271 Musis
?ns op het zomerterras
de ander. Zo heb je dus uiteindelijk voor tien miljoen aan
goederen rondgaan waarover je geen BTW betaalt.
Dat betekent dan weer datje ongeveer twee miljoen aan de
belasting onttrekt en die kan het bedrijfsleven dan aan Het
Zomerterras geven. Dit alles wordt gepresenteerd onder de
noemer 'cultuur économiseren'. Het gaat toch niet om de
cultuur, het gaat om een feestje in het park, we willen bier
drinken, klaar! Daarvan moet iedereen kunnen profiteren: het
festival, de gemeente, het bedrijfsleven en het publiek.
Profiteren dus, waarbij ARGO nu staat voor Allemaal
Rücksichtlos Gegarandeerd Optimaal.
Voor het optreden van dit dynamische duo heeft Frank Tomeï
zijn visie uiteengezet. 'In eerste instantie is het goed om te
weten voor wie, wanneer en waarom je een festival organiseert
aangezien er in Rotterdam alleen in de zomer al maar liefst
26 festivals zijn. In tegenstelling tot veel andere festivals richt
Het Zomerterras zich niet op een specifieke doelgroep maar
op alle in muziek en cultuur geïnteresseerde mensen:
kinderen, jongeren, volwassenen en bejaarden in zowel
autochtone als allochtone bevolking. Het streven is juist de
vermenging van deze doelgroepen: kinderen gaan met hun
ouders naar het festival, muziekliefhebbers worden
geconfronteerd met en verrast door theater of andere
disciplines, enzovoorts. Dit stelt specifieke eisen aan de
programmering. Enerzijds moet er gezocht worden naar de
grootst mogelijke gemeenschappelijke deler, anderzijds moeten
de spanningsvelden tussen de verschillende doelgroepen
worden blootgelegd en benut. Want juist in die
spanningsvelden ligt de ambitie van de programmering.
Zo is er bijvoorbeeld tussen 22.00 en 24.00 altijd een
muziekoptreden. De middag is er voor kinderen en familie, de
avond is er voor jongeren en volwassenen. Maar juist de
momenten tussen het gaan van de ene groep en het komen
van de andere groep zijn het interessantst. De momenten dat
het veld gaat wisselen van kleur, is er ook de kans om zo veel
mogelijk kleuren nog een tijdje samen te laten smelten.'
Zo wil Tomeï ook graag locatietheater neerzetten, waar
gegarandeerd liefhebbers voor zijn, maar waar hij nog veel
meer mensen voor wil interesseren. Als je dat om 21.00 uur
neerzet zijn er ouders en kinderen die misschien willen gaan
vertrekken maar die verrast door zo'n act toch blijven kijken,
terwijl de kinderen nog op het veld kunnen spelen. Jonge
muziekliefhebbers die alvast wat eerder komen omdat hun
vrienden al op het terras een biertje drinken, pakken ook nog
een staartje mee en komen de volgende avond of week
misschien wel precies om 21.00 uur omdat 'het toch wel lollig
was'. Een voordeel van Het Zomerterras is dan natuurlijk ook
wel dat er vier weekenden van drie dagen zijn om dit soort
effecten te kunnen bewerkstelligen.
Omdat Tomeï het publiek niet wil kopen maar een trouw en
hecht publiek wil opbouwen, programmeert hij bij voorkeur
geen grote namen. Niet alléén grote namen in ieder geval
want ieder festival heeft wel een 'selling name' nodig; maar het
moet niet zo zijn dat de mensen alleen daarvoor komen. Inzet
van Het Zomerterras zijn vooral stijlen en genres. Om op deze
perspresentatie nu te volstaan met het noemen van stijlen en
genres 'zou te flauw zijn', en dus onthult Tomeï toch nog wat
concrete acts met het voorbehoud dat er in dit stadium
natuurlijk nog van alles kan veranderen. Dat houdt het ook
spannend en geeft ook nog de mogelijkheid om op het laatst
mogelijke moment nog iets spectaculairs te kunnen
programmeren. Het Zomerterras opent met The Young
Sinatras, een band bestaande uit een zanger, zes blazers en
ritmesectie, die op dit moment de Nederlandse podia verovert
en klinkt als een ware big band. 'Daar zou mijn opa zijn
vingers bij aflikken, maar ze heten natuurlijk niet voor niets
The Young Sinatras, het is dus ook voor de jeugd.'Vaste
onderdelen blijven de voorstellingen op de zondagmiddag van
Kindertheater Fratsen en het meest succesvolle onderdeel Het
Discoterras blijft natuurlijk gehandhaafd.Volksdansers zullen er
ook weer zijn, dat trekt toch wonderbaarlijk veel bezoekers en
Tomeï zelf wordt 'altijd weer helemaal blij als zo'n bus uit het
Oostblok aankomt. Zo'n hele ploeg mensen die voor een paar
voorstellingen door Nederland toeren en al die kostuums en
de bedrijvigheid eromheen zorgen ook direct voor een heel
speciale sfeer.' Het zijn ook die momenten waar het hem als
programmeur om gaat,'het emotionele moment datje op het
