Untill we meet again:
Kor Kegel
Het is maar hoe je resultaten meet. Vraag bijvoorbeeld de
bewoners van de Westwijk in Vlaardingen of ze wel eens van
Jeanne van Heeswijk hebben gehoord. En..., of ze de naam
kennen van het project, waarmee de internationaal befaamde
kunstenares tien jaar lang in de Westwijk bezig is geweest:
"Untill we meet again."
Op basis van een onderzoek werd de conclusie getrokken, dat
haar werk in de Vlaardingse herstructureringswijk in het
buitenland veel meer aandacht kreeg dan van de betrokken
wijkbewoners. Beleidsmakers en bestuurders, verspreid over
Europa, vonden dat er in Vlaardingen opmerkelijke dingen
gebeurden waar de Westwijkers aan voorbij gingen.
Dat is natuurlijk maar ten dele waar. In die tien jaar zijn
duizenden bewoners van de Westwijk wel bij een manifestatie
of activiteit van Jeanne van Heeswijk betrokken geweest.
Maar vaak zonder haar naam te kennen en zonder te weten
dat er in de naam van haar project een Tot Ziens besloten lag.
Voor een deel komt die onwetendheid voort uit het feit dat
Jeanne van Heeswijk allerlei deelprojecten uitbesteedde aan
andere kunstenaars. Een andere verklaring is dat de
wijkbewoners meer letten op de veranderingen dan op de
veroorzakers daarvan. Voorts heeft menigeen de neiging om
evenementen slechts in het kleinste verband te beschouwen.
Het causaal verband ontgaat de meesten. Jeanne van
Heeswijk? Untill we meet again? Wablief?
Naamsbekendheid van de kunstenaar dan wel het project
Musis 100
Ineke Hagen en Eric van Straaten in de Beeldentuin, Vlaardingen, foto Jan van der Ploeg
