79 Musis
leren praten, omdat dat onmisbaar is voor de integratie.
Natuurlijk worden de lessen in het Nederlands gegeven en
ook onder elkaar is Nederlands de voertaal. Dat moet ook,
want de kinderen komen uit Turkije, Marokko en Somalië.
Veel ouders zijn actief bij de school betrokken. Ze zijn
minder assertief dan Nederlandse ouders. Je zou het zelfs
volgzaam kunnen noemen, maar ik ervaar het als open en vol
vertrouwen. Dat maakt het werken en omgaan met de ouders
prettig. Kortom, het is me tot nu toe allemaal 100%
meegevallen.'
'Natuurlijk heb ik mijn eigen opvattingen over de ideale
islamitische school. Mijn islamitische school is liberaal. Dat is
iets anders dan wat de protestanten vrijzinnig noemen. Ik zou
het meer in de middenorthodoxie zoeken. Zo is deze school
ook. Het is hier niet zo dat de jongens bij de godsdienstles
voor en de meisjes achter zitten, omdat de jongens anders
afgeleid zouden worden. De docenten die de godsdienstlessen
geven, zijn daarvoor gekwalificeerd. Een van hen heeft zelfs
een leerboek geschreven. Ik zit daar zelf graag bij, omdat ik
wil weten wat de docenten vertellen en daarover met ze wil
praten. De docenten besteden ook aandacht aan andere
geestelijke stromingen dan de Islam. Ik heb dat nog niet
kunnen organiseren, maar ik zou daar zelf ook best wat aan
willen doen. Kennis van en vooral respect voor eikaars
godsdienst is nodig voor een goede integratie, en daar streven
wij voluit naar. Ik heb ook niets van fundamentalistische
trekjes gemerkt. Er zijn wel allerlei voorschriften die bij de
achtergrond van de school passen. Zo mogen leerkrachten
zich niet 'geproportioneerd' kleden en zeggen we er wat van
als meisjes in de hogere groepen strakke truitjes dragen of
verleidelijke zaken als sterke parfums gebruiken. Islamitische
vrouwelijke docenten moeten op school een hoofddoek
dragen. Die regels hebben te maken met de wensen van de
ouders en als er klachten zijn, nemen we die serieus. Mannen
en vrouwen zijn hier gelijkwaardig, maar het is wel zo dat
jongens en meisjes gescheiden gymnastiekles krijgen en dat
de meisjes in de hogere klassen geen les van een man en de
jongens geen gym van een vrouw krijgen. De school is niet
aan een moskee verbonden, en ik vind dat het zo moet
blijven. Bij ons kunnen alle moslims terecht, of men Turks,
Marokkaans, Somalisch of Surinaams is. De moskee is meer
dan alleen een plaats waar moslims hun godsdienstige plichten
vervullen, het is ook een ontmoetingsplaats. Daar praat men
over de school en ongetwijfeld spoort men elkaar aan de
kinderen naar een islamitische school te sturen. Kennelijk zijn
er ook veel ouders die een andere keus maken. Die zijn
daarom nog geen slechte moslims. Het is bij de moslims niet
zoveel anders als bij protestanten en katholieken.'
'El Furkan heeft 'gewogen' leerlingen en is een zogenaamde
1.9 school, een school waar de meerderheid van kinderen een
maatschappelijke achterstand heeft. Wij krijgen, net als de
Taaltuin of het Startblok, extra geld voor taal- en andere
ondersteuning en we doen mee aan de 'brede school'. Ik heb
daar nog weinig ervaring mee, maar wil graag over de
invulling van dat begrip meepraten en meedenken. In
Nieuwland zal de brede school wel meer in het teken van
integratie en emancipatie moeten staan dan in andere wijken.
Wij ondernemen al activiteiten die goed in de brede school
passen. We hebben bijvoorbeeld iedere zaterdag een
huiswerkclub. Een onderwijzer van onze school, iemand van
de Islamitische Universiteit in Schiedam en vrijwilligers
helpen de kinderen dan met hun huiswerk en spijkeren ze bij
waar dat nodig is of gevraagd wordt. Daar komen iedere
zaterdag zo'n 80 kinderen. De school stelt de ruimte
beschikbaar en wie zich geroepen voelt, doet mee. Het
voorziet duidelijk in een behoefte.'
'De scholen in Nieuwland hoeven niet bang te zijn voor
onze komst. Wij werken van onderen af. Dat wil zeggen dat
wij kinderen liefst vanaf groep één op school krijgen. We
hebben een wachtlijst, maar proppen die kinderen er niet
ergens onderweg in. Dat is niet goed voor de kinderen, maar
maakt ook de school onevenwichtig. Een kind van die lijst
komt pas aan de beurt, als er ook echt een plaats vrij komt.
Ik zou graag contact hebben met de scholen in Nieuwland.
We kunnen van elkaar leren, we kunnen elkaar helpen en we
hebben hetzelfde doel, al kiezen we verschillende wegen om
dat te bereiken, het op weg helpen van kinderen die met een
achterstand moeten beginnen.
Natuurlijk gaan wij niet als een soort Dirk van de Broek
tussen de Albert Heijn en de Edah in Nieuwland zitten.
We willen geen 'concurrent' worden, dat zou slecht zijn voor
de integratie. Onze prioriteit is kwaliteit, niet kwantiteit.
Wij willen niet meer doen dan we kwalitatief aan kunnen, en
we willen vooral goede contacten en samenwerking met de
andere scholen. Als onverhoopt, en dat meen ik oprecht,
scholen in Nieuwland in moeilijkheden komen door de
vestiging van El Furkan, dan heb ik in ieder geval één troost
voor de mensen die daar nu met hart en ziel werken: ze zijn
bij ons van harte welkom en hoeven geen moslim te zijn, laat
staan een hoofddoek te dragen.'
