143 Musis deze groter te maken of in de nieuwe ruimte de keuken aan te brengen. Hoewel het gemeenschappelijke binnenterrein achter de woningen oorspronkelijk onbebouwd moest blijven, eigenden de bewoners zich deze ruimte gaandeweg toe, maakten er achtertuinen van en zetten er schuurtjes neer. Hetzelfde verschijnsel deed zich voor aan de voorkant: de stoepen liepen aanvankelijk langs de gevels. Rozenperken scheidden de stoepen van de straat. Langzamerhand confisqueerden de bewoners ook deze ruimte en maakten er kleine voortuintjes van. Het zijn over het algemeen geen spectaculaire wijzigingen, maar al met al is er van de oorspronkelijke inrichting met veel meer over. BIQ koos ervoor om al deze ingrepen, zowel binnen als buiten de woning te respecteren en daar niets aan te doen. Zo werden zij onderdeel van het vernieuwingsprogramma. Renovatie van naoorlogse nieuwbouwwijken staat tegenwoordig niet hoog meer op de prioriteitenlijst. De sloop van deze woonbuurten, die toch een belangrijke fase in de Nederlandse woningbouwhistorie vertegenwoordigen, slaat een gevoelige bres in de geschiedenis van de vaderlandse stedenbouw. Om tot rijksmonumenten te worden benoemd zijn de wijken veelal nog te jong. Dat maakt hen vogelvrij. Tuindorp Kethel laat zien hoe de oorspronkehjke stedenbouw en architectuur met een zorgvuldige vernieuwingsoperatie toch in hun waarden kunnen worden gelaten. 'De fascinatie van Kethel was voor ons ook vooral dat er iets bijzonders aan de hand is op grotere schaal. Als bureau voelen we ons niet specialisten in renovatie,' zegt Hans van der Heijden. Maar het volledig gedocumenteerde proces van Tuindorp Kethel kan voortaan een bijzonder en bewonderenswaardig voorbeeld zijn bij de landelijke aanpak van de naoorlogse nieuwbouwwijk.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Musis | 2004 | | pagina 143