een overtuigde sociaal-democraat, die na de oorlog lid
was geworden van de noodgemeenteraad en voor de PvdA
achtereenvolgens gedeputeerde was, gecommitteerde bij het
Openbaar Lichaam Rijnmond en lid van de Tweede Kamer. Het
leek erop dat zoon Albert ook de politiek in zou gaan.
In 1970 trad hij op zijn 23e jaar tot de Schiedamse
gemeenteraad en werd daarmee het jongste raadslid van
Nederland. Maar nog geen jaar later was hij alweer raadslid-af:
"Ik kreeg een baan als vakbondsbestuurder en verhuisde naar
Utrecht." Toch bleef hij politieke ambities koesteren.
"In Utrecht ben ik een tijdje raadslid geweest en ook wet
houder en ik heb het bijna tot Kamerlid geschopt, hoewel ik
niet rouwig ben dat ik het niet ben geworden: vrienden in de
politiek mopperen dikwijls dat alles wat zij tot stand proberen
te brengen, ontzettend veel tijd en moeite kost. Dus ik hoef
geen spijt te hebben. Ik heb de beweging op een andere
manier gediend."
Net als zijn vader, is Albert Engelsman altijd een toegewijd
sociaal-democraat geweest.
"Ik heb altijd gewerkt op het snijvlak van idealisme en
Er was een happening, waar Armand (..Ben ik te min?) kwam
zingen en waar Engelsman met beginnend kunstenaar Diet
Wiegman een kunstwerk van staal en gips in elkaar knutselde.
Verder herinnert hij zich een 'prachtige' teach-in in de
Korenbeurs. Thema: de toekomst van de Schiedamse
binnenstad. Het gebouw puilde uit en de aanwezigen, vooral
jongeren, lieten geen mogelijkheid onbenut om burgemeester
Roelfsema onder vuur te nemen over de snode plannen van
het college met de Brandersbuurt. "We wilden een barricade
opwerpen tegen het oprukkende beton."
Omstreeks diezelfde tijd werd een demonstratie georganiseerd
waarbij de deelnemers zestig uur lang rond de Brandersbuurt
liepen. "Naar voorbeeld van de rondgang rond Jericho.
In het bijbelverhaal storten de muren van de stad na de
zoveelste rondgang spontaan in. Wij hadden de omgekeerde
bedoeling: de muren van de Brandersbuurt moesten juist
overeind blijven." Na enig nadenken kan hij wel een paar
namen noemen van mensen uit de kring die tot de regelmatige
bezoekers van het Zakkendragershuisje behoorden.
Die bestond uit niet meer dan zo'n twintig personen, meent hij
zich te herinneren. Onder hen Rianna Gerding en haar broer
Jan, Hans van der Sloot, Han van der Horst, Wim de Visser.
"De meesten kenden elkaar van de middelbare school.
Dat was de bindende factor. Hun milieus waren heel
verschillend. Hoewel er veel arbeiderskinderen tussen zaten.
De intelligente arbeiderskinderen die toen in opmars waren, de
kinderen die gingen studeren."
Engelsman zelf kwam uit een rood nest. Zijn vader was
195 Musis
J
Terrasje op de Oude Sluis, foto: Jan van der Ploeg
Jongeren bezig met herstel huisjes St. Janshofje, 1967, foto
aangetroffen in nalatenschap Jan Schaper
