadsbeleid hard bezig een verarmde
buitenwijk te worden van de grootstad. Alleen de burger kan
dit proces nog keren. Als de burger dat tenminste wil en de
stad hem daartoe ruimte biedt.
Vrijdagavond: Het gesprek met de wethouder verloopt gladjes.
Het gaat, volgens hem, bergopwaarts met de binnenstad. Zijn
verwachtingen van de bemoeienis van Seinpost zijn hoog
gespannen: zie wat er in Rotterdam op de Witte de Withstraat
tot stand is gebracht. Jan des Bouvrie wil deelnemen in de
'ontwikkelingsmaatschappij Schiedam'
Ook dat belooft wat. Over de uitverkoop
van de Passage aan de Duitse verkoper
van goedkope kledingVögele, waarbij het
door Sanders gebouwde deel wordt
omgetoverd tot een superstore voor de
minvermogende, behoeft niemand zich
volgens hem zorgen te maken. Er worden
garanties gevraagd zodat het interieur bij
een eventueel vertrek weer in oorspron
kelijke staat wordt teruggebracht. Er is
nog niets afgesproken. Ook bestaat er nog
geen idee hoe die garantie kan worden
afgedwongen. Maar..., heb vertrouwen.
Schiedam staat pal.
Vrijdagavond: Bij een winkel, in wat ooit
Schiedams meest prestigieuze winkelstraat
was, worden uit een vrachtwagen meubels en apparatuur
binnen gebracht. De raambiljetten beloven een nieuwe
zonnestudio; de vijfendertigste in een succesreeks die zich in
reeds even zovele Nederlandse steden heeft gevestigd. Steeds
op plekken waar de winkelstand terugloopt. 'Voordelig en
professioneel bruin' is de slogan van het bedrijf. De inrichting
mag derhalve niet teveel kosten. De betreffende verkoop
ruimte, stond al jaren leeg. Een kort intermezzo waarin een
computeropleidingscentrum er furore trachtte te maken, leidde
tot nog verder verval. Slechter kan de straat er niet op worden,
vindt de buurman. Maar beter ook niet. Het winkelbeeld
wordt gedomineerd door een elftal uitzendbureaus. Daartussen
bevinden zich een paar goedkope en weinig bezochte
restaurantjes. De punctueel verzorgde koffieshop en de winkel
in tweedehandskleding hebben nog de meest interessante
etalages. De rest wordt getekend door verval: verschoten folders
achter ongewassen glas, door het vocht uitgezet en verkleurd
triplex, verdroogde planten en een tapijtreiniger waarom het
moderne woningtextiel allang niet meer vraagt. In stedehjke
ontwikkelingsplannen is de straat feitelijk opgegeven.
Vrijdagavond: In de zachte najaarsavond is het druk op de
Koemarkt. De terrassen zitten al vroeg halfvol, maar het spel
moet nog beginnen. De meisjes zitten nog apart. Er zullen nog
heel wat breezers doorheen moeten voordat de eerste de
overstap durft te maken. Een drietal zware, suggestief in het
zwart gestoken portiers bezet de ingang van het jongerencafé.
Alom wordt - in de hoeken, in de portieken van de winkels,
aan de rand van de terrassen en de tramhokjes druk getele
foneerd. Een Turkse jongen heeft
zelfs twee telefoons aan zijn oren.
De intermediair in de organisatie
van een avondje stappen. De eerste
breezerflessen liggen al aan scherven
tussen de papierwaren en plat
getrapte patat. Bram Ladage en
MacDonalds hebben geen greep op
de consument. In de bewegingen
van de groepjes jongeren op het
plein valt geen lijn te ontdekken.
De tijd doden tot het tijd wordt om
naar Rotterdam te reizen is de
belangrijkste bezigheid.
Een favoriete tijdpassering is om van
opzij tegen de in de rekken staande
fietsen te springen. Maar zelfs de
dader zelf lijkt geen amusement te
vinden in het moment dat de fietsen krakend en met verbogen
wielen in elkaar zakken. Niemand ook die er aandacht aan
schenkt. Een verlate neringdoende heeft enkele meters
verderop slechts oog voor z'n spullen die snel achter slot en
grendel moeten. 'Meldt geweld', rinkelt de tram.Vergeefs.
Het stadsbestuur heeft de mond voortdurend vol over
verbetering van kwaliteit, maar het enige dat nog iets van
representativiteit heeft, zijn de publicaties die het proces van
verschraling en wegvloeien van de laatste koopkracht moeten
verdoezelen. Terwijl steden als bijvoorbeeld Dordrecht, Delft,
