I
Schiedam, met andere ogen bekeken,
levert geen ansichtkaarten op.
Integendeel. Wat Schiedammers echt
lief blijken te hebben is een stad
zonder al te veel pretenties. Niet
moeders mooiste, maar voor de rest
wel een gezellige meid.
335 Musis
.i.ESi::?;;
Robert Collette (1941)
Voorhaven, 1968
Robert Collette (1941)
Achter de Teerstoof, 1968
onbekenden, van Hotel Restaurant de Kroon en de winkel
van melkboer Waalwijk van Doorn waar ik regelmatig voor
de etalage vertoefde in de hoop een glimp te kunnen
opvangen van diens mooie dochter Maartje.
Dat Schiedam bestaat trouwens nog steeds. Of weer. Want er
zijn heel wat Schiedammers die de weg naar de binnenstad
weten terug te vinden. Sommigen hebben in jaren niets van
zich laten horen. Hebben in Australië gewoond, carrière
gemaakt in Amsterdam of Brussel of zijn het moe om in een
anonieme buitenwijk te wonen. De binnenstad leeft. De
dominee, de bokser, de bejaarde distillateur, de glazenwasser,
de bootsman in ruste, de autosloper die geen autosloper wil
heten, de hoogleraar en de journalist; ze groeten elkaar en
kennen elkaar tot en met. Elke nieuwe flat, elk verbouwde
branderij of kantoorpand trekt wel weer nieuwe, vroegere
bewoners die de binnenstad kennen als hun broekzak en zich
daarnaar weten te gedragen. Je zult ze zelden horen en al
helemaal niet over die gewone problemen als het parkeren in
de binnenstad. Minzaam zien zij de fluisterboot passeren en
vervolgen hun weg. Belangstellend horen zij op afstand, als
toevallige passanten, de uitleg aan van de stadsgids en weten,
terzijde van molen De Drie Koornbloemen nog van het veel
interessanter bestaan van hotel-restaurant Beijersbergen, waar
de herensociëteiten generaties lang hun lokaal hadden en het
altijd moeilijk was om aan het biljart te geraken, wanneer de
koetsiers van de aan Beijersbergen verbonden stalhouderij
terug waren van hun begrafenis of trouwerij.
Leeft de Schiedammer bij z'n verleden? Geenszins. Wat hem
verbaast is alleen het verschil tussen de geschiedenis zoals het
bestuur dat graag vertelt en wil zien en zijn beleving.
Op de autoweg naar Hoek van Holland stond jarenlang het
