En
de sneeuw verdween
Hans van der Sloot
Er kwam een hoop
brutaliteit bij. Want bij de
toenmalige stand van de
techniek trokken de
Gemeente Technische
"ven een grote wissel
op zichzelf, waar ze
als uitvoerders
en beheerder
opwierpen van het
centrale
antennesysteem.
Musis 274
De centrale levering van het televisiesignaal was op dat
moment - nu 25 jaar geleden - het technische neusje van de
zalm. Voor een goed begrip; dit jaar wordt ook de
vijfentwintigste verjaardag gevierd van de hobbycomputer,
waaruit vijfjaar later de PC zou ontstaan. De enkeling die in
die tijd over een autotelefoon beschikte zeulde in de achterbak
een ontvanger van vele kilo's met zich mee. Kleurentelevisie
bestond al wel, maar was nog lang geen gemeengoed in het jaar
1977, waarin Van Kooten en De Bie voor de tweede maal de
Nipkovschijf ontvingen, de NOS werd gelauwerd voor zijn
educatieve programma's, het eerste kabinet Van Agt aantrad,
Pieter Menten tot vijftien jaar cel werd veroordeeld en radio-
en televisieprogramma's werden onderbroken met het bericht
dat Elvis Presley op 42-jarige leeftijd was overleden.
De beelden daarvan werden in Schiedam maar matig tot slecht
ontvangen. In sommige delen van de stad, met name in de
nabijheid van de Rotterdamse havens, de werven Gusto en
Wilton Fijenoord, sommige stukken van Nieuwland en
Groenoord, in de van buurt hogere flats, was een dubbel beeld
gewoon en dan mocht men nog van geluk spreken als het
daarbij ook nog niet sneeuwde op de buis.
Televisiekijkers daar probeerden met alle mogehjke middelen
om hun ontvangst te verbeteren. Hogere masten, versterkers,
vorken en metalen rasters in alle formaten en vormen werden
op de daken geplaatst en ook binnenshuis werd druk
geƫxperimenteerd. Sommigen bekeerden zich spontaan weer
tot het geloof in aardstralen en kosmische vervormingen onder
invloed van de maanstand terwijl aan de havens serieus kon
worden vastgesteld dat Van Agt tweemaal zoveel pukkels kreeg
zodra de kranen in de havens draaiden.
De eerste particuliere leveranciers van gemeenschappelijke
antennes, die in de jaren zeventig een betere ontvangst
beloofden, deden in Schiedam uitstekende zaken. Het waren
omvangrijke maar technisch vrij simpele apparaten die door
groepen gebruikers werden aangeschaft en de belofte van
verbetering was meestal indrukwekkender dan het resultaat.
Het dubbele beeld werd er slechts gedeeltelijk door
gecorrigeerd, maar de sneeuw verdween in zoverre dat bij
voetbalwedstrijden in ieder geval het verschil zichtbaar werd
tussen de beide elftallen. Het succes was in elk geval zo groot
dat het Gemeentelijk Woningbedrijf ertoe overging om
gemeenschappehjke antenne-inrichtingen op al haar
complexen te plaatsen.
Het was op dat moment dat de Gemeente Technische
Bedrijven onder het directeurschap van Willem van Meggelen
zich aanbood om een centrale antenne-inrichting (CAI) voor
heel Schiedam op poten te zetten. Algemeen directeur Henk
Eikenbroek, toen pas kort in dienst, herinnert zich nog de
uitgangspunten. Volgens de plannen van het Gemeentehjke
Woningbedrijf verzekerde deze dienst alleen zijn 11.000
huurders van een betere ontvangst. Daarnaast waren er dan nog
3.000 andere aansluitingen op gemeenschappelijke antennes,