liggen dat het nog maar de vraag is of de Wieken zal overleven
en zo ja wat dan de toegevoegde waarde van deze zwarte
school aan de andere twee zal zijn. Samenvoeging van de
Taaltuin met Ababil en de Wieken in één gebouw biedt vanuit
het oogpunt van integratie vooralsnog geen enkel perspectief.
Integendeel, binnen de lichter opkleurende multiculturele
ontwikkeling van Nieuwland, wordt de gedroomde
'wereldschool' een zwarte enclave die geenszins de
verhoudingen weerspiegelt van de gemeenschap eromheen.
De medezeggenschapsraad van de Taaltuin maakt zich
ernstige zorgen over de toekomst. Temeer daar het gerucht is
verspreid dat de beslissing tot het samenvoegen van de drie
scholen binnen een gebouw in feite al is genomen. Het
wachten zou zijn op een geschikte locatie. Ook deze wordt
reeds genoemd, namelijk het terrein van het Accent-college
tegenover de Taaltuin. De geruchtenstroom gaat nog net niet
zover dat de juiste datum van de eerste paal al wordt genoemd
alsmede het aantal lokalen en faciliteiten dat de nieuwe
onderwijsinrichting zou moeten tellen. De vasthoudendheid
waarmee uitspraken worden gedaan tekent echter de vrees
voor wat de toekomst brengen zal en tevens de geringe
zorgvuldigheid waarmee politiek, wethouder en ambtenaren
gesprekken hebben gevoerd met de schoolleiding en de
medezeggenschapsraad. Waarbij de eerstgenoemden
uitgebreid hebben stilgestaan bij de prachtige vergezichten van
integratie, verruiming van de toekomstige faciliteiten door
verhoging van de efficiency en samenvoegen van de
beschikbare budgetten. Maar bovenal werd in de gevoerde
gesprekken vastgehouden aan dat ene ideaal; een
'wereldschool' in Nieuwland waarmee Schiedam tot de eerste
steden in Nederland behoort die zo'n vooruitstrevend
schoolmodel durft realiseren.
Bij zoveel moois komt de door bestuur, schoolleiding en
medezegenschapsraad gevreesde realiteit van een zwarte
mega-school die eerder de segregatie in de hand zal werken
dan bijdraagt aan de integratie, de politiek uiterst ongelegen.
Waarop de politiek doet wat des politieks is, ze ontloopt de
discussie en schuift de kritiek en tegenwerpingen op voorhand
terzijde om zich ongestoord te kunnen vermeien in die
prachtige gedachten over de wereldschool en de culturele
verheffing van allochtoon Schiedam.
Moeilijk te begrijpen valt hoe de wethouder het voornemen om
drie zwarte scholen samen te voegen tot één school van
600 tot 800 leerlingen, denkt te rijmen met de inhoud van de
'Concept Startnotitie Bevorderen van integratie en tegengaan
van segregatie in het basisonderwijs', die inmiddels de
onderlegger is van het Schiedamse beleid op dit punt.
'Gewaakt moet worden', schrijft de notitie, 'voor een
vervolgens, 'moet worden tot de politiek van het verleiden'.
'Draagvlak vinden, overtuiging en vertrouwen winnen zijn
noodzakelijk om onderwijssegregatie daadwerkelijk te
voorkomen'. Ook in het uitvoeringsplan is de notitie helder:
'Bij het tegengaan van segregatie gaat het er vooral om een
meer evenwichtige verdeling te krijgen van de leerlingen over
de scholen. Hierbij zijn stedelijke afspraken die met
verschillende partners moeten worden gemaakt noodzakelijk'.
En tenslotte vat de notitie de situatie in Nieuwland nog in het
bijzonder samen met te schrijven; 'De voornaamste oorzaak
van de segregatie in Nieuwland is de huisvesting. Indien door
de herstructurering in Nieuwland de populatie verandert biedt
dit kansen om ook de populatie van de scholen te veranderen'.
Het samenbrengen van drie zwarte scholen in één gebouw
staat haaks op dit beleidsvoornemen. Nieuwland verandert,
maar in plaats van mee te veranderen wordt vanuit het
politieke voornemen een 'wereldschool' te stichten een
concentratie van allochtoon basisonderwijs in het leven
geroepen in de vorm van een schoolmastodont die per
definitie segregatie in de hand werkt omdat deze school noch
voor autochtone noch voor allochtone Schiedammers die
integratie nastreven de voorkeur zal hebben. De vlucht vanuit
Nieuwland naar beter gemengde scholen elders in de stad zal
slechts toenemen. Met als omgekeerd gevolg een instroom van
allochtone kinderen met een grotere chterstandsproblematiek.
Nu al kennen de Taaltuin, het Startblok en het Meesterwerk
een grotere allochtone schoolpopulatie dan gerechtvaardigd
wordt door wijk en voedingsgebied.
Het bestuur van de Stichting Primo dat verantwoordelijk is
voor elf openbare basisscholen in Schiedam zegt bij monde
van voorzitter Peter Stadhouders geen meerwaarde te zien in
het plan tot samenvoeging. Stadhouders; 'Het uitgangspunt
was en is dat de Taaltuin hoogst noodzakelijk een nieuwe
behuizing moet hebben. De school dateert uit het begin van de
jaren tachtig. Het wordt dus wel een keer tijd om een school te
bouwen die past bij het huidige onderwijsconcept. Als er dan
al gesproken moet worden over samenwerking met andere
scholen dan zal dit moeten aansluiten bij het concept dat de
Taaltuin en de Stichting Primo voorstaan. Het in één gebouw
onderbrengen van drie zwarte scholen past daar niet in.
Samenwerken is ook mogelijk met drie scholen op drie
afzonderlijke locaties. Bovendien telt het argument van
besparing op de bouwkosten niet zo. Een mooi voorbeeld van
de wijze waarop kan worden bespaard op bouwkosten op
verschillende locaties is de bouwstroom van ver
gestandaardiseerde politiebureaus een paar jaar geleden.
Op dezelfde manier kan worden gekeken naar scholenbouw,
hetgeen in het verleden wel vaker is gebeurd. Natuurlijk willen
nksom redeneren om rechtsom resultaat te boeken
concentratie van kinderen met een achterstand op bepaalde
scholen. De gemeente overlegt hierover tenminste een keer
per jaar met de schoolbesturen over de bevordering van
integratie en het terugdringen van segregatie'. Twee pagina's
verderop zet de Startnotitie vervolgens uiteen dat moet
worden ingezet op spreiding van allochtone leerlingen en
belooft vervolgens dat 'Gezamenlijk met betrokken
schoolbesturen zal de gemeente op basis van de problematiek,
stedelijk en per wijk, ambities formuleren en maatregelen
voorstellen'. 'Politiek van het spreiden', zegt de notitie
we met de wethouder graag een inhoudelijke discussie voeren
over een brede school, maar dan zie ik dat toch eerder in een
goede samenwerking tussen het gemeentebestuur en de
verschillende besturen van onderwijsorganisaties met de
kwaliteit van het onderwijs, geborgenheid van de kinderen,
bevorderen van integratie en ouderparticipatie als
uitgangspunt. Met het plan zoals het er nu ligt kunnen we
vooralsnog in ieder geval niet meegaan. Daarin zie ik geen
meerwaarde voor de Taaltuin en al helemaal niet voor de
kinderen op school'.
19 Musis
