"Het leek me gewoon leuk een
winkel te hebben
Dick van der Lugt
Jarenlang bood de Vlaardingse
Hoogstraat een trieste aanblik met
de talrijke posters 'Te huur' en 'Te
koop' op leegstaande
winkelpandjes. Maar het tij lijkt te
zijn gekeerd. Nieuwkomers als een
literaire boekhandel, trendy
kapsalon, esoteriewinkel,
massagesalon en soeprestaurant
hebben de trieste gaten gevuld.
Zelfs de gemeente deed een duit in
het zakje met nieuwe bestrating en
artistieke lichtelementen. Maar voor
Antiquariaat en Boekhandel
Lievredoor kwam de facelift te laat.
Na tien jaar is Annemarie van
Zanten (1950, Vlaardingen) ermee
gestopt. Lachend: "Ik ga een andere
hobby zoeken.
Annemarie van Zanten heeft een passie voor boeken. Ze
groeide op met een moeder en tantes die vaak voorlazen. Als
klein meisje verslond ze al aan de lopende band boeken. "Ik
ben met een boek in mijn handen ter wereld gekomen", grapt
ze. Serieus: "Ik heb mijn hele leven gelezen. De hele
schoolbibliotheek uitgelezen. In de gemeentebibliotheek
leende ik iedere woensdag vier a vijf boeken. Geen typische
meisjesboeken, maar Enid Blyton, Inspecteur Arglistig. Toen ik
7 jaar was, vroeg ik in de bibliotheek al of ik mocht helpen met
het opbergen van de boeken. Maar de juf vond me daar nog te
klein voor."
Ze leek dus voorbestemd voor een carrière in de boeken en
dat gebeurde ook. Na de MMS begon ze in 1967 bij
boekhandel Den Draak aan het Veerplein, waar alle
binnenkomende boeken door haar handen gingen. "Ik kwam
in een paradijs, ik mocht die boeken mee naar huis nemen. Je
moest de klanten toch kunnen vertellen waar ze over gingen."
Na anderhalf jaar verhuisde ze naar Voorhoeve Dietrich in
Rotterdam. "Daar is een wereld voor me opengegaan. Weg uit
dat bekrompen Vlaardingen. Dagelijks kwam ik daar in
aanraking met studenten medicijnen, filosofie, economie. We
gingen met het personeel naar tentoonstellingen, stonden met
een boekenkraam in Boijmans."
Van 1971 tot 1997 was het boekenvirus grotendeels slapende.
Ze werkte achtereenvolgens bij een reisbureau, een jaar bij
boekhandel Pontier, weer een reisbureau, bij Cleton Meijer
en Cincinnati Milacron. Maar blijkbaar kruipt het bloed waar
het niet gaan kan; de boekenbranche kwam terug in haar
leven. Annemarie kan het zelf ook niet goed verklaren. "Het
begint met onrust. Je bent niet tevreden op de plek waar je
werkt. Je wilt verder. Ik denk dat het in mijn genen zit.
Verhalen over ondernemen zijn me met de paplepel ingegoten.
Mijn vader werkte bij de Kamer van Koophandel, mijn oma
had een sigarenzaak aan de Waalstraat. Het leek me gewoon
een leuk idee om een winkel te hebben."
Het idee kreeg verder vorm tijdens een bezoek aan het
boekendorp Redu in België. "Daar voelde ik me Alice in
Wonderland." Ze stofte haar diploma boekhandel af en haalde
het middenstandsdiploma. Een artikel in het vakblad van de
boekhandel bracht haar in contact met een boekhandelaar in
Amersfoort, die tienduizend tweedehands en antiquarische
boeken van de hand wilde doen. Vervolgens ging ze op zoek
naar een pandje en stuitte bij toeval op een stoffenwinkel aan
de Hoogstraat die ermee stopte. Driehonderd dozen
verhuisden naar Vlaardingen en op 12 maart 1997, op de
eerste dag van de Boekenweek, ging Antiquariaat en
Boekhandel Lievredoor open.
Sindsdien draaide haar leven vijf dagen per week weer om
boeken. De vijftienduizend boeken stonden niet in trendy
boekenrekken, maar in eenvoudige, plafondhoog opgestapelde
aardappelkistjes. Het assortiment was breed: van diep
filosofisch tot populair, van beduimeld tot ongelezen. Veel
literatuur en veel jeugdboeken. "Ik had een behoorlijk
algemene collectie. Ik heb nooit een keus kunnen maken, ik
vond alles interessant." In die boekenschat wist ze haar weg
bijna feilloos te vinden. "Als iemand een bepaald boek zocht,
wist ik meestal wel waar het stond." Rijk is ze er niet van
geworden. "Het was een uit de hand gelopen hobby; zo heb ik
het altijd gezien. Zakelijk gezien was het een flop. Maar ik heb
nooit in de rode cijfers gezeten."
Behalve boeken in en verkopen deed ze nog meer. Zo richtte
ze onder andere een tentoonstelling in met kinderboeken,
verzameld door Vestdijk-biograaf Hans Visser. Die boeken had
Vestdijk gelezen, aldus zijn postuum verschenen roman 'Kind
tussen vier vrouwen'. Ook gaf ze het fraaie boekwerkje
'Vlaardingse sagen en legenden' uit, geschreven door Eva
Timmermans en Robert Tetteroo. De verhalen kunnen tevens
beluisterd worden op cd.
Na het overlijden in 2001 van haar echtgenoot, die een bedrijf
in brandbestrijdingsmaterialen had, begon het plezier te tanen.
Bovendien veranderde de Hoogstraat in een spookstraat. Er
kwamen steeds minder mensen in de winkel. Dat het toch nog
vijf jaar duurde, voordat ze de stekker eruit trok, kwam door
haar bezigheden voor de winkeliersvereniging en stichting
Stadshart. Inmiddels zijn er in het centrum twee grote
Musis 98