Het Vlaardings Museum en de
schijnbare onverenigbaarheid van
karakters
Henk Slechte
Directeur Jan Anderson van het gelijknamige streekmuseum
in Vlaardingen en directeur Jeroen ter Brugge van het
Visserijmuseum en van het Historisch Museum in wording,
willen hetzelfde tot stand brengen: een professioneel en
levendig historisch museum dat verzamelt en
documenteert, en inwoners én bezoekers van Vlaardingen
wetenschappelijk verantwoord, maar wel met een lage
drempel én geschikt voor alle leeftijden, informeert over en
vermaakt met de geschiedenis van Vlaardingen van het
prilste begin tot het steeds verschuivende heden.
Toch is aan hun samenwerking een voortijdig en pijnlijk
einde gekomen. Musis onderzoekt wat er echt aan de hand
is, hoe het zover heeft kunnen komen, en of de kloof
werkelijk onoverbrugbaar is.
73 Musis
De ideeën voor een Vlaardings historisch museum zijn al
oud. Jan Anderson heeft er zelf vanaf 1995 op gehamerd en
ook andere partijen in historisch Vlaardingen willen al jaren
dat er een eind komt aan de museale impasse die maakt dat
Vlaardingen een visserijmuseum en een archeologisch
museum moet financieren, de voormalige oudheidkamer
Vlaardingen in het Gemeentearchief blijft sluimeren en het
Streekmuseum voor oprichter Anderson en de Stichting
Collecties Jan Anderson steeds moeilijker beheerbaar wordt.
In 2000 leek het eindelijk zover. Het Utrechtse adviesbureau
Andersson Elffers Felix had desgevraagd geconcludeerd dat er
een markt was voor een nieuw stadsmuseum met als
hoofdthema de -Vlaardingse - visserij en het dagelijks leven
van de vissersbevolking, en de wethouder van cultuur, de
nieuwe directeur van het Visserij museum, tevens beoogd
directeur van het nieuwe museum, en de partners in een
mogelijke Vlaardingse museumfusie gingen met elkaar aan
tafel. Musis gaf dit ambitieuze plan grootmoedig het voordeel
van de twijfel, al wist de redactie toen nog niet dat men de
fusiepartners zou verenigingen in een werkgroep met de
afstotende naam 'Task Force'. [Musis jaargang 6, nr. 12, p.
389-391]
Helaas is Musis te optimistisch geweest, want in het najaar van
2001 liet het bestuur van het Streekmuseum Jan Anderson
eerst burgemeester Bert Stam en daarna de partners weten dat
het Streekmuseum niet langer aan de fusie zou meedoen.
Het bestuur vond het onaanvaardbaar dat in de collectie van
het nieuwe museum alleen plaats zou zijn voor de 'met
Vlaardingen belabelde' delen van de collectie. Dat betekende
in de praktijk immers dat voor de circa 80% als niet-
Vlaardings geclassificeerde objecten uit het Streekmuseum
geen plaats zou zijn in de Vlaardingse museumherberg, en dat
Jan Anderson daarvoor in zijn pand aan de Kethelweg zou
moeten blijven zorgen. Anderson zelf was ook ontevreden
over de manier, waarop het fusieproces verliep. Jeroen ter
