Pim En dan hoop ik maar dat cafébazen aan de ene kant van de binnenstad niet klagen dat er aan de andere kant wat te doen is, want de volgende keer is het andersom 83 Musis van zoveel mogelijk activiteiten binnen het kader van die ene week, vergroot de binding tussen stad en bevolking geenszins. Integendeel misschien. Het is bon ton om over de Brandersfeesten op te merken dat dit de geëigende week is om de stad te ontvluchten. Dat schiet natuurlijk niet op en versterkt het gevoel dat de met zoveel moeite tot stand gebrachte initiatieven eerder bedoeld zijn om de Brandersfeesten in stand te houden dan dat de Brandersfeesten er zijn voor de Schiedammers en voor de Schiedamse middenstand en horeca. Dat werkt frustrerend. Schiedam zou meer jongeren kunnen trekken, denkt hij. In Rotterdam is er woningnood onder de studenten.Voordat in wijk Nieuwland alles gesloopt is, zou een deel van de flats geschikt moeten worden gemaakt voor studentenhuisvesting. Met de metro zijn ze zo op de Hogeschool Rotterdam of de Erasmus Universiteit. En Schiedam zou gelijk z'n voordeel kunnen doen met het intellect van de studenten, door ze bij projecten en ontwikkelingen te betrekken. De kansen zijn er. Pim wil optimist blijven. Hij heeft respect voor Chris Coppens, zo ongeveer de grootste optimist die er in Schiedam-Centrum rondloopt. Na het debacle met Jan des Bouvrie is 'onze beddenman' onvermoeid doorgegaan, zegt Pim waarderend. 'Een ondernemer moet optimist zijn; stelt hij. 'De binnenstad heeft wel kansen en er gebeuren ook goeie dingen. Klaarblijkelijk is er voor speciaalzaken een gat in de markt. Ook in deze stad van armoede kunnen er bijzondere dingen tot stand komen. Juist omdat er zo weinig is. Een braakliggend terrein. Je kunt pionieren. De Bonte Koe heeft een regionaal bereik. Café Van Diggelen heeft dankzij de live- zich moeilijk kan onttrekken aan de prijsontwikkelingen in dit gehele gebied. Nog afgezien dan van het gevaar het afvoerputje van de Rijnmond te worden. En trouwens... is het in alle opzichten zo slecht gesteld met de koopkracht van de Schiedammers. Er bevinden zich dalen in het welstandspatroon, maar grote delen van de stad volgen toch het landelijk gemiddelde, 't Paard mag zich met enkele andere horeca-ondernemingen gelukkig prijzen dat de klandizie uit praktisch alle lagen van de bevolking afkomstig is. Met name jongeren komen uit alle delen van de stad en zelfs daarbuiten. Een manco vormt de toestroom van ouderen. De bevolking van het noorden en de welgesteldere delen van de stad laten het centrum links liggen. Gespecialiseerde zaken worden wel bezocht en hebben minder te klagen. Alleen blijven de bezoeken incidenteel en leiden er niet toe dat het doen van een enkele boodschap ook uitgebreid winkelen wordt en dat het winkelen vervolgens leidt tot uitgaan in eigen stad, inclusief een ontspannen drankje en een goede hap als intermezzo De samenbinding ontbreekt. De Schiedammer is niet trots op z'n stad. Brandersfeesten en het samenproppen optredens telkens een dynamische zondagmiddag. De molen van Nolet, dat vind ik helemaal geweldig. Die molen komt in de Gorzen, maar zo dichtbij het centrum dat het een flinke spin-off zal hebben.' Zelf is Pim ook gaan vernieuwen. In 't Paard houdt hij elke laatste zondag van de maand een culinaire tien-gangen- proeverij, avondvullend voor vijftig euro, exclusief wijnarrangement. Een uitdaging voor de koks van het eetcafé om culinair bezig te zijn. Het publiek speelt erop in. 't Paard krijgt er tussen de dertig en vijftig gasten per keer mee. Pim doceert: 'Als het goed gaat, gaat het goed en hoefje niet na te denken. Als het slecht gaat, moetje nadenken hoe het beter kan en kom je tot vernieuwing. Zoals Johan CruyfF zegt: elke nadeel hep zijn voordeel.' Het komt wel goed, denkt hij. 'De samenleving creëert haar eigen behoeftes. De mensen willen er toch weer uit. Het zal misschien in Schiedam wat langer duren, maar het zal lukken.' Zelf hoopt hij aan het stadhuis een nieuwe uitdaging te krijgen. 'Ik ben toe aan ruimte,' zegt hij. Na vijftien jaar hetzelfde uitzicht wil ik weieens verandering.'

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Musis | 2004 | | pagina 83