377 Musis Sinds kort is de kunsthistorica en artoteekdirecteur Julia Snikkers lid van het Centrum Management.'En een actief lid', zegt ze zelf. 'In het begin wilde ik het alleen maar over kunst hebben. Maar dat werkt niet. Tegenwoordig praat ik mee over alles waarmee het Centrum Management zich bezig houdt, tot en met de parkeerproblemen en sfeerverlichting toe. Je zult je wederzijds voor elkaar moeten interesseren, wil er een samenwerking tot stand komen. Bovendien is het goed om je bezig te houden met al die zaken die in de stad spelen. En tenslotte beheert de Artoteek op dit ogenblik het grootste aantal etalages in de stad. De wethouder dacht daar misschien anders over, maar met het bijhouden, schoonhouden en vernieuwen van de etalages is beeldende kunst een gezichtsbepalend element in de binnenstad. Als de Artoteek zou stoppen met die kunstuitstallingen zou het een trieste boel worden. Het is natuurlijk niet zo dat het exposeren van kunst in de lege gaten in het straatbeeld, de levendigheid van echte winkels vervangt. Dat pretenderen we ook niet. Maar het is wel zo dat in samenspraak met de 1 winkeliers in ieder geval gedeeltelijk een oplossing gevonden is voor de problemen. En het is een oplossing die door het publiek op prijs wordt gesteld.' Regelmatige verversing van het 'kunstaanbod' op lege plekken en etalageprojecten in samenwerking met jonge kunstenaars, zorgen er in ieder geval voor dat er ook op dit gebied voortdurend iets te beleven valt. De leegstand blijft schrijnend, in Schiedam evengoed als in elke andere stad die tobt met een verschraling van het winkelaanbod in de binnenstad. Maar alles is beter dan lege, onverlichte en vervuilde winkelramen. Dus kan Schiedam met enige regelmaat de directeur van de Artoteek met een emmertje sop in de weer zien. Want, hoezeer haar bijdrage aan een schone en aantrekkelijk ogende binnenstad ook op prijs wordt gesteld, in de kosten van werkster of glazenwasser kan vanuit de huidige gemeentebegroting niet worden voorzien. Ogenschijnlijk is Julia Snikkers de laatste die het zich aantrekt dat het voortbestaan van de Artoteek nog steeds wordt bedreigd. Tezeer als ze in beslag wordt genomen door al die activiteiten waarin ze betrokken is geraakt. Zoals Wonen met kunst bijvoorbeeld, waarin in de laatste week van oktober en de eerste week van november 19 galeries, winkels en individuele kunstenaars deelnamen. Het was niet de eerste keer dat Wonen met kunst werd georganiseerd. Wel de eerste keer waarin de deelnemers aanwijsbaar meer publiek van buiten Schiedam trokken en de ondernemers tot extra zaken kwamen. 'Het was heel veel werk', merkt ze er nu over op. 'Teveel om door maar een handjevol mensen te worden gedaan. De formule is een succes gebleken, ook voor de Artoteek, maar er zal toch een bredere basis onder het project moeten komen, wil het project niet als een nachtkaars uitgaan'. Er zal dus gekeken moeten worden naar verruiming van de opzet. Het erop kunnen wijzen dat het initiatief door de ondernemers kon worden omgezet in klinkende munt, verschaft daarbij een uitstekend uitgangspunt. En dus klaagt Snikkers er niet over dat een niet deelnemende galerie zich de website 'Wonen met kunst' heeft toegeëigend en dat de echte organisatie het moet doen met het wat lastiger www.wonenmetkunstschiedam.nl. Jammer, maar niet onoverkomelijk. Wonen met kunst is een provinciaal project waaraan elke gemeente z'n eigen invulling geeft. Schiedam heeft gekozen voor een samenwerking tussen kunstinstellingen en

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Musis | 2003 | | pagina 377