Aan maatschappelijke
Musis 156
fietsers het Mathenesserplein in Rotterdam al bereikt
hadden, waren de laatsten de prikklok bij de poorten van
Wilton Fijenoord en Gusto nog niet gepasseerd, zolang was
de stoet. En behalve aan die 20.000 vaste werknemers boden
de werven dan nog arbeid aan tientallen toeleverende
industrieën en aan duizenden losse hulpkrachten die per
autobus uit Zeeland, Noord Brabant en zelfs België werden
aangevoerd.
Wim Crouwel, Rein Fledderus (ook ontwerper van een
nieuwe binnenstad voor Schiedam), Gust Romijn,Wim van
Tijen, Carel Visser, Wally Elenbaas, Wout van Heusden,
Piet van Stuivenberg, Benno Wissing, Wessel Couzijn,
Cas Oorthuys, Henk de Vos, en Wim van derWeerd.
Het zijn namen waarvan verschillende zowel in relatie
stonden tot het Stedelijk Museum in Schiedam als tot de
Rotterdamse avantgarde, in en rondom de 'groep R' aan het
Het toenmalige elan valt in Schiedam gemakkelijk terug te
vinden in de plannen en ambities van die tijd. In de
voornemens bijvoorbeeld voor de Nieuwlandse polder, waar
een hele nieuwe stad zou verrijzen. Daarnaast had Schiedam
grootse ideeën omtrent een eigen schouwburg annex
cultureel centrum op de kop van de Plantage. De
vernieuwingsdrang manifesteerde zich ook op cultureel en
maatschappelijk gebied zoals dit werd uitgedragen door de
Schiedamse Gemeenschap.
In Rotterdam uitte het maatschappelijk optimisme zich
onder andere in de manifestatie E55, waarvoor Karei Appel
de beschildering van de hoofdwand ontwierp. Wie de lijst
van architecten en kunstenaars die in de E55 betrokken
waren verder volgt, komt namen tegen als Constant
Nieuwenhuys, Jaap Bakema, Aldo van Eyck, Gerrit Rietveld,
eind van de jaren '40 en de Venstergroep in het begin van de
jaren '50. Dat soortgelijke relaties bestonden met de
Schiedamse Vereniging voor Irrealisme en Abstractie in de
beeldende kunst (VIA) zal niemand verbazen.
Initiatiefnemers van VIA waren de Schiedamse
verzamelaar/drukker GoosVerweij en de leraar en repetitor
aan de Rijks HBS Steef de Vries. Enkele drukken dieVerweij
in de jaren vijftig voor Constant Nieuwenhuys en Bert
Schierbeek maakte, komen we nu tegen als kostbare unica op
de CoBrA-tentoonstelling.
Maar behalve een lokaal pleitbezorger voor de moderne
