Valt Schiedam te redden op de proppen kwam. Opgewonden orakelde de raad hoe Seinpost zich op de borst mocht kloppen vanwege de revitalisering van de verlopen Witte de Withstraat in Rotterdam. Hier was een projectontwikkelaar aan het woord die de potenties van de Hoogstraat op juiste waarde wist te schatten. Degene die opmerkte dat er een groot verschil bestaat tussen een oude verwaarloosde winkelstraat in een middelgrote stad en een straat die ingesloten ligt temidden van een viertal internationale musea (goed voor meer dan een miljoen bezoekers per jaar) alsmede enkele HBO-opleidingen en een academisch ziekenhuis met zo'n zesduizend jonge personeelsleden waarvoor de Witte de Withstraat het dichtstbijzijnde gezelligheidscentrum was, werd voor gek versleten. Seinpost immers ging het helemaal maken in Schiedam. De gemeenteraad, ontbeert niet alleen kennis van het historisch verloop van de stadsontwikkeling en daarmee van de samenhang van de verschillende perioden van ambitie Praten lost op zichzelf niets op, maar helpt wel om de problemen te waaruit niet alleen de Gorzen stammen, maar ook onder andere de omgeving van de Nassaulaan, de eerste fasen Nieuwland, Sveaparken, de grote stadsvernieuwingsprojecten Nieuwland en Groenoord Zuid. Ook de geschiedenis van de aanleg van het schitterende metrotraject, waarmee Schiedam zich een stedenbouwkundig juweel heeft verworven, is de raad niet of onvoldoende bekend. En hetzelfde geldt voor fraaie stedenbouwkundige incidenten als de nieuwe projecten aan de Nieuwe Haven, het Stadserf, het Land van Belofte en de Raam. Onbekend zijn ook de achtergronden van stedenbouwkundige missers. Zoals (onder andere) de haastig uitgevoerde en weinig doordachte vervangende nieuwbouw voor de Laan, Louronstraat en Nieuwe Buurt, de al evenmin in het wijkkarakter passende stadsvernieuwingsprojecten in de Gorzen, het niet tijdig onderkennen van de noodzaak van speciale zorg voor de Hoogstraat en het Broersveld, de slordige beëindiging van de laatste fase Nieuwland en de verwaarlozing van de noordelijke vesten. Het gebrek aan kennis van het continuproces dat stedenbouwkundige ontwikkeling heet, maakt dat het lokale bestuur voor - als lokaal ondervonden - problemen, vaak ook probeert om lokale oplossingen te bedenken. Wie in een verloren moment echter even de moeite neemt om in de internetbrowser de kernwoorden 'probleem+binnenstad+de naam van een willekeurige Hollandse stad (met een historisch centrum)' in te typen, wordt op z'n wenken bediend met een lijst van klachten en tekortkomingen die alle overeenkomsten vertonen met de problemen zoals deze hier worden gesignaleerd en hoofdonderwerp zijn in discussies zoals die van 21 november jongstleden. Om het even of het nu gaat om Gouda, Haarlem, Bolsward, Doesburg, Zwolle of Goes, om maar een paar steden te noemen die zich zorgen maken om hun toekomst. In de daarbij behorende litanieën over gesignaleerde tekortkomingen tekenen zich overigens grofweg wel een paar hoofdlijnen af. 'Mobiliteit, bereikbaarheid en parkeerproblemen', scoren hoog, naast 'leegloop van het kernwinkelapparaat en verschraling van het aanbod' en 'stadsherstel, verfraaiing en revitalisering'. Schiedam staat dus allerminst alleen. Integendeel. Musis 6 Land van Belofte en hulzen aan de rand van SVeaparken, foto's Cornelia Montfoort

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Musis | 2008 | | pagina 6