295 Musis
Schiedammers; de bewoners, de kunstenaars, de bestuurders en
de ondernemers. Opmerkelijke voorstellen waren soms het
gevolg. Zo lanceerde Piet Jongepier een plan om de
problemen met de Nieuwe Passage zowel tot tevredenheid van
de zittende middenstand aldaar als met het oog op
toekomstige bevolkingsontwikkeling op te lossen. Motiveer, zo
stelde hij de overgebleven winkels om terug te gaan naar de
Hoogstraat en Dam, waarmee de leegstand deels wordt
opgelost en de straten aantrekkelijk worden gemaakt. En vorm
vervolgens de Nieuwe Passage om in een overdekte bazaar
voor Turkse en Marokkaanse
winkeliers. Schiedam krijgt
er op die manier een
bijzondere, kleurige en
drukbezochte trekker bij.
Meer althans dan met de
vestiging van een
witgoedgigant het geval zal
zijn.
In de binnenstad komen alle
stedelijke functies samen.
Voor stilte en rust moetje
dus elders wezen, legde Peter
Groeneweg de ruim zestig
aanwezigen als eerste stelling
voor. Die hadden een
kwartiertje de tijd om die
woorden tot zich te laten
doordringen. Niet te
vermijden was dat enkele
gevallen werden genoemd
waarin één
binnenstadsbewoner kans
had gezien om met succes
openluchtspelen en andere
festiviteiten aan de Lange
Haven onmogelijk te maken
door zich te beroepen op
zijn recht op een
ongestoorde avondrust. Hoe
rustig moet een stad dus
zijn? De deelnemers draaiden
de zaak liever om: hoe
onrustig mag het zijn en
waar ligt de grens tussen te
tolereren rumoer en overlast.
Mag je een kroeg verbieden
om muziek te maken en
ramen en deuren op te
zetten en moet bijvoorbeeld
het Stadserf een stilteplein
worden.
De cultuurdragers waren als
eersten van mening dat de
binnenstad nog stilteplekken
genoeg heeft. En
suggereerden dat deze beter
ontwikkeld en meer onder de aandacht gebracht moeten
worden. Daarbij wezen ze nadrukkelijk ook op de
mogelijkheden buiten de ring van de vesten. Waarom, zo
vroegen de kunstenaars zich af, gaat alle aandacht naar de
historische panden aan de Lange Haven, als een wandeling aan
de overzijde van de Noordyest of langs de Schie even
aantrekkelijke uitzichten oplevert. Met het uitsluitend vestigen
van de aandacht op het achttiende- en negentiende eeuwse
architectonische erfgoed wordt voorbijgegaan aan het minder
belangrijk geachte en jonge monumentale bezit, terwijl dit een
rol van betekenis kan vervullen. Het centrum heeft
stiltegebiedjes genoeg. Nikolaj Dielemans, architect en
kunstenaar, wees op aantrekkelijke verblijfsgebiedjes bij de
Lindenhof, het Oude Kerkhof, de Plantage en het terras van
café Sjiek nabij het Zakkendragershuisje. Eén van de
gespreksdeelnemers wees op een dynamische stad als New
York, waar toch ruimte is vrijgemaakt voor zeer fraaie
stadsparkjes, waar vooral tussen de middag veel kantoor
personeel de lunchpakketjes
openmaakt, bijkomend van
de hectiek. Rust en drukte
kunnen er naast elkaar
bestaan. Het interessante is
nu, dat daar in Schiedam-
Centrum ook ruimte voor
is, mits we de binnenstad
tweemaal zo groot maken -
en er dus die ongebruikte
grachten en verpauperde
fabriekspanden bij
betrekken. 'Voor rust en
stilte moetje niet in de
binnenstad zijn', gaf Ad
Mosterd (WD) als
weerwoord, terwijl Piet
Tijsen (PvdA) constateerde
dat het in de binnenstad
altijd levendig moet zijn en
dat wie dat niet wil, er dus
ook niet moet gaan wonen.
Nieuwe binnenstads
bewoners die klagen over
overlast hebben vaak vooral
last van zichzelf. Ze zijn tot
het wonen in de binnenstad
verleid door de
mogelijkheid om
monumentaal te wonen,
allerlei voorzieningen dicht
in de buurt te hebben en
's zomers te genieten van de
drukte op 'hun eigen'
caféterras.
Maar ze hebben zich vaak
onvoldoende gerealiseerd,
wat het is om de tram voor
de deur te hebben en hoe
het klinkt als een
enthousiaste Rijnmondband
- om maar iets te noemen
bijna door de huiskamer
marcheert. Om nog maar te
zwijgen van de herrie als de
café's 's nachts hun klanten
buiten de deur zetten of
wanneer in het Gat van
Bolmers een openlucht-disco wordt georganiseerd om
allochtone jongeren bij de ingang van de Nieuwe Passage weg
te lokken.
Een oorverdovend, maar vruchteloos initiatief overigens
aangezien house en techno natuurlijk niet kunnen tippen aan
de opwindende muziek van El Fi'Jarz uit de meegebrachte
ghettoblaster. Wonen in de binnenstad is blijvend leuk, maar
niet altijd een lolletje.
