139 Musis
publiek lacht, het snapt de verwijzing naar Pim Fortuyn.
Maar eerder op de avond hebben ze een grap gemist. Ger van
Veen heeft het dan over 'Das Kapital' van Karl May. Het blijft
muisstil. De vorige avond werd er wel gelachen, toen hadden
toeschouwers door dat Karl Marx bedoeld was en niet de
schrijver van Winnetou en Old Shatterhand. De voorstelling
duurt een uur. Voor aanvang heeft Hans Rikken het pubhek in
de foyer welkom geheten. Na afloop drinkt men er een glas
en mengen Ger van Veen en andere medewerkers van het
Roththeater zich onder het publiek. Er ontstaat een bijzondere
sfeer, die grote theaters met kennen. Contact met het pubhek,
dat is voor het Roththeater belangrijk en inspirerend.
heater met
Het Roththeater moet dus maar niet te populair worden. Het
is er intiem, de ambiance draagt daar op verschillende manieren
toe bij. Het is een oude stal, waar later de drukkerij Dorsman
Odé NV in kwam. In de foyer, met houten dak, zijn tiental
len artikelen opgeplakt en opgehangen. In het theatergedeelte
staan tweeënveertig stoelen op verplaatsbare podia, het is er
ondanks tocht en vocht redelijk warm te stoken. In achter- en
zijvertrekken staan emmers op de grond, een praktische maar
niet afdoende maatregel tegen de zware lekkage. En bij
regenval waarschuwt de neus dat het grondwater in beweging
komt. „Dan ruiken je kleren na een avondje spelen naar natte
aarde," zegtYvonne Drop; zij doet de belichting, maar niet
alleen: ze sierde ook het affiche van De Laatste Sociahst en is
daar dat meisje, „dat meisje waar ik zo veel van hou."
Vanaf het Liesveld kun je het Roththeater net zien: als je de
Spaanse trappen af komt, staat er rechts, honderd meter ver
derop, de oude drukkerij aan de Kuipershof. Strikt genomen is
het een afbraakpand. Projectontwikkelaar Van Heijningen heeft
er plannen voor een flatje met winkels op de begane grond.
Maar de omwonenden zullen in een toren voor hun neus
niets zien en de gemeente Vlaardingen ziet niets in meer
winkels vlak achter de Hoogstraat die al met zo veel leegstand
kampt. Hans Rikken, artistiek leider van het Roththeater
samen met FredVaassen, heeft van Van Heijningen de verzeke
ring gekregen dat het Roththeater er voorlopig nog het
seizoen 2002-2003 kan spelen. Als het Roththeater erin zou
slagen om drie ton bij elkaar te sparen, wil de projectontwik
kelaar nieuwbouw met een klein theater op de begane grond
in overweging nemen - maar dat brengt een andere sfeer met
zich mee; de charme van zo'n slooppand geeft juist de kick
om heel levendig toneel te maken. Het is de doelstelling van
het Roththeater: met amateurs zo professioneel mogelijk
voorstellingen geven. Dat lukt. Elk jaar zijn er meer
producties, sommige met enkele spelers, maar minstens één per
jaar waar alle twaalf spelers aan meedoen. Buiten de acteurs
zijn er nog een kleine twintig medewerkers voor bardiensten,
catering, beheer, decors en bestuurlijke taken.
Het Roththeater staat voor een onzekere toekomst en toch is
het voor de creatieve ontwikkeling goed geweest dat het in
1996 uit de Stadsgehoorzaal wegging en op eigen benen ging
staan. Het Roththeater werd in 1994 door Mare Eikelenboom
en Maurice de Jong opgericht en de naam Rotterdamse
Theatergroep werd al gauw afgekort tot Roth: een vette
knipoog naar het RO Theater in de Maasstad. I
n de Stadsgehoorzaal bood het Roththeater het publiek een
kijkje achter de schermen - Theater achter de Schermen, dat
was het motto - en sinds die tijd koestert het gezelschap de
formule van 1. publiek welkom heten, 2. kleine voorstellingen
dicht bij de toeschouwers en 3. napraten.
De laatste weken is het Roththeater druk in de weer geweest
met 'Knecht van twee meesters' van Coldoni, een stuk dat
zwaar leunt op de Comedia dell'Arte, met uitgesproken
typetjes, karikaturen van de schijngeleerde dottore en een rijke
vrek met kinderen die elkaar beminnen - dat meisje, dat
meisje waar ik zo veel van hou. Dit is zo'n productie waar alle
medewerkers van het Roththeater bij betrokken zijn en in die
zin is het een hoogtepunt van dit jaar. Het stuk is in februari
in première gegaan en werd de laatste drie dagen van maart
opnieuw opgevoerd. De week ervoor werd de eenakter 'De
liefde
dienstlift' van Harold Pinter driemaal opgevoerd, een stuk dat
op 16, 17 en 18 april herhaald wordt. Ondertussen is die
Laatste Socialist nog niet uitgestreden. Ger van Veen voert zijn
stuk nog zesmaal op, op 5, 6 en 7 april en op 3, 4 en 5 mei.
„Wij gaan vanavond anders leren denken. Wij worden
vanavond opnieuw geboren," roept hij resoluut. Het is waar.
Als je eenmaal in het Roththeater geweest bent, heb je er een
lief stukje Vlaardingen bij. Dat meisje...
