Er was een aantal panden wel te
redden geweest, zij het voor veel geld.
Gemeentewerken heeft op mijn
voorstel nog voorgesteld om steeds
twee éénkamerwoninkjes samen te
voegen tot één woning. Dat zou 60.000
gulden per nieuwe woning gekost
hebben. Ik kreeg geen gehoor en daar
was de sfeer ook niet meer naar. Die
hadden de twistende partijen grondig
verpest.
bebouwing ter plaatse nog te redden zou zijn, kon niemand
serieus nemen. De huizen tussen de Breedstraat en de Zijlstraat
waren van ellende uit zichzelf reeds in elkaar gezakt. Dat gold
niet voor de Verbrande Erven die de Breedstraat met Achter de
Teerstoof verbond, Achter de Teerstoof zelf, het Groenweegje
en de Prinsen- en de Pieterssteeg die vanaf de Dam verbinding
gaven op de Verbrande Erven en op het pleintje naast het
Zakkendragershuisje.
Voor de brandweerkazerne zo betoogden Putter en Jansen
behoefde geen enkel herstelbaar huis te worden gesloopt.
Bovendien zou de kazerne aan de uiterste rand van de
Brandersbuurt worden gebouwd, terwijl de actievoerders
zich juist richtten op het behoud en revitalisering van het
binnengebied tussen Oude Sluis, Breedstraat en Raam. Een
heel beperkt gebiedje in feite, maar zeer karakteristiek voor
Schiedam. Later werd betoogd dat de politiek de herinnering aan
Schiedams jeneververleden wilde uitwissen en daarin de sloop
van de Brandersbuurt als belangrijk begin zagen, maar daarvan
valt in de officiële stukken geen enkele aanwijzing te vinden.
203 Musis
Woning met kleine branderij op de hoek Haam en Raamsteeg en huidige
situatie, foto's collectie Bertus Noteboom, gemeentearchief Schiedam en
Cornelia Montfoort
Synagoge aan het Groenweegje en huidige situatie, foto's
collectie Bertus Noteboom, gemeentearchief Schiedam en
Cornelia Montfoort
