m
De serre
Musis 308
.ijïcsi;*KfSïftWM Slfc
gegevenheden. Op de korte as Nieuwe Haven Nieuwe
Damlaan is een veelheid van voorzieningen voor ouderen
onder verschillende noemer samengebracht. Frankenland heeft
hoewel op veel punten in samenwerking of in ieder geval
samenspraak met Thurlede een aantal zorgconcepten
uitgewerkt die staan als een huis. Thurlede heeft een eigen
zorgprofiel ontwikkeld dat kwalitatief aansluit bij het reeds
bestaande maar daarnaast een accent legt op het contact tussen
de wijk, stad en de bewoners. Het concept van een grand café
past uitstekend in die opzet. Een probleem is alleen dat
allochtone bewoners van Nieuwland moeilijk worden bereikt.
Die stappen niet even binnen. Het contact met de buurt komt
voornamelijk tot stand met jongere wijkbewoners en dan nog
hoofdzakelijk met autochtonen. Daar tegenover staat echter
dat de Serre zich in de kortst denkbare tijd een roep in heel
Schiedam heeft verworven. Over klandizie heeft De Serre niet
te klagen. Reserveren wordt dringend aanbevolen. Zelfs op de
traditioneel slappe horeca-avonden maar zeker op de speciale
culinaire avonden als voor lage prijzen op 'hoog niveau'
geserveerd wordt.Voor bejaarde allochtone wijkbewoners heeft
Ernst Verbeek overigens een eigen trefpunt in het leven
geroepen. Zij komen bijeen in de Vier Molens aan de
overkant.
Ernst Verbeek is voortdurend op zoek naar nieuwe activiteiten
voor de bewoners en voor bezoekers van buiten. En dat liefst
gecombineerd.Voor de nabije toekomst overweegt hij theater
en cabaret te brengen. De Serre heeft een podium dat ervoor
geknipt lijkt en voldoende technische faciliteiten voor kleinere
optredens. Hij twijfelt er niet aan dat ook dit een succes kan
worden, want het organiseren zit de ras-Schiedammer in het
bloed.Vandaar misschien dat zijn eigen schoolloopbaan nogal
'wisselend' verliep. Ook als leerling van het voortgezet
onderwijs hield hij zich vaak meer bezig met het verzorgen
van optredens dan met het braaf leren van de lesstof. Om die
reden leek de Rijks-HBS te hoog gegrepen. Meer dan tot een
MULO-diploma wist de jonge Ernst Verbeek het aanvankelijk
niet te brengen. Dat was ook geen uitgangspunt voor een
verdere studie. Wel voor een baan in de
ama- verpleging. Ondertussen bleef hij wel
programmeren voor verschillende clubs en
muziekcircuits waaronder het betaamde
Vlaardingse Assurancetourcix, waar hij
temidden van talrijke bekende en minder
bekende groepen ook de Golden Earring
binnen haalde.
Hij kreeg pas de smaak van leren te pakken
toen hij allang en breed in de verpleging
werkzaam was. Uiteindelijk kwam hij toch
op de universiteit terecht waar hij vlot
afstudeerde en later zelfs promoveerde met
zijn proefschrift 'Kritische faalfactoren in de
zorgvernieuwing'. Het onderzoek dat hij
hiervoor verrichtte scherpte zijn visie over
de zorgsector. En met zijn huidige baan kan
hij die ideeën in de praktijk uitvoeren.
'Welzijn is méér, dan eten en slapen; het is
een kwaliteit van leven', zegt hij.
Kwaliteit kost echter geld. Zeker een
kwaliteit die niet te kwantificeren
componenten kent als beleving, amusement
en contact met de omgeving. Om die te
l realiseren moetje wel zelf voor extra geld
fc zorgen en creatief zijn in het aanboren van
'tweede geldstromen'. Dit stelt Ernst Verbeek
in staat een grand café te bestieren. Het uitgangspunt daarbij is
dat De Serre minstens kostendekkend moet draaien en zelf de
inzet van extra personeel kan bekostigen als bijzondere
avonden, optredens en concerten aan de orde zijn. Zijn
ervaring als programmeur maakt daarbij dat het aanbod van
goede kwaliteit is. Het contact met de folkgroep No Frontiers
is daarvan een resultaat. Met folkmuziek als zodanig heeft hij
overigens niets speciaals, al draagt de regelmatige aanwezigheid
van No Frontiers wel bij tot een zekere bekendheid als folk-
en countrymuziek. 'Maar', zegt Verbeek, 'ik hou van elke
muzieksoort als het maar authentiek is. Dus ook blues,
folkmuziek of klassieke muziek als 't maar niet commercieel is.'
Elke twee weken komt de folkclub bij elkaar. Maar niet altijd
in De Serre. De groep treedt bijvoorbeeld ook op in het 5th
Irish Music Fundraising Festival op 1 en 2 oktober in de
Stadsgehoorzaal in Vlaardingen. No Frontiers staat daar samen
met bekende namen als Tommy Flemming, Marian Bradfield
en the Battlefieldband. Het goede doel is de Palliatieve Zorg
Nieuwe Waterweg Noord. Want ook daar verliest Verbeek de
koppeling tussen zijn dagelijks werk en het programmeren niet
uit het oog. Het Festival is overigens reeds nu een succes. Alle
dagkaarten a 35,- zijn al verkocht.
Het is al tegen vijven als in de zaal een handvol vrouwen
meedeinen op de evergreens van de band Killshannig. De zaal
zingt vaak mee. Waarbij opvalt dat er menige Schot of Ier in
de zaal moet zitten, gehoord het zware accent uit verschillende
hoeken. Twee oudere dames vertellen enthousiast hoe gezellig
het hier is en hoe fantastisch de kok. 'Kijk eens, mozzarella',
zegt de een verlekkerd tegen de ander. De tijden zijn
veranderd. Want hoe lang is het nu helemaal geleden dat een
boterham met blikzult in het verzorgingscentrum al een hele
traktatie was.
