317 Musis
regisseurs een halt wilden toeroepen.
De naam dook voor het eerst op in het
gezaghebbende filmtijdschrift
'Les Cahiers du Cinéma'. Onder hen
bevonden zich regisseurs als Francois
Truffaut, Jean-Luc Godard, Claude
Chabrol en Eric Rohmer. In hun
techniek en stijlkenmerken springt
voornamelijk het gebruik van 'jump-cuts'
in het oog, een bewust negeren van de
continuïteit, hetgeen door de klassieke
filmscholing indertijd als onaanvaardbaar
werd beschouwd. Andere kenmerken uit
deze beweging zijn onder andere de
spontane en natuurlijke acteerstijl,
improvisatie, filmen op locatie en daarbij
gebruik makend van een natuurlijk
ogende fotografie. Schaper schoot volgens
deze techniek in 1966 de film
'Rotterdam, stad zonder hart' en
voltooide in datzelfde jaar zijn
Schiedamse documentaire 'Schiedam
kiest voor het water'; beide kloeke
documentaires van zo'n 45 minuten elk.
Enkele jaren daarvoor had de fotograaf
en cineast voor het eerst van zich doen
spreken door de tentoonstelling
'Gebeurde in Rotterdam' waarin duidelijk or Dekkinga, Karei Appel, atelier Rue Brezin, ca I960, Collectie Spaarnestad Fotoarchief, Haarlem.
de beïnvloeding door de Nouvelle Vague
zichtbaar was. Deze eenmalige tentoonstelling uit 1957 werd levend blijven in de "Werkgroep Schiedam, die ernst maakte
begin 2004, met de originele foto's, integraal herhaald door met plannen voor behoud van de binnenstad. Ook speelde de
Galerie Cokkie Snoei in Rotterdam. De films beleefden in Brandersbuurtactie op de achtergrond mee voor de
september een hervertoning tijdens De Stad als Film en in het Goudsbloemgroep, die de voormalige mouterij de
City Informatiecentrum in Rotterdam, waar ook de Goudsbloem aan de St. Annazusterstraat kraakte en voor het
documentaire werd gedraaid die Jop Pannekoek in 1990 over Actiecomité De Laan. Dit zou halverwege de jaren zeventig
Jan Schaper en diens werk maakte. van de vorige eeuw gedurende enkele jaren een vrijstaatje
weten te handhaven op het knooppunt van de Laan en de
Bijna vanzelfsprekend hadden het existentialistische Korte en Lange Achterweg. Alleen waren hier de sombere
gedachtengoed en de beelden van Parijs zoals nu in de kleuren uit de jaren vijftig inmiddels vervaagd en vervangen
Korenbeurs hun weerslag in de befaamde acties om het door het opgewekte palet van de flower power.
behoud van de Brandersbuurt. Jan Schaper zelfwas niet
aanwezig op de hearing in november 1966. Maar Schaper had Parijs was mieters!, Nederlandse fotografen in Parijs 1945 - 1965,
wel in sprekende kleuren het perspectief geschetst van een Stedelijk Museum Schiedam in de Korenbeurs, dinsdag tot en
Montmartre in de Rijnmond waarin studenten en kunstenaars met zaterdag van 11.00-17.00 uur, zon- en feestdagen van
de bewoners zouden zijn en terrasjes, galeries en atehers elkaar 12.30 - 17.00 uur, entree 5,-, woensdag toegang gratis, tot en
in alle straten zouden afwisselen. Die droom zou nog jaren met 12 december 2004
