-ë -
J5 EM
—t-HJ
Alle plannen werden door het bestuur van tafel geveegd,
zogenaamd omdat ze niet financieel onderbouwd waren,
wat natuurlijk nonsens was, want alles begint bij visie en
als je het daar over eens bent, ga je praten over de verdere
invulling en onderbouwing. Zo gaan zulke processen, die zijn
creatief en gebaseerd op praten en luisteren. Er was overigens
ook nog geen uitgewerkt ontwerp voor de brandweerkazerne,
alleen een voornemen, en van concrete bouwplannen voor de
Brandersbuurt was al helemaal geen sprake. De politiek zocht
stokken om die jonge honden te slaan en die heb je dan gauw
gevonden.
De coördinatie van het verzet was natuurlijk ook niet perfect.
We legden onze tekeningen neer in het Zakkendragershuisje
in de verwachting dat ze van daaruit hun weg wel zouden
vinden, wat wel of niet gebeurd is. We waren naïef, we
dachten dat iedereen de sfeer zou herkennen die we in de
tekeningen lieten zien, maar dat was niet zo. Het liep altijd
weer vast. Dan krijg je er genoeg van. Ik heb me langzaam uit
het verzet teruggetrokken. Met Schaper viel moeilijk samen
te werken, met de stadsbestuurders viel niet te praten en een
mars van 24 uur door Schiedam en teach- en sit-ins waren
wel leuk, maar hielpen ook niet. Het had een amateuristisch
karakter en dus waren we gedoemd te verliezen.
De enigen die nog iets hebben bereikt zijn die krakers, maar
veel is dat ook niet geweest. Zo verliep het verzet, werd de
buurt in een aantal jaren voor meer dan 90% gesloopt en is die
idiote brandweerkazerne gewoon gebouwd. Die politici hebben
wellicht ook nog geloofd dat ze de stad een dienst bewezen.
We zijn nu veertig jaar verder. Als ik de balans opmaak, word
ik niet vrolijk. Er is onnodig grof gesloopt. Aan de paar pandjes
die wel zijn opgeknapt kun je - met enige moeite en wat
stedenbouwkundig inzicht - zien hoe de buurt had kunnen
worden, als onze plannen serieus waren genomen.
De buurt is in kleine stapjes weer ingevuld. De laatste fase lijkt
wel aardig als je er vanaf de Parkweg naar kijkt,
Jan Arie van Eek (Den Haag 1930) is
opgegroeid in Duitsland en
Zwitserland, en heeft in Lausanne
voor architect gestudeerd. Hij werkte
aanvankelijk bij het architectenbureau
van Harry Nefkens in Rotterdam,
waar hij Geert Bannenberg
ontmoette, met wie hij in 1966 aan
de Tuinlaan een architectenbureau
begon. Van Eek en Bannenberg
hebben onder meer de Anker- en
Kettingfabriek aan de
Buitenhavenweg en de verbouwing
van de - inmiddels weer verdwenen -
vleugel van Huize St. Liduina
ontworpen. Samen met Bannenberg
heeft hij de schetsen gemaakt die de
Brandersbuurt een tweede jeugd
moesten geven. Jan Arie van Eek
heeft zich in 1981 uit het bureau
teruggetrokken.
Musis 200
JTZ
Samenvoegingsplan huisjes St. Janshofje, tekening J.A. van Eek, potlood op calque, collectie Gemeentearchief
Schiedam
