"I heo Schoenmakers De beoefenaars zijn toch deels afhankelijk van de kunstgebruiker, want kart pour kart hebben we wel gehad. Kunst heeft een gebruiker nodig. Musis 392 zich bezig hielden met cultuur - die daar belangstelling voor hadden en zich op dat terrein bewogen hebben. Ik heb ze in deze raad nog niet gezien. Daarmee zeg ik niet dat deze raad cultuurbarbaars is: integendeel. Maar ik daag ze wel uit om ook op het gebied van de cultuur actiever te zijn. Tot nu toe reageert de raad vooral op incidenten. De raad zakt af naar het microniveau en zal zich dus wel druk maken om een verhuizing, nieuwbouw en verbouw van het museum - maar pas op het moment dat het zich voordoet. Er is geen structurele aandacht voor dingen die in het museum gebeuren; er zijn ook nauwelijks raadsleden bij openingen aanwezig. En de raad - die nu overigens zelf z'n agenda bepaalt - heeft in het agenderen van onderwerpen voor de commissie nog niet laten blijken dat de belangstelling nu erg naar cultuur uitgaat. Ik zag dat ook kortgeleden in het Theater, waar de hele raad voor was uitgenodigd en dan toch minder dan een derde komt. Die opkomst stelt me een beetje teleur'. Dus gaat Schoenmakers het in de komende Museumdiscussie anders aanpakken. Want er staat nog al wat op het spel. Ten eerste de restauratie van het rijksmonument - op dit moment in de race voor een Kanjersubsidie. Maar vervolgens ook de discussie over plaats en inhoud van het museum. Dus komt er een kennismakingsproject voor raadsleden. 'En dan hoop ik dat de deelname iets groter is. Je moet toch een referentiekader hebben voor de besluitvorming.' Theo Schoenmakers zet al voorzichtig de koers uit: 'Er moeten belangrijke beslissingen genomen worden ten aanzien van de huisvesting. We moeten de splitsing zodanig zien te effectueren dat er geen onevenredig hoge kosten uit voortvloeien voor de gemeente en we moeten proberen de kracht en de concentratie in de binnenstad te houden. Want de kracht van het museale product in Schiedam zit'm in het feit, dat de musea geconcentreerd zitten. Een museum op het Stationsplein of de Kop van de Passage doet daar afbreuk aan. Nieuwbouw is laatste keuze op dit moment. Maar het kan onontkoombaar zijn als we niet adequaat uit de voeten kunnen met wat op dit moment vrij is of met wat vrij komt. Maar we concentreren ons op het benutten van de historische kwaliteit die er is. De HAV-Bank heeft ook duidelijk een historische kwaliteit. Maar begrijp me goed: we gaan geen mensen uit de HAV- Bank zetten om er een museum te vestigen'. Daarmee lijkt de keuze voor de Monopole al gemaakt. Bijvoorbeeld als depot met museumwinkel en ruimte voor de kantoren van de medewerkers. Schoenmakers over het museum in het kader van het Schiedamse cultuuraanbod in het algemeen: 'Misschien is in het verleden de fout gemaakt dat we te hoog hebben willen grijpen. Misschien hebben we daardoor het contact met de Schiedammer verloren. Hou het basaal en doe leuke dingen. Want dat blijkt te werken. Laten we wel wezen: als Sinterklaas wordt binnengehaald staat het Stadserf vol'. Op het lege plein komt dus die wisselwerking veel beter tot stand - en is dus de kans op het versterken van de band tussen burger en stad groter. Er moet ook eindelijk eens echt een wisselwerking ontstaan tussen wat Schiedam is en wat er in Schiedam gebeurt. 'Wat we tot nog toe gedaan hebben, is misschien een beetje te hoogdrempelig geweest. Zo'n Stadserffestival trekt, gezien de hele organisatie die erbij komt kijken, te weinig bezoekers. Misschien dus toch te high-brow voor Schiedamse begrippen'. Meer entertainment, lijkt dan voor de niet-museumbezoeker het motto. En dat wil Schoenmakers niet bij voorbaat uitsluiten. 'We moeten niet doen alsof er zo'n verschrikkelijk niveauverschil is. Je moet niet zeggen: wij zitten op het niveau van cultuur en het plebs zit op het niveau van de entertainment. Je moet niet denken in dat soort termen. Entertainment kan een culturele waarde hebben en cultuur kan soms blijven steken in entertainment. Trouwens..., waarom moetje neerkijken op wat andere mensen mooi vinden? We doen allemaal een beetje snerend over het Jongetje met de Traan. Maar iedereen is vrij om aan de muur hangen wat'ie wil. De overheid heeft de taak om in ieder geval te laten zien dat er ook andere dingen zijn. Dat er ook een Lucebert is, of Schiedammers als Jacques Tange, Frits Kloppers,Yvonne Koopman en ga maar door. Dat alles wel binnen de slinkende gemeentelijke begroting. Bezoekersaantallen zijn immers wel meetbaar. Schoonheid of identiteit niet. Het is dus oppassen geblazen. Want zoals Lucebert al zei: 'Alles van waarde is weerloos'. Al maakt de politiek daar maar al graag aan van;..gelukkig maar. Dan doet het niets terug'.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Musis | 2002 | | pagina 392