381 Ei Musis 366 Hal van de woning van de familie Horn, architect Piet Sanders Schiedam is een werkstad met alle voor- maar ook alle nadelen van dien in het stadsbeeld. De bebouwing van de havens is voornaam, maar doorspekt met industriële gebouwen en nergens van die rijkdom die zich in andere oude Hollandse steden, zoals Delft of Dordrecht, zo graag op de voorgrond plaatst. Maar juist dat evenwicht tussen de voorname bouwwerken en de eenvoudige branderijgevels uit dezelfde tijd maakt de stad zo boeiend. Plus natuurlijk de afwisseling tussen bijvoorbeeld de uitgesproken welstand in de villawijken rond de Stadhouderslaan, Willem de Zwijgerlaan en Prins Bernhardlaan en de pal daarachter gelegen Gorzen, in alle opzichten een volksbuurt. Ooit moest de Gorzen een arbeiderswijk worden die geheel Nederland ten voorbeeld moest strekken. De woonblokken niet hoger dan één verdieping, afgewisseld met leuke, licht gebogen straten waarvoor de architect zich liet inspireren door het middeleeuwse Brugge. Ook voor de architectuurliefhebber valt hier nog het één en ander te beleven, al dient hij het moois dan wel in de beperking te zien van de volkswoningbouw in de termen van de Delftse school. De stijl waarin in Rotterdam Spangen en Tuindorp Vreewijk werden gebouwd en onder aan de Rotterdamsedijk - toen nog Schiedams grondgebied - J.P. Oud zijn Witte Dorp bouwde. De schoonheid van plekjes als deze, maken dat Schiedam, ook in de meest volkse wijken zoveel verrassingen in petto heeft. Het onvermoede en het kleurrijke, zomaar achter een poortdeur of tussen de huizen. Zelfs in een nieuwbouwgebied in het oude centrum, waar ineens ruimte is gevonden voor een gezamenlijk binnenterreintje, trappen en poortjes. Is Schiedam een mooie stad. Voorzeker, is de conclusie van Schiedam. Kleurrijk, verrassend. Bezien vanuit de parken of vanuit de meest recente nieuwbouw, zoals het geheel op de wisselwerking van kleuren gebaseerde Svea-parken en het prestigieuze bedrijvenpark Vijfsluizen, is Schiedam een mooie stad, zo laat Adri Reijnhout zien. Anders dan Seizoenen van Kethel, waarmee Adri Reijnhout als fotoauteur 'debuteerde', koos Uitgeverij Artemis ervoor om de nadruk volledig op de foto's te leggen. De bijschriften zijn opzettelijk sober gehouden, de 'richting' en fotovolgorde wordt bepaald door de loop vanaf de buitenwijken naar het centrum toe. Bovendien is gekozen voor een ander en aanzienlijk groter formaat en een vormgeving waarbij het merendeel van de foto's bladvullend is afgedrukt. Dit maakt dat Schiedam. Kleurrijk, verrassend behalve een uitvoerige, fotodocumentaire over het Schiedamse stadsbeeld van vandaag de dag, tevens een uiterst representatieve uitgave is. Een bijzonder boek. Svea-parken

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Musis | 2008 | | pagina 366