principe uitwerking concept
21 Musis
In de gedachten die we in het Cadeau aan de stad samenvatten
is het noodzakelijk om het zicht vanaf de 's Gravelandseweg
op de Sint Joris Doele en omgeving te verbeteren en de open
ruimtes rondom dit historische gebouw te ontwikkelen als
stedelijk gebied dat hoewel hedendaags vormgegeven aansluit
op de daar aanwezige historische waarden en zichtlijnen.
Het creëren van stedelijke promenades op straatniveau en
kadeniveau met duidelijke verblijfsplekken aan het water kan
hiervan onderdeel zijn.
Een onderdeel van dit plan is ook de aanleg van een stadstuin,
daar waar zich nu nog de keerlus van de tram zich bevindt.
De achterzijde van het Theater a/d Schie waarvan de
architectonische kwaliteiten zeker niet onaanzienlijk zijn, zal
het decor vormen achter een tapijt van steen en gras, bomen
en beelden. Deze geven in een filmisch geheel invulling aan
deze ruimte. In samenhang met het Stadserf ontstaat hier een
oase van rust in een hoogwaardig stedelijk gebied, waarbij de
ruïne en het beeld van Aleida zowel in een nieuwe context
worden geplaatst als de verbindende schakel vormen tussen
twee stadsgebieden. Het Stadserf ontbeert een derde dimensie,
namelijk die welke verschillende gebruiksfuncties koppelt.
Hier ligt een kans om ruimtelijkheid van de zo bedoelde
'huiskamer van de stad' te completeren met de nieuwe
vormgeving en functies van de open driehoek aan het begin
van de Lange Kerkstraat ofwel het Land van Belofte. Voor het
scheppen van een nieuw stedelijk centrum zal het niet
voldoende zijn om het Stadserf en het Land van Belofte
simpelweg op elkaar te laten aansluiten. Ook de functies van
beide stedelijke ruimten dienen
met elkaar verbonden te zijn.
Aandacht verdient ook het
Stedelijk Museum. En met name
de entree. Wie vanaf de
Appelmarkt naar het museum
kijkt, heeft het uitzicht op een
monumentaal gebouw met
schitterende kwaliteiten. Wie naar
binnen wil moet echter gebruik
maken van de bescheiden ingang
in één van de vleugels van dit
gebouw. Daar achter de
klapdeuren moet het kaartje
worden gekocht waarmee men aan-
de rondgang kan beginnen.
Nou ja, rondgang; de routes op
zowel begane grond als op de
verdieping kennen geen circulatie.
Een verticale verplaatsing is wel
mogelijk, maar deze leidt nergens
tot een vanzelfsprekende
avontuurlijke tocht langs de
tentoongestelde kunst. Ook kan
het bezoek niet eindigen in een
bookshop of koffiehoek.
Een gemiste kans. De verkenning
van de omgeving leidt al evenmin
tot opgewektheid. De aanblik van
de troosteloze Lange Achterweg,
grenzend aan het museum
schreeuwt om ruimtelijke
ingrepen, die het gebouw de plaats
geven die het verdient. Een veran
dering aan het museumplein aan
de zijde van de Hoogstraat, die de
toegankelijkheid en de organisatie
verbetert, is een eerste vereiste.
En deze moet zich niet beperken
tot het openen van de zware
ijzeren hekken, maar vraagt om
een architectonisch slim plan dat
z'n stedenbouwkundig begin vindt
op de Vismarkt die er nu nog
verwaarloosd bijligt door een
bestemming als parkeerterrein,
waar dezelfde Vismarkt een parel kan zijn aan de Lange Haven
en een prachtige schakel tot het Stedelijk Museum.
Deze ideeën, samengevat en gevisualiseerd in het Cadeau aan
de stad vormen tezamen een raamwerk dat een inspiratiebron
kan vormen om de zwakke ruimtelijke plekken in Schiedam
aan te pakken en een eenheid te scheppen waaraan de stad zelf
en de bezoekers plezier beleven en dat recht doet aan de
historische betekenis van gebouwen en plekken en een
nieuwe betekenis geeft aan al aanwezige, maar te lang
veronachtzaamde waarden.
