If
i§
m
341 Musis
De repetitieruimte is altijd een probleem geweest voor het
korps. Begonnen op het straatje van de Brandweerkazerne
volgen de plaatsen waar wordt geoefend elkaar op.
Enkele van die oefenlocaties zijn: het terrein van de
Gasfabriek, fabriek Hollandia en de Glasfabriek. Maar er moet
ook binnen worden gerepeteerd. Van de Nieuwstraat gaat het
naar de kleine zaal van de Koopmansbeurs, de
Timmermanswerkplaats van J.v.d.Tempel, de luizolder van de
Grote Kerk, de school aan de St. Annazusterstraat de school
achter het Blauwhuys aan de Lange Nieuwstraat en tenslotte
sinds 1986 in het Blauwhuys zelf.Voor showrepetities wordt
geoefend in de Veilinghallen van Berkel en later in die van
Honselersdijk.
Terug naar het verhaal. In 1954 neemt de heerVeenman bij het
25-jarig jubileum afscheid. Hij blijft erelid. Zijn zoon de heer
Veenman jr. introduceert in die tijd de Zuid-Amerikaanse
klanken. Harmonie beleeft met dit genre hoogtijdagen.
Groots wordt in 1959 het 30-jarig jubileum gevierd in het
Passage Theater. Maar kort daarna beleeft de vereniging een
echt grote inzinking. Diverse leidinggevenden bedanken en
veel leden stappen op. Om het tij te keren worden er beroeps
instructeurs aangetrokken. Onder voorzitterschap van de heer
H. Jongman wordt naarstig gezocht naar vernieuwingen.
Voor de fluitistengroep worden nu ook dames aangetrokken.
Dit besluit heeft succes en langzaam treedt een herstel in.
Harmonie beleeft een 'come back'. Er komen witte jasjes en
binnen Schiedam ziet men Harmonie graag marcheren.
Het 35-jarig jubileum in 1964 wordt bijzonder. Maanden
achtereen voert de band actie om een spectaculair plan te
verwezenlijken: Gala uniformen! Het voornemen slaagt en in
november van dat jaar toont het muziekgezelschap zich aan
het Schiedamse publiek. Er volgen aanbiedingen voor betaalde
optredens. Ook in het buitenland. Het eerste gaat naar
Antwerpen in het najaar van 1965. Het is ook het moment dat
na 9 jaar de heer Jongman afscheid neemt.
De heer G.van Aalten volgt hem op. Al deze vernieuwingen en
veranderingen brengen met zich mee dat men een nieuwe
naam kiest. Het wordt: 'Rijnmondband'.
Een nieuwe naam een nieuw geluid moet men gedacht
hebben. In 1966 wordt het probleemkind, de fluitsectie,
opgeheven. Het wordt tamboer en trompettercorps
Rijnmondband. Er worden voor het eerst shows ingestudeerd
en ook staat er een nieuw instrumentarium op het
verlanglijstje. Er komen nylon slagvellen op de troms. De band
groeit naar een nieuw hoogtepunt. In 1968 is de eerste
grammofoonplaat een feit. Er zouden er meerdere volgen en
binnenkort verschijnt de vierde CD. Twee jaar na de eerste
grammofoonopname wordt voor het eerst deelgenomen aan
het Wereld Muziek Concours in Kerkrade. Weer komt er een
ander uniform. Men streeft naar een eigen gezicht. Het wordt
dat van de Britse Guards. De berenmuts doet zijn intrede.
In snel tempo gaat het stroomopwaarts. Binnen de sectie
blaasinstrumenten wordt het drieventielinstrument in gebruik
genomen. Het is 1978. Show wordt steeds belangrijker.
Engelse show vooral. Passend bij het uniform. Maar er wordt
ook gelet op afwisseling. Er komt een kozakkenuniform, dat
snel kan worden gewisseld. De optredens worden wervelender.
Maar de muziek blijft nummer een. Dat resulteert in een 3e
plaats op de wereldranglijst. Het wereldmuziekconcours is het
evenement waar de band zich iedere vier jaar zowel muzikaal
als showtechnisch op blijft richten. Intussen neemt ook de
internationale bekendheid toe. Zo is de band te zien op de
Mimosafeesten in Cannes, tijdens de Battle of Flowers op
Jersey, de Lord Mayor Show in London en ook in Iserlohn in
Duitsland.
Het uniform wordt met regelmaat aangepast. Zo komen er rode
jassen, witte tropen helmen, een marine uniform met platte
petten en zoals in het begin van dit verhaal al werd opgemerkt
staat 2004 ook weer in het teken van de uniformen. In al die
jaren is de Rijnmondband uitgegroeid tot een Schiedams
fenomeen, dat tot ver over onze landsgrenzen bekendheid
geniet. Daarbij is het zijn eigen schare Schiedamse fans echter
niet vergeten. En zeker zijn oud leden niet. Bij het verschijnen
van dit blad is de reünie een feit en brengen meer dan 200 oud
leden een bezoek aan Schiedam met maar een doel: bijpraten
met een 75-jarige jubilaris. De Rijnmondband.
1
Gelukwens Lems, 1978
