Harriet Weststrate
Musis 270
Tot zie
duidelijk dat er steeds naar elkaar gekeken wordt en dat als het
ene bedrag lager wordt, het andere bedrag ook weer lager
wordt. Dat dit een ongelooflijk lastig probleem is, maken
Mare Eikelenboom en Maurice de Jong van Theater Roth als
kritische noot van deze perspresentatie duidelijk. Tomeï
introduceert hen als een door Het Zomerterras ingeschakeld
extern adviesbureau, zonder welke je tegenwoordig niet meer
meetelt en zij presenteren zichzelf als 'E nd J partners' (spreek
uit: E en de J), een bedrijf dat gespecialiseerd is in 'cultural
sponsor management'.
Zij werken met de regelmatig terugkerende afkorting ARGO,
die steeds voor iets anders staat, maar die in eerst instantie de
Active Rotation Goods Organizer is. Dit is een blauwdruk die
zij over de stad leggen en die zich als een olievlek uitspreidt:
De achterliggende gedachte is het rondpompen van goederen
binnen een gesloten circuit. In het geval van Vlaardingen en
Het Zomerterras betreft het de tien sponsors uit het
bedrijfsleven. Allemaal schrijven ze in voor een vast bedrag,
namelijk één miljoen euro aan goederen die de een levert aan
De vierde editie van Het Zomerterras was weer vier
weekenden lang dé ontmoetingsplaats voor jong en oud,
allochtoon en autochtoon.
Frank Tomeï, programmeur en initiatiefnemer van
Het Zomerterras, was even uit het veld geslagen toen het, na
al het mooie zomerweer in juni en juli, regende op de
openingsavond van het vierde Zomerterras. Maar daarna is er
dan ook een maand lang geen druppel meer gevallen, het weer
was fantastisch en een paar zondagmiddagen waren eigenlijk te
warm!
De opkomst van het publiek was overweldigend: ieder
weekend werd het nog drukker dan het voorgaande. Tomeï is
tevreden. Het precieze getal weet hij nog niet als ik hem vlak
na afloop van het laatste weekend spreek, maar voor z'n gevoel
is het al hoge bezoekersaantal van vorige zomer zeker
verdubbeld.
In de zomer van 2002 trok Het Zomerterras 32.000
bezoekers, een verdrievoudiging ten opzichte van de tweede
editie. In plaats van vooral lokaal en regionaal aanbod in de
eerste twee jaren waren er nu ook nationaal en internationaal
bekende en minder bekende acts te bewonderen. Dit was het
resultaat van de, in het najaar van 2001 ingezette, 'nieuwe
aanpak' met als doel de professionalisering van de organisatie
en de verhoging van de kwaliteit.
Voorafgaand aan de vierde editie was er dit jaar op
woensdagmiddag 4 juni een perspresentatie in het Delta Hotel
met muzikale omlijsting, een hapje en een drankje, en
natuurlijk de pers.
De financiering van Het Zomerterras stoelt op drie poten:
gemeente, fondsen en bedrijfsleven. Alle drie leveren ze
eenderde van de begroting, die ondertussen is teruggebracht
van 190.000 naar 150.000 euro. Aan de gemeente is dus
50.000 euro subsidie gevraagd. Dat is dan ook de reden dat
wethouder van cultuur Ben van der Velde ter plekke is en ook
een praatje houdt. Tomeï heeft hem gevraagd uit te leggen
waarom de gemeente wel geld schenkt aan dit feest in een tijd
dat de trend juist bezuinigen is op alles wat met kunst en
cultuur te maken heeft. Van der Velde vertelt de genodigden
vervolgens dat hij dit festival een warm hart toedraagt, dat hij
vorig jaar genoten heeft en dat het vooral belangrijk is omdat
het laagdrempelig is en er een breed aanbod is, niet alleen
voor autochtonen maar ook voor allochtonen.Van de
gemeente krijgt Het Zomerterras dan ook 'zo'n kleine
vijltigduizend euro'. Nieuw daarbij is dat dit bedrag tijdens
déze collegeperiode een structurele subsidie zal zijn, hoe het
daarna zal gaan weet Van der Velde nog niet:'Ik ga niet over
mijn graf regeren.'
Met die 'kleine vijftigduizend euro' bedoelt Van der Velde
eigenlijk een ruime veertigduizend euro, over de rest moet
nog onderhandeld worden, begrijp ik later. Of dit al een
consequentie is van het feit dat een andere partij minder heeft
toegezegd of dat dit weer gevolgen heeft voor het bedrag dat
al door anderen is toegekend, is mij niet duidelijk. Wel is het
