3 wmi al a/s 010 - 473 59 19 of 06-51392924 Hoogstraat 2 3111 HH Schiedam 010-473 59 19 E-mail: info@tempeloptiek.nl Internet: www.tempeloptiek.nl 399 Musis Maar daardoor kun je wel in de verte een schip zien varen. Het petrochemische landschap aan de overkant van de Nieuwe Maas is ronduit betoverend, als al die lichtjes aangaan...Langzaam begin ik Mondriaan te begrijpen, mooi te vinden." In Zwitserland werkte hij een tijd bij het circus Viva, een noodlijdend gezelschap onder een cholerische directeur. "Het personeelsverloop was dramatisch. Ik werd met een gewoon rijbewijs chauffeur op veel te grote en te brede vrachtwagens met veel te veel aanhangers en daarachter nog een caravan. En daarmee dan over de kronkelende bergwegen van het Berner Oberland. Het was keihard werken, dertien, veertien uur per dag. Ik hielp bij het opbouwen, was assistent van de fakir en streelde de pony's." Dit circus was voor Moritz de afspiegeling van de wereld van Robert Crumb, waarin alles hopeloos, tevergeefs is. De driedubbele salto die door de spreekstalmeester wordt aangekondigd en door een lichteffect ook een driedubbele salto lijkt, maar in werkelijkheid slechts een dubbele salto is. De show, de droom, de illusie, het wankel evenwicht, de adembenemende treurigheid van het circus. Hij praat er met liefde, bijna met heimwee over. "Ik ben een perfectionist. Ik wil dat mijn werk heel erg mooi en esthetisch is en dat het klopt. Aan de andere kant heb ik constant de neiging om het net even fout te doen. Mooi rond wordt dan een klein beetje ovaal. Als iets werkelijk perfect, paradijselijk mooi is, dan is het ook minder interessant. Een fout kan heel erg mooi zijn, in die zin ben ik ook een surrealist. Door de "fouten" die ik, deels uit onvermogen, maak is een tekening of schilderij van mij misschien minder esthetisch, maar daardoor wel interessanter en emotioneel preciezer." In het kleine toont zich bij Moritz Ebinger het monumentale, in het monumentale het kleine. Ook zijn sculpturen zijn eigenlijk tekeningen. In de Hoeksewaard, ergens op een eiland, maakte hij een complete archeologische vindplaats. Tijdens zijn opgravingen "vond" hij het skelet van een dinosaurus, zestien meter lang en vier meter hoog. Kinderen zwommen naar het eiland en klommen in de reusachtige botten van het prehistorische reptiel. In het Centraal Museum te Utrecht hing hij tegenover een grote foto van zijn pasgeboren zoontje het door hemzelf uitgekookte geraamte van een paard. De evolutie in vogelvlucht, dood versus nieuw leven. In zijn tekeningen maken zijn absurde figuren vaak diezelfde species-jump", de toevallige sprong van de ene in de andere soort. Een klein streepje of vormpje verbeeldt miljoenen jaren ontwikkeling. Op de kale flatwanden in Wormer schilderde hij twee reusachtige cartooneske kangeroes met een jong in de buidel, symbool van huiselijkheid en geborgenheid. Sommige flatbewoners vinden de schilderingen prachtig, anderen minder, bekent hij lachend.. De beheerder van een nabijgelegen natuurmonument, de veenmeester, meende zelfs dat kangeroes niet pasten in de Hollandse fauna. In de fauna van Ebinger passen ze echter uitstekend. Voor het decoreren van de nieuwe bibliotheek kon de gemeente Maassluis met Moritz Ebinger bijna geen betere keuze doen. Hij doet dat overigens in samenspraak met grafisch kunstenares Geerten Ten Bosch, aan wie hij een deel van de opdracht doorspeelde. De fantastische wandschilderingen-in-wording laten zich lezen als een (kinder)boek. Het bevat in beelden nog fantastischer verhalen als waarmee Vlaardingen in woorden kennismaakte tijdens de lange tocht met de Granma. Het radicale toeval van Ebinger aardt goed in deze oude visserssteden. Een gevolg misschien van het heimelijk genot waarmee in deze steile gemeenten de stoere verhalen van vissers en slepers van generatie op generatie onder het lamplicht, in de kroeg en op het leugenaarsbankje zijn doorverteld. Vanaf 29 november tot 24 februari is in het Maassluise Gemeente museum een tentoonstelling van tekeningen, schildeijen en sculpturen van Moritz Ebinger te zien. Volgende solo-exposities staan hier gepland voor november 2003 en dan weer tien jaar later in 2013, ook in november. Typerend voor de manier van denken van Ebinger, die in het melodrama van de evolutie als kunstenaar net zo onderhevig is aan het radicale toeval als de wonderlijke wezens die uit zijn penseel of potlood ontstaan.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Musis | 2001 | | pagina 399