Kerkenschoon en kerken leed in
Vlaardingen
Jeroen ter Brugge
De Islamisering heet dan misschien met
rasse schreden voort te gaande
ontkerkelijking houdt daar op zijn minst
gelijke tred mee. Ondanks het feit dat
politici als Balkenende c.s. hameren op de
Christelijke tradities, normen en waarden,
zien we dat de kerkgang bij de twee grote
kerkgemeenschappen, Rooms-Katholieke
en de Protestante Kerk Nederland,
kwantitatief steeds verder afneemt. Los van
de zorg die dit binnen de eigen gelederen
op religieus gebied oplevert, kent deze
ontwikkeling ook een heel praktisch gevolg:
de traditionele kerk wordt onbetaalbaar.
Ook in Vlaardingen is deze realiteit
inmiddels stevig doorgedrongen en alle
aandacht is gericht op herstructurering,
kostenvermindering en het aanleggen van
financiële buffers.
Tijdens de afgelopen Kerstvakantie werd de Vlaardingse
schooljeugd opgeroepen hun vrije tijd vooral toch sportief te
benutten en een oud-Hollandse invulling te geven: schaatsen!
En inderdaad gaven vele Vlaardingse jongens en meisjes
gehoor aan de oproep en togen naar een leegstaand pand aan
het Erasmusplein. Een ideaal pand voor de vestiging van een
kunstijsbaan; het gebouw waar tot voor een paar jaar geleden
nog de Heilige Mis werd voorgedragen, de Willibrorduskerk in
de Westwijk. De gelovigen waren vertrokken en kerken alweer
enige tijd in de nieuwe Lucaskerk aan de Hoogstraat, tezamen
met de parochianen van de voormalige Joannes de
Dooperkerk. Al eerder was duidelijk dat de Rooms-Katholieke
Kerk in het Vlaardingen het moeilijk had. Steeds minder wisten
de gelovigen hun weg naar het altaar te vinden en ook het
aantrekken van een pastoor bleek een moeilijke zaak. Een
groot deel van het terrein van de voormalige Joannes de
Dooperkerk werd door een projectontwikkelaar onder handen
genomen en sindsdien wordt hier op gewijde grond gewoond.
Een kleiner gedeelte bleef voor de Lucaskerk gereserveerd,
waartoe een moderne kerkzaal werd opgericht. De behouden
19e eeuwse toren van de oorspronkelijke, door Pierre Cuijpers
ontworpen, kerk houdt nog steeds een oogje in het zeil. Het
slopen van kerkgebouwen is iets waar landelijk gezien
Rooms-Katholieken meer toe geneigd zijn dan protestante
kerkgemeenschappen. Voor hen is het gebouw onderdeel van
de religieuze beleving, bevestigd door de inwijding door een
hoge geestelijke. Herbestemming van een kerk kan eenvoudig
tot ontheiliging leiden en het slopen voorkomt dat dit ooit zal
gebeuren. Vreemd genoeg werd een deel van de
kerkinventaris wel letterlijk op straat gegooid; het Vlaardings
Museum verwierf onder andere de geborduurde
wijdingskruizen van de Joannes de Dooperkerk van de
Vlaardingen-collectioneur Peter de Jong, die deze op een
rommelmarkt had gekocht. We mogen aannemen dat dit niet
de policy van het bisdom zal zijn geweest, maar eerder het
83 Musis
Foto: Jan van der Ploeg
