liüiü llllliï!
psr- -
303 Musis
Jeneverstad. Ook hier zien we een Schiedam zich graag
vergelijkt. Precies zoals het doet met Delfshaven. Aan
historische waarden heeft Schiedam meer te bieden dan
Hasselt, dat leidt geen twijfel.
Maar waar Hasselt vijfentwintig jaar geleden nog een
schamele provinciestad was, zien we nu de gevolgen van een
aanpak waarin meer betrokken is dan het kleine stadshart.
Onder leiding van burgemeester Steve Stevaert stopte de
Hasseltse binnenstad zich in de centrifuge. En behalve dat
panden hierdoor een opknapbeurt ondergingen, zag je door
de centrifugale krachten een naar buiten tredende werking.
De binnenstad werd steeds groter. Momenteel worden
buurten tot de binnenstad van Hasselt gerekend, die er
te bieden heeft, is pas later ontstaan. In 1974 was er nog geen
besef, datje met historische kwaliteiten zowel de toeristische
sector kunt aanwakkeren als de belevingswaarde kunt
handhaven die inwoners aan hun stad bindt.
En dat verklaart, waarom de Kleine Omloop en het uitroepen
van het Broersveld tot de as waaromheen alles zou moeten
gebeuren pure winkelverhalen van de projectontwikkelaar
zijn. Er wordt eenzijdig gekeken naar ondernemersbelangen.
De context van een historisch waardevolle omgeving doet er
minder of in het geheel niets toe. Om die reden was zelfs de
ideologie van een Grote Omloop al te beperkt.
De voorstanders van een ruimere omloop in de binnenstad
zagen niet dat ook zij zichzelf in een keurslijf van vermeende
economische beperkingen dwongen. Want het praten over 'de
Grote Omloop blokkeerde het denken in nog weidsere
perspectieven. Precies zoals het voortdurend hameren op het
zogenaamde toeristische belang bij de eigen inwoners de
indruk vestigt dat zij er kennelijk niet toe doen.
Schiedam laat zich graag verstaan met Hasselt, de Belgische
Foto: Jan van der Ploeg
vroeger belachelijk en sjofel bij lagen. De uitbreiding heeft op
een slimme manier plaatsgevonden, een manier die de fysieke
historie niet of nauwelijks geweld aandeed. Zo kan het ook in
Schiedam. Tussen de Lange Haven en de Westvest, tussen de
Verbrande Erven en de Zijlstraat, tussen de Rotterdamsedijk
en de glasfabriek, tussen de Buitenhavenweg en de
achterzijde-Lange Nieuwstraat, zelfs tussen de Vlaardingerdijk
en de Liduinastraat aan de rand van West, liggen de
mogelijkheden voor het oprapen. Hier is kantoor-, winkel- en
woningbouw mogelijk. Maar het moet een binnenstedelijke
uitstraling krijgen. Om uiteindelijk het oorspronkelijke
stadscentrum te kietelen.
Als Schiedam met zulk een élan en zelfvertrouwen naar
zichzelf durft te kijken, dan hoeft geen winkelier bang te zijn
voor de Benelux-metrolijn naar Hoogvliet. De angst bestaat
dat de metro Schiedammers wegzuigt naar Hoogvliet en
Rotterdam, dat kon je op het Gesprek aan de Schie goed
merken. Maar het is dezelfde soort angsthazerij, zoals één der
gespreksleiders met fijnzinnig gevoel voor ironie deed
constateren dat veehouders ooit bang waren dat door het
tramlawaai hun koeien
geen melk meer zouden
geven...
Het is vrij simpel met
die metro.
De Beneluxlijn heeft
primair een taak om
woon-werkverkeer te
verwerken. De mensen
pakken echt de metro
niet om meubeltjes of
stereotorens te kopen,
die ze met de auto
kunnen vervoeren.
De belangrijkste functie
van de metro is
eenvoudig forensen snel
verplaatsen.
Daar wordt Schiedam als
woonstad trouwens
alleen maar beter van.
Het scheelt verkeer op
de weg. Door de jaren
heen is bij elk metroplan
discussie geweest of het
geen koopkracht zou
wegzuigen en junks zou
aanleveren, en dat steekt
nu weer de kop op.
Lokt de metro geen
klanten weg, net nu er
in Schiedam van alles aan de hand is?
Winkeliers, die een dergehjk doemscenario voor ogen hebben
sluiten zich af voor de tegenovergestelde werking, namelijk de
stimulans om tot specialisatie en doelgroepenbeleid over te
gaan. De metro dwingt tot kwaliteitsverbetering, zowel van
klantvriendelijkheid als van assortiment. Op dat punt heeft
Schiedam veel te winnen.
Tenslotte ligt Schiedam mét de metro voor grote doelgroepen
in Hoogvliet, Pernis, Spijkenisse en verder op de eilanden een
stuk dichterbij dan het Zuidplein in Rotterdam. Voor wie dat
voor ogen houdt is het tijd om de handen uit de mouwen te
steken.
