tekort
aan huurwoninge
zichzelf de das
Op sommige mensen
en dingen lijkt de tijd
geen vat te hebben.
Cor Bolmers hoort
daarbij. Natuurlijk heeft
de leeftijd een paar
sporen achtergelaten.
Maar daar blijft het dan
ook bij. Zelf meent hij
er met het verstrijken
der jaren wat
filosofischer op te zijn
geworden.
Musis 308
Maar - gevraagd naar zijn mening over het project De Branders
poort, dat nu eindelijk gereed is na jaren van slepende
moeilijkheden met een bouwstop, een faillissement en groot
financieel leed voor de bewoners - zegt hij onomwonden;
'Die hele Branderspoort is een grof schandaal. Het beste wat de
gemeente Schiedam kan doen is het hele complex alsnog tot
op de grond toe afbreken en er nieuwbouw voor in de plaats
zetten. Maar dan beter. Kijk(., zo kennen we hem weer.
De jongste geschiedenis heeft Bolmers bedacht met de bijnaam
'de sloper van Schiedam'. Niet geheel terecht, want onder de
wethouders die een rol hebben gespeeld in de in 1948
begonnen - sanering van de binnenstad, neemt hij op de
ranghjst van amoverende bestuurders slechts een vijfde of zesde
plaats in. De Brandersbuurt, de huizen in de Kortlandse Polder,
de driehoek Vlaardingerstraat, Kethelstraat en Vellevest, het
complex Kreupelstraat, Doelenhofje en Broersvest, de
herenhuizen op de kop van de Nieuwe Haven en Nieuwsticht
waren allang verdwenen toen Bolmers in 1970 de overstap
maakte van het directeurschap van de Sporthal naar de pohtiek.
Wel is hij verantwoordelijk voor de uiteindehjke sloop van de
straatjes tussen de Hoogstraat en het Broersveld. Deze buurtjes
waren in 1970 reeds ernstig aangetast. Al in 1948 werd het
definitieve vonnis erover uitgesproken en werden de kranen
voor dit gebied letterhjk dichtgedraaid. Ooit zou hier een
nieuw Schiedam verrijzen, waarvoor projectontwikkelaar
Empeo de plannen reeds op tafel had gelegd. Deze gingen zelfs
zover dat de noordzijde van de Lange Kerkstraat alsmede de
helft van de Grote Markt zou worden gesloopt om ruim te
maken voor een brede verkeersweg dwars door het centrum.
Dit plan werd verijdeld. De brede Ooievaarsbrug achter het
oude stadhuis herinnert nog steeds aan dit onzalige idee.
Bolmers is nog steeds van mening dat voor de Nieuwe Buurt
en omgeving geen redding mogehjk was. Later echter zou hij
de operatie heel anders hebben aangepakt. Daarvan is hij
overtuigd. Toen gold vooral dat de zittende bewoners in hun
buurt zouden mogen terugkeren. Bolmers maakt nog altijd een
scherp zij het in de loop der tijd op de achtergrond geraakt
verschil - tussen de kraakbeweging, die de buurt als een
schilderachtige kabouterstad wilde behouden en de bewoners
die zich bekommerden om de bestaande sociale structuur en
betere woonomstandigheden. Cor Bolmers en Eef Collé
verklaarden zich solidair met de bewoners en beloofden een
nieuwe wijk op oude grond, waarin de gezinnen op soepele
voorwaarden konden terugkeren. En ze hielden woord.
Een mooi wijkje leverde dit niet op. Ook Cor Bolmers is die
mening toegedaan. Maar dan wel bewoond door dezelfde
families die hier al generaties lang hun wortels hebben.
Bolmers naam blijft er aan verbonden door 'het Gat van
Bolmers', dat hij zonder toestemming te hebben gevraagd in de
gevelwand van de Broersvest het slaan om een makkelijke
toegang te hebben tot het terrein waarop de nieuwe Nieuwe
Buurt zou verrijzen.
Ook een anekdote blijft tot op de dag van vandaag verteld;
namehjk hoe hij de bouw doodleuk het beginnen zonder de
noodzakehjke vergunningen en pas (met een fles jenever als
gebaar van goedwillendheid) om de papieren ging op het
moment dat geen ambtenaar hem meer met goed fatsoen de
deur kon wijzen.
De volkshuisvesting blijft hem bezighouden. Schiedam doet het
niet goed in zijn ogen. Met Sveaparken is het toch de
