Was het een mooi burgemeesterschap? "Ik vind van wel.
Ik heb het zelf altijd erg naar mijn zin gehad - nog steeds
trouwens. Dat is ook de belangrijkste reden om zo lang te
blijven: het plezier in het werk tot op de dag van vandaag.
Ondanks de spanningen die er soms wel degelijk waren.
De andere kant van de medaille is dat er in Schiedam een
heleboel aardige en plezierige mensen bij de politiek
betrokken zijn. Er is ook best veel humor. En ik ben eigenlijk
nog nooit iemand tegen gekomen met wie ik persoonlijk
moeite had om samen te werken."
Waar heeft een burgemeester van Schiedam veel aan?
"Je moet de stad kennen en er thuis raken. Schiedammer
onder de Schiedammers willen zijn; meedoen. Ga als
burgemeester niet op een voetstuk staan, want dat pruimen
Schiedammers niet - is mijn ervaring. Het adagium is hier toch
vooral: doe maar gewoon. Dat spreekt mij wel aan."
Verknocht aan Schiedam?
"Absoluut. Ik woon hier nu bijna veertig jaar. Je gaat hechten
aan Schiedam. Dat heeft te maken met de geschiedenis ervan.
Maar het zit ook in de mensen. Schiedammers zijn leuk volk.
Joviaal in de omgang en met het hart op de tong.
Stadsmensen: dat merk je aan alles. Hoewel het hier ook veel
weg heeft van een groot dorp."
Een verhuizing zit er dus niet in na de pensionering?
"Ik zou het niet in mijn hoofd halen om na mijn vertrek
Schiedam te verlaten want ik heb het hier prima naar mijn zin.
Je hoort wel eens dat mensen bang zijn hun opvolger in de
weg te zitten. Nou ligt dat helemaal niet in mijn aard - dus
blijven zie ik niet als probleem. Bovendien heb ik een hekel
aan verhuizen."
229 Musis
Brandersfeesten 2003, foto Jan van der Ploeg