Gered uit het kaaspakhuis Han van der Horst Over een maand of wat krijgt iedereen met Internet een nieuwe bron ter beschikking over Schiedams veelbewogen geschiedenis. Eind oktober begin november zet het gemeentearchief alle jaargangen on line van De Moker, Schiedamsch Socialistisch Weekblad. Men kan dan desnoods vanuit Patagonië of Tonga de artikelen raadplegen, die dr. J. van Leeuwen in het eerste decennium van de twintigste eeuw schreef over de werkstaking of over de ontwikkeling van de arbeidersbeweging in Spanje. Of korte berichten over de schandelijke arbeids omstandigheden. Of de advertenties van de half ondergedoken Neo-Malthusiaanse Bond, die voorbehoedsmiddelen in circulatie bracht. Die wereldwijde toegankelijkheid zal het voorstellingsvermogen van die oude taainagels van de Schiedamse SDAP sterk te boven zijn gegaan, ondanks hun sterk vooruitgangsgeloof. Na een sterk begin liep de oplage van hun spreekbuis trouwens snel terug van 1200 naar een goede 300. Dat 'De Moker' bijna een eeuw na zijn opheffing on line gaat, is een bijproduct van Henk Slechtes uitputtend onderzoek voor de plaatselijke bestseller 'Staken en stempelen'. Op zoek naar informatie over de arbeidende klasse in het Schiedam van rond 1900 stootte hij op de naam van het socialistische krantje. Het Schiedamse gemeentearchief beschikte over welgeteld één beduimeld exemplaar. Henk Slechte vertelt: "Ik keek eens op het Internet en ontdekte, dat alleen de Koninklijke Bibliotheek over een volledige set jaargangen beschikte. Ik ging erheen, maar daar hadden ze slecht nieuws voor mij: de Moker lag in het kaaspakhuis. Dat is een bewaarplaats voor kranten en tijdschriften die zo verpulverd zijn, dat raadpleging grote schade kan opleveren. Wat in het kaaspakhuis ligt, mag er niet uit zonder expliciete toestemming van de directeur. Ik vroeg aan mijn vriendin Elsbeth Quant die beleidsmedewerker op de KB is, waar de naam 'kaaspakhuis' vandaan komt. Het heet zo, omdat het materiaal is dat niet meer wordt ingezien en is ingepakt in zuurvrije, vierkante kartonnen dozen. Het is net, alsof er op de planken grote hoeveelheden kazen liggen. Hoe dan ook, De Moker zat daarbij en die kwam er niet zomaar uit. Ik heb toen de hulp van Laurens Priester ingeroepen, de directeur van het Schiedams gemeentearchief. Hij heeft een goed woordje voor me gedaan en zo mocht ik alle tien jaargangen van 'De Moker' doornemen. Toch ging het me aan het hart, dat zo'n belangrijke bron van gegevens over de geschiedenis van Schiedam verloren dreigde te gaan. Ik ging eens met Elsbeth praten. Zij was tenslotte beleidsmedewerker op de Koninklijke Bibliotheek. Zij kon met ideeën komen. Ze zei: Jij wilt 'De Moker' restaureren en dat is allemaal mooi en aardig, maar weet je dat er nog tachtig belangrijke bladen in het kaaspakhuis liggen. Ik liet me niet uit het veld slaan en tenslotte beloofde Elsbeth: ik zorg, dat De Moker met voorrang wordt gerestaureerd, als die Laurens Priester van jullie ervoor zorgt, dat alle jaargangen gedigitaliseerd worden". Laurens Priester vond het een goed idee. Hij investeerde tienduizend euro in de digitalisering van de Moker. Dat is monnikenwerk: De Moker verscheen een jaar of tien lang elke week. Een gemiddeld nummer telde vier pagina's op hetzelfde formaat als het tegenwoordige Nieuwe Stadsblad. Slechte: "Het Schiedamse gemeentearchief is in een jaar of tien uitgegroeid van het lelijke eendje tot een van de beste in Nederland. Zo'n Moker is nog maar een beginnetje, let maar op. Voor iemand met een gerichte opdracht, die weet waar hij heen wil, is het een feest om in het archief op het Stadserf te werken, omdat men bereid en in staat is om mee te werken. Ik weet nog: in 1984 moest ik voor een onderzoek naar windhandel in het archief van Zwolle zijn. Daar zat toen mijnheer Admiraal. Mijnheer Admiraal stelde een paar vragen en binnen een kwartier wist hij, wat ik aan het doen was en wat ik daarvoor nodig had. Zo'n houding is in het Schiedamse archief vanzelfsprekend. Elke vorm van service wordt stralend en vrolijk verleend. Zo'n Jef Jansen kent het archief als zijn broekzak en zal alles doen om bezoekers ter wille te zijn". Henk Slechte laat het niet bij die lofprijzing. Volgens hem ligt het Schiedamse archief vol onontgonnen schatten. "Ik ben nu al behoorlijk onderweg met mijn nieuwe grote opdracht. Dat is een geschiedenis van de stad Deventer. Over Deventer is ontzettend veel gepubliceerd. Eigenlijk is die geschiedenis al Musis 360 r

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Musis | 2006 | | pagina 360