Helen Theunissen, leest voor Poëtisch palet Kunstenaar Jacques Tange en bokser Wim de Haan lezen hun prachtige gedichten over Schiedam zelf voor. Uitvaartbegeleidster Helen Teunissen spreekt een gevoelig gedicht van Ida Gerhardt uit. En de Vlaardingse stadsdichters Kees Alderliesten, Teuntje Verheul Vreugdenhil en Benne van der Velde dragen hun literaire schetsen van Vlaardingse gebeurtenissen met verve voor. Pero Senda en Wouter van Heiningen beschrijven Maassluis in hartverwarmende gedichten. Ook in proza zijn fraaie stukken te lezen en beluisteren over de drie Waterwegsteden. Schiedammer Jack Kerklaan leest voor uit het werk van zijn lievelingsschrijver Maarten Biesheuvel, en restaurateur en vinoloog Willibrord Hosman leest een column voor van de onlangs overleden Toon Stegmann. Levi Weemoedt vertelt een verrukkelijk verhaal over authentieke Vlaardingers en Maassluis' filmer Henk van de Meeberg leest een schrijnend verhaal voor van Maarten 't Hart. Ook burgemeesters Wilma Verver- Aartsen van Schiedam, Tjerk Bruinsma van Vlaardingen en Koos Karssen van Maassluis lezen zelf gekozen werk voor. Alle medewerkenden hebben hun keuzes met veel toewijding ingesproken op de CD. Studio Soundhouse in Schiedam, een professionele audiovisuele studio die al tientallen jaren bekende reclame-uitingen en bedrijfsfilms produceert, zorgde geheel vrijwillig voor de opnamen en begeleidde de voorlezers. Zodat de luisteraar er tijdens een vervelende file in de auto of 's avonds in bed voor het slapengaan, in alle rust van kan genieten. Het boekje wordt opgesierd door een speciaal hiervoor gemaakt kunstwerk van kunstenaar Jacques Tange waarin de drie Waterwegsteden zijn verbeeld. Omslag Sporen langs Schiedam, Vlaardingen en Maassluis, Jacques Tange Waarom een hospice? In de Waterwegregio bestaat nog geen hospice. Gelukkig beschikken we wel over een goed Palliatief Netwerk: een netwerk van verplegers en verzorgers die specifiek getraind zijn om de laatste weken of dagen van terminaal zieken zo draaglijk mogelijk te maken. Zowel thuis als in de diverse verpleeghuizen. En in enkele verpleeg- en verzorgingshuizen in dit gebied zijn in totaal twaalf zogeheten 'palliatieve bedden' waar men de laatste dagen mag slijten en waar familie intensiever aanwezig kan zijn. Maar toch blijven dit bedden in ziekenhuisachtige kamers aan een lange gang Onderzoek toont aan dat mensen het liefst in hun eigen huis sterven, omringd door eigen gezins- en familieleden. Helaas kan dat niet altijd. Bijvoorbeeld door onvoldoende aanwezigheid of te zware belasting van familie, vrienden en buren (mantelzorgers). Of vanwege een ongeschikte woning om verantwoord thuis te kunnen worden verzorgd. In Vlaardingen Sinds april 2004 zet een groep enthousiaste mensen zich in voor de oprichting van het Hospice Nieuwe Waterweg Noord voor mensen in Schiedam, Vlaardingen en Maassluis. Het op te richten hospice is bedoeld voor iedereen, ongeacht geloofsovertuiging, financiële draagkracht of leeftijd. Na gedegen onderzoek is er bewust gekozen voor nieuwbouw. Omdat het hospice ook voor de eigen huisarts goed bereikbaar moet zijn, wordt het bijna-thuis-huis op een rustige plek in Vlaardingen gebouwd: in het centrum van de regio. De voorkeur van de stichting en Burgemeester en Wethouders van Vlaardingen gaat uit naar een plek aan de Vlaardingse Vaart. Helaas is de bewonersvereniging daar fel tegen gekant, waardoor de bouw nog niet kan starten. Maximaal vijf bedden Het kleinschalige, huiselijke hospice krijgt maximaal vijf bedden voor de tijdelijke bewoners en daarnaast bedden voor familieleden die ook 's nachts in de buurt willen blijven. Het huis wordt gerund door een professionele coördinator en circa 70 vrijwilligers die daarvoor een opleiding krijgen. De gasten krijgen alle zorg die zij anders thuis zouden krijgen: de huisarts blijft verantwoordelijk voor de medische zorg en een thuiszorgorganisatie levert indien nodig de verpleging. De organisatie sluit zich aan bij het Netwerk Palliatieve Zorg NWN. Kijk voor meer informatie over het hospice op de website www. hospice-nwn.nl. 281 Musis

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Musis | 2008 | | pagina 281