dingse KW-haven leeft tussen wal en schip
379 Musis
klapstoeltje zijn vislijn in de gaten, waarvan de dobber loom
op het water heen en weer beweegt. De ander roert in een pan
die staat te borrelen op een campinggasje.
Alleen 's zondags gebeurt er weinig in dit afgelegen stukje
Vlaardingen. De rest van de week kan het er hectisch aan
toegaan. Maar weinig Vlaardingers weten wat zich er zoal
afspeelt. Ze zetten zelden of nooit een voet in dit afgelegen
stadsdeel.
Ga je af op de media, dan lijkt het of rond de Koningin
Wilhelnrinahaven de wetten van het Wilde Westen heersen.
Een moskee in een oud pakhuis brandt tot twee keer toe af.
In een ander pakhuis wordt een hennepplantage ontmanteld.
Een discotheek moet dicht omdat jongeren er onwel zijn
geworden tijdens een schuimparty. De gemeente verleent
vergunning aan een massagesalon waar Thaise schonen ook
intieme wensen vervullen, tot woede van sommige
ondernemers, die luidkeels protesteren tegen de komst van dit
'bordeel'. Andere bedrijven zoeken de publiciteit omdat ze
moeite hebben met de woningbouwplannen rond de haven.
Die plannen zouden wel eens kunnen betekenen dat sommige
bedrijven hun biezen moeten pakken.
En dan is er nog de groeiende schare vrachtwagenchauffeurs
uit het voormalige Oostblok die met de Norfolkline heen en
weer varen naar Engeland en die voor ophef zorgen, de ene
keer omdat ze de prostitutie in de haven aanwakkeren, een
andere keer omdat ze op warme avonden groepsgewijs
barbecueën op de kade en hun lege wodkaflessen laten
slingeren.
De overheid, klagen ondernemers, treedt daar nauwelijks
tegen op. Weliswaar staat er halverwege de gevelrij aan de
noordzijde van de haven een gemeentelijk bord waarop een
waslijst aan gebiedsverboden is aangegeven. Wildplassen
wordt beboet met 75 euro, een aanmaning van de politie om
door te lopen negeren kost 130 euro. Maar politieagenten om
de geboden te handhaven worden zelden gesignaleerd.
Zodat het bord doet denken aan Lucky Luke-verhalen, waar
cowboys in stadjes als Nothing Gulch welkom worden geheten
met geschreven vermaningen aantreffen als: "Vreemdeling!
Wij hebben harten van ijzer, zielen van staal en kogels van
lood!" Maar altijd als een bandiet de wet overtreedt, is de
sheriff net de stad uit.
Ook aan de KW-haven kan veel, want er is weinig geregeld.
Voor het gebied geldt geen bestemmingsplan. Onder andere de
horeca maakt daar dankbaar gebruik van. De haven is - met
instemming van het gemeentebestuur - de laatste jaren
uitgegroeid tot een levendig uitgaansgebied. Maar in datzelfde
gebied waar mensen feestelijk uit eten gaan, rijden trucks af
en aan, worden vanuit schepen containers op de kade
gehesen, staan balen geperste textiel op transport te wachten
en worden schuiten geladen met schroot. Vallen al deze
drukke en lawaaiige activiteiten wel te rijmen met de
woningbouwplannen die er voor het havengebied bestaan?
Voorlopig maken de ruime panden, de meeste nog daterend uit
het haringtijdperk, de haven tot een aantrekkelijke locatie voor
ondernemers van allerlei slag, variërend van een winkel in
tweedehands jukeboxen en meubelen uit Amerikaanse
wegrestaurants tot een evenementenbureau of een
advocatenkantoor. Ook Rob Buising van siervishandel
De Fontein vond hier zijn draai. Een loods aan de noordzijde
van de haven bood hem de ideale ruimte om zijn assortiment
van meer dan vierhonderd soorten vissen uit te stallen.
Prettig is ook dat zijn klanten altijd wel een (gratis)
parkeerplekje ergens aan de waterkant kunnen vinden.
Tegelijk moet de sierviskweker echter constateren dat
