Frankeland
Musis 246
klachten, en de basiszorg, de bewoners die geen
dagprogramma's met een duidelijke structuur nodig hebben.
Diezelfde dag wordt 's avonds een programma geboden onder
de noemer 'Jeugd van Vroeger'. De pianiste, een vrijwilligster,
begeleidt zo'n tachtig tot honderd zingende bewoners.
Er worden vooral liedjes uit de jaren '20 en '30 gezongen.
Men zingt dan een zestiental nummers. Zijn het er dan per
ongeluk een paar minder, dan kan de pianiste een storm van
protest verwachten. In de pauze wordt populaire dansmuziek
gedraaid. In de smaak vallen eenvoudige en leuke melodieën.
Zo ongeveer als vroeger thuis. Jos Poell weet daar inmiddels
alles van.
Aan de liefhebbers van de klassieke muziek, wordt eveneens
gedacht. Sinds twintig jaar worden er op donderdagmiddag in
de kapel, op een videoscherm klassieke orkesten
gepresenteerd.Voorheen werd volstaan met platen en
cassettebandjes. Maar gebleken is, dat men ook graag naar de
muzikanten kijkt. Elke donderdag komen er groepje van
vijftien mensen of meer bijeen. Anders dan bij het Grand
Café, betreft het hier een vaste club mensen van Frankeland
zelf, en zitten de bezoekers altijd op een dezelfde plek. Tijdens
de muzikale vertoningen wordt er bijna niet gepraat. De
vrijwilligers, die dit begeleiden, letten daar ook op. Wie teveel
praat, wordt na verscheidene waarschuwingen, vriendelijk
door hen verzocht om niet meer terug te komen. Vaak ook,
nemen de bewoners zelf een band mee. Gezien het toezicht,
het niet of zo weinig mogelijk praten en vooral luisteren en
kijken naar het orkest, is het Grand café bijna een
concertuitvoering op huiskamerformaat. Donderdagavond is
de vaste repetitieavond van het huisorkest, het al genoemde
'Panklare orkest'. Bewoners, personeel en vrijwilligers nemen
erin deel. En elk lid betaalt contributie. Het 'Panklare orkest'
heeft inmiddels zo'n bekendheid verworven dat het ook
optreedt in andere verzorgingstehuizen. In de directe
omgeving van de Randstad en in het zuiden van het land.
Andere bejaardentehuizen zien hun graag verschijnen,
vanwege de sfeer die ze meebrengen.
Vrijdagmiddag oefenen de Franki-singers. Dit is een
seniorenkoor. Ontstaan na de musical van Jos waarna de
mensen de repetities misten. Zij zingen meerstemmige
liederen. Zoals bijvoorbeeld de liedjes uit The Sound of Music,
het Zigeunerkoor en IlTrovatore vanVerdi, en hederen van
Strauss. Het koor staat onder deskundige begeleiding van de
dirigente Marie-Jose Coppes en het wordt begeleid door een
professionele pianiste, Diana Selepanova. Hier wordt op niveau
gezongen. Ieder jaar gaat dit koor naar het Rotterdamse
korenfestival 'Klinkt Goed' in de Doelen. Daar laat men zich
beoordelen door een
professionele jury. Bij dit
festival is het de bedoeling
dat men een nummer
verplicht instudeert en een
eigen keuze laat horen.
Er wordt dan gelet op de
zuiverheid, de muzikaliteit,
het ritmegevoel en ook
natuurlijk de presentatie,
met name de uitstraling.
Deze jurering levert een
bijdrage aan de
ontwikkeling van het koor.
De Franki-singers bestaan
nu al vanaf 1992 en hebben
inmiddels meer dan
50 concerten gegeven.
Ook wordt er volop
aandacht besteed aan
muziektherapie.
Bij aankomst worden de
nieuwe bewoners,
eventueel gescreend door
een team met mensen.
Wordt in onderhng overleg
tot het volgen van een
therapie besloten dan staat
deze los van de vrije
muzikale tijdsbesteding en is vooral individueel gericht.
Tot de plannen die Jos Poeh op muzikaal gebied heeft voor de
bewoners, behoort het aantrekken van meer professionele
begeleiding. Graag zou hij thema-dagdelen willen organiseren,
waarin thema's zoals 'de wind' of'het water' muzikaal worden
behandeld. Poell neemt Debussy als voorbeeld en dan vooral
diens symfonische schetsen, waarin hij bijvoorbeeld de zee, het
spel van de golven en de dialoog tussen de wind en de zee tot
uitdrukking brengt. Poell noemt dit spelen met muziek. En zo
langzamerhand heeft hij binnen Frankeland zoveel
enthousiasme gekweekt voor het luisteren naar muziek en zelf
musiceren, dat een dieper gravend programma best kans van
slagen heeft. Uiteindelijk is hij zichzelf, door het werken met
bejaarden en muziek, ook meer gaan interesseren voor
muziektheorie, de muziekgeschiedenis en de beschouwing,
met als gevolg dat de muziek uit Frankeland niet meer weg te
denken valt.
