Meer dan een kunstuitleen De kou is voor de Artoteek nog niet uit de lucht. Hoewel de door ex-leefbaarheidswethouder Theo Schoenmakers opgelegde bezuiniging van 50.000 euro 's jaars door de politiek verder niet in de begrotingsbehandeling besproken werd, is de verplichting om tot 2005 vijftigduizend euro per jaar in te leveren nog steeds van kracht. In feite komt dit neer op een opheffing op termijn, omdat - aldus Schoenmakers indertijd - het niet aangaat dat heel Schiedam eraan meebetaalt om een handvol kunstliefhebbers aan een mooie wandversiering te helpen. Hans van der Sloot Musis 376 En die termijn is kort. Want met nog eens vijftigduizend euro plus de huur die voor het pand aan de 's Gravelandseweg moet worden opgebracht, is de rek er nog sneller uit dan Leefbaar Schiedam had gedacht. De wethouder liet in zijn interview 'Het jongetje met de traan' ook geen twijfel bestaan over zijn opzet. Terwijl hij enerzijds opmerkte:'De beoefenaars zijn toch deels afhankelijk van de kunstgebruiker, want l'art pour l'art hebben we wel gehad. Kunst heeft gebruikers nodig. Die groep is in Schiedam groeiende', zei hij anderzijds; 'Je moet de luxe die in de subsidiecultuur zit zien te vinden en die eruit halen. Ik heb steeds gezegd dat ik de Artoteek een luxe vind. En dat vind ik nog steeds. Want wat wordt geboden en welk gebruik wordt ervan gemaakt? Als een ander soort mensen gebruik zou maken van de Artoteek, dan had ik er niet zo'n probleem mee'. Op z'n zachtst gezegd, kletste de voormalige wethouder hier uit z'n nek. Want de kunstuitleen vormt slechts een onderdeel van het werk van de Artoteek. Het echte publiek wordt gevormd door honderden leerlingen van het basis- en voortgezet onderwijs die deelnemen aan cursussen en projecten. Daarnaast richt de Artoteek zich op bedrijven en hun werknemers, zijn er activiteiten waarin het club- en buurthuis betrokken is, gethematiseerde tentoonstellingen van het werk van jonge kunstenaars en uitwisselingen met Aziatische en Afrikaanse kunstenaars. Daarbij vervult de Artoteek dan nog een spilfunctie in het evenement 'Wonen met kunst' dat aanwijsbaar vele belangstellenden van buiten Schiedam naar het centrum weet te trekken en zowaar een meetbaar economisch effect heeft en is de kunstuitleen met Galerie 300procent en Tom Bosschaert verantwoordelijk voor Material World waarin Schiedamse bedrijven samenwerkten met jonge kunstenaars in het ontwikkelen van nieuwe vormen en producten. Wie jaarprogramma en jaarverslag doorneemt ontkomt er haast niet aan om de voormalige wethouder - die zichzelf zo graag betitelde als culturele omnivoor - van kwade wil te verdenken, waar hij met voorbijgaan aan alle projecten, inzet en effecten, het slechts wenste te hebben over die ene activiteit. Ondanks de dreiging blijft Julia Snikkers geestdriftig over de ontwikkelingen waarin de Artoteek betrokken is. Ze ziet het nut van samenwerking op verschillend gebied ook bevestigd. 'Wonen met kunst' was voor de deelnemende ondernemers een duidelijk bewijs dat de relatie tussen kunst en de lokale commercie opmerkelijk succesvol kan zijn. Wonen met kunst werd druk bezocht. En door een ander, veel breder publiek dan galeries en winkels gewend zijn. Als het aan de enthousiaste middenstanders ligt wordt 'Wonen met kunst' een jaarlijkse manifestatie. Julia Snikkers maakt enig voorbehoud. De organisatie heeft ongelofelijk veel werk en inzet gekost: 'Als we erop doorgaan zal het concept moeten worden aangepast. Het meeste werk is nu door een paar mensen verzet. Dat kan zo niet. Er moet een breder draagvlak komen. Maar dat zie ik ook wel gebeuren, want er zijn uitstekende zaken gedaan en beter kun je niet hebben om ondernemers te overtuigen.'

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Musis | 2003 | | pagina 376