Gelukkiger tijden voor
Erika Stok en Julia Snikker
in gesprek over de
toekomst van de Artotheken
Vlaardingen en Schiedam
381 Musis
De financiering en ruimtelijke faciliteiten hebben geen
gelijke tred gehouden met de professionalisering van het
kunstonderwijs en de toename van het aantal cursussen en
deelnemers daaraan. Dat geld komt echter niet op tafel.
Sterker nog, er gaan in Vlaardingen sterke geruchten dat de
gemeente voornemens is om het schitterende gebouw met
z'n imposante ontvangsthal te bestemmen voor de bouw van
luxe appartementen. Kortom, stof te over voor gesprekken en
de in Vlaardingen zo graag gehoorde speculaties. Waarin het
oplossen van de problemen waarvoor de Artotheek zich
gesteld ziet eigenlijk maar een peulenschil lijken.
Van belang zijn ook de gesprekken met Jos Noordhuizen die
aan de Arie Koplaan in Vlaardingen de particuliere
kunstuitleen Kunst+ beheert. Noordhuizen heeft in de loop
der jaren een aanzienlijke collectie opgebouwd die menig
(kleiner) museum graag de zijne zou willen noemen.Vrijwel
alle Nederlandse kunstenaars van naam zijn in de collectie
van Noordhuizen vertegenwoordigd en zeker die uit de regio
Groot-Rotterdam. De collectie is samengesteld met smaak,
ervaring en een zeker gevoel voor commercie. Want behalve
de kwaliteitsnorm die Noordhuizen zelf hanteert - het werk
moet hem in ieder geval aanspreken - is hij ervaren
verzamelaar genoeg om ook het niveau en samenstelling van
zijn collectie in het oog te houden en te weten wat zijn
klanten zo ongeveer willen.
Als particuliere ondernemer is Jos Noordhuizen niet
gehouden aan het uitgangspunt dat de Nederlandse
artotheken hanteren, namelijk dat de jaarlijkse contributie
voor alle deelnemers gelijk moet zijn en dat de hoogte van
dat bedrag niet bepaald wordt door de waarde van de
geleende kunstvoorwerpen. De kunstuitleen houdt tot op de
dag van vandaag vast aan een algemeen cultuurbevorderend
uitgangspunt, namelijk dat kunst voor iedereen bereikbaar
moet zijn. Het verwijt dat het tegenwoordig voornamelijk
hoger gesalarieerden zijn die de weg naar de uitleen weten te
vinden is een strop waarin de overheid zelf het hoofd
gestoken heeft door halsstarrig vast te houden aan de
oorspronkelijke tariefsamenstelling. Hiermee nu de artotheken
om de oren te slaan is ook weinig elegant.Voorstellen om een
gedifferentieerd tarief te mogen hanteren, zijn door diezelfde
overheid steeds in de prullenmand gegooid. Noordhuizen
berekent zijn tarieven volgens een vast schema aan de hand
van de actuele waarde van de kunstwerken. Wie met een
vroege Heijboer of Karei Appel de deur uit wil, dient
daarvoor een overeenkomstig bedrag neer te tellen.
Noordhuizen's filosofie is in dit opzicht helder en eenvoudig;
'niemand hangt kunst op die niet bij hem past en er niet de
inspanning voor over heeft'. Daarentegen heeft hij anders dan
de gemeentelijke artotheken een aantrekkelijke
aankoopregeling die het in korte tijd mogelijk maakt een
begeerd kunstwerk ook daadwerkelijk aan te schaffen.
Aantrekkelijk is ook dat Noordhuizen uit de naoorlogse kunst
een aantrekkelijke collectie heeft opgebouwd waarin zich
nogal wat bevestigde namen bevinden.
Met Ben van der Velde zijn inmiddels enkele gesprekken
geweest, die de wethouder karakteriseert als verkennend.Van
een overdracht van de kunstwerken uit het Vlaardings bezit
aan Kunst+ kan niet zonder meer sprake zijn. Daarover is Van
der Velde heel stellig. Het betreft tenslotte een openbaar bezit,
waarop zowel de Vrije Academie als het Vlaardings Museum
enkele aanspraken maken. Aantrekkelijk is natuurlijk dat
Noordhuizen zelf een collectie bezit en verhuurt en daarin
beter dan De Vrije Academie of het Vlaardings Museum in
staat is om de eigenlijke taken van de Artotheek voort te
zetten. Noordhuizen wil in dit opzicht meewerken aan elke
constructie die momenteel besproken wordt. Gedeeltelijk in
de vorm van een stichting, gedeeltelijk met instandhouding
van delen van de collectie voor educatief en museaal gebruik
of in de vorm van een samenwerkingsverband met alle
partijen die nu bij de Artotheek betrokken zijn.
Daarover een uitspraak doen, gaat Van der Velde te ver.
Niets heeft z'n voorkeur op dit moment. Alles staat open.
Naar zijn mening is het doek dan ook niet gevallen voor de
Vlaardingse Artotheek, al denken de media daar anders over.
De gesprekken zijn echter nog in een voorbereidend stadium.
Zeker is er niets. Behalve dan dat de geldkraan is
dichtgedraaid en de gemeenteraad er persoonlijk een loodje
aan heeft bevestigd om te zorgen dat er geen cent meer
doorkomt. Het doek is dan misschien nog niet gevallen, de
voorstelling echter wel afgelopen.
