Musis 340
Lidwien van de Ven (1963)
Buddha, zondag 15 september 2002, +/- 17.00 uur
Lidwien van de Ven (1963)
Sint Lidwinabasiliek, zondag 8 september 2002, +/- 10.45 uur
(interieur)
dichter Piet Paaltjens, gaat de ingehuurde vertellers al te ver.
Zwart Nazareth is op het papier van de stadsgids afgezwakt
tot een aardige anekdote want ook de geschiedenis in
commercieel toeristisch perspectief mag geen emotie meer
oproepen. Geruisloos en comfortabel zijn sleutelwoorden.
Een tocht met de fluisterboot is voor Schiedammers al even
flauw als fabrieksbrood of het modebeeld van Hemmes en
Mauritz. Ze hebben er ook weinig mee op, wetend dat een
praatje van een kwartier in de open deur van Herman
Jansen, Nolet of Dirkzwager, misschien meer wetenswaardigs
over het gedistilleerd oplevert dan het verhaal van de officiële
stadsgids en dat de ziel van Schiedam voortleeft in de
verhalen die in de gewone kroeg de ronde doen en onder
werp zijn in het enige echte trefpunt van de Schiedammer,
de koffiehoek in de buik van de Nieuwe Passage.
De bedoeling is dat de trots waarmee Schiedam in folders
.c
"o
c
over zichzelf verhaalt en de opwekkende boodschappen
a
waarop de politiek z'n gehoor trakteert, uiteindelijk een
snaar doen trillen bij alle Schiedammers.
Maar voor mij blijft de Hoogstraat de Hoogstraat en is de o
Korenbeurs een gewone winkel geworden. Uit nieuwsgierig
heid loop ik er weieens binnen of maak er gebruik van het
toilet. Daar is de Beurs natuurlijk niet voor bedoeld, maar -
eerlijk is eerlijk - je moet Jan des Bouvrie nageven dat hij
weet hoe hij de Schiedammer in hoge nood onthalen moet.
Op een proper toilet waarin zelfs het kleinste detail als de
kraan op de wastafel de hand van de ontwerper verraadt. <g
Kwam daar eens om bij de tafeltennissers of - nog verder
terug - bij de kunstmarkten of de tentoonstellingen van w
Natuurgenot in Huis. .g
Slechts één symbolische gulden heeft Schiedam voor de fe
Korenbeurs mogen ontvangen. Maar dat symbolische bedrag
wordt méér dan gecompenseerd door de manier waarop Jan
des Bouvrie Schiedam op de sanitaire kaart van Nederland g
heeft gezet. Wat een weelde en wat een ambiance.Voor wie
in de Korenbeurs niets anders te zoeken heeft dan het
ledigen van de blaas, begint het genieten al bij het betreden
van die schitterende ruimte. Het is alsof je een film
binnenstapt. Een omgeving die in andere steden alleen is
voorbehouden aan de allerrijksten. Dat licht en die
voortreffelijke stoelen en banken waarop je mag plaatsnemen v
als je vriendin nog beneden is, het fluisteren van het
bedienend personeel en de zachte muziek bevestigen dat hier
een groot kunstenaar aan het werk is geweest, aan wie
<D
